Η ομιλία της Υπουργού Απασχόλησης πραγματικά προκάλεσε και πιστεύω προσβάλλει και τη νοημοσύνη μας αλλά πάνω απ’ όλα προσβάλλει τους χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους αυτής της χώρας που υποφέρουν με τις επιλογές της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Προκάλεσε η Υπουργός όταν ήρθε, ενάμισι χρόνο μετά από την περίφημη ασφαλιστική μεταρρύθμιση, να ισχυριστεί ότι η ασφαλιστική μεταρρύθμιση πέτυχε. Αντιθέτως η κ. Υπουργός θα έπρεπε να απολογείται και να κάνει αυτοκριτική για τα ασφαλιστικά ταμεία που καθημερινά βουλιάζουν, για την εισφοροδιαφυγή και τα ελλείμματα που εκτοξεύονται, για τον κλάδο υγείας που έχει καταρρεύσει, για όλα αυτά τα ζητήματα που ζουν καθημερινά ο Έλληνας και η Ελληνίδα ασφαλισμένοι.
Η Υπουργός προκάλεσε όταν φέρνει, σε Θερινό Τμήμα της Βουλής, αυτή την τροπολογία ντροπής για τα βαρέα και ανθυγιεινά. Και έρχεται εδώ και μας διαβάζει απόσπασμα από το Σύνταγμα της Χώρας για να μας πείσει ότι όλα γίνονται νόμιμα και συνταγματικά, λες και δεν ξέρει η αρμόδια Υπουργός ότι για ασφαλιστικές ρυθμίσεις χρειάζεται ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Και φυσικά ασφαλιστικό νομοσχέδιο δεν έρχεται σε Θερινό Τμήμα της Βουλής και πολύ περισσότερο με τροπολογία, η οποία έρχεται προς συζήτηση στο Σώμα χωρίς να έχει προηγηθεί καν η στοιχειώδης επεξεργασία στην αρμόδια επιτροπή και ενώ δεν υπήρξε κοινωνικός διάλογος με τους εκπροσώπους των εργαζομένων.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η Κυβέρνηση όμως, συνολικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προσβάλλει και προκαλεί, όταν καθημερινά για επικοινωνιακούς και πολιτικούς μόνο λόγους κόπτεται για την τήρηση του Συντάγματος, ενώ είναι η ίδια η Κυβέρνηση που φέρνει με τροπολογίες συνεχώς, μέσα στα Θερινά Τμήματα, ρυθμίσεις που θίγουν τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Το ίδιο είδαμε και με τις κάμερες πριν από λίγες ημέρες και βέβαια, αφού ακούσαμε τον Υπουργό Δικαιοσύνης να απαξιώνει την αρμόδια Αρχή ότι θα καθυστερούσε ως το Σεπτέμβρη να απαντήσει, η αρμόδια Αρχή, όπως είχε ειδοποιήσει, έβγαλε την αρνητική γνωμοδότηση για τα προσωπικά δεδομένα μέσα στον Ιούλιο. Αλλά κανείς δεν την υπολόγισε. Έτσι γίνεται και τώρα, στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Επί της ουσίας, όμως, εδώ υπάρχει πολύ μεγάλη υποκρισία. Το πρώτο σημείο είναι, ότι τάχα, αυτό το ζήτημα είναι τεχνικό θέμα και επειδή είναι τεχνικό, αρκεί να υπάρχει η γνώμη μίας επιτροπής και υπουργική απόφαση. Από πότε τέτοια ζητήματα που είναι στην καρδιά των κοινωνικών δικαιωμάτων και του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας είναι τεχνικά ζητήματα, κυρία Υπουργέ; Αυτά είναι θέματα καθαρά πολιτικά και κοινωνικά. Είναι θέματα που πρέπει να υπάρχει εκσυγχρονισμός, να υπάρχει προσαρμογή στις νέες συνθήκες, να υπάρχει γνωμοδότηση επιστημονικών επιτροπών. Την τελική γνώμη, όμως και την τελική απόφαση θα τη λαμβάνετε με μία υπουργική απόφαση, χωρίς καν Προεδρικό Διάταγμα, ενώ βέβαια το σωστό θα είναι με νομοθετική διαδικασία;

Ακούσαμε, βέβαια, και το άλλο υποκριτικό, ότι κόπτεστε που δεν είναι οι εναερίτες της Δ.Ε.Η. ή οι εργαζόμενοι στην Ψυττάλεια. Συμφωνούμε να διευρυνθεί η λίστα, να μπουν και αυτά τα επαγγέλματα, που είναι λάθος που δεν ήταν ενταγμένα. Αλλά εδώ εσείς δεν πάτε απλώς να εντάξετε κάποια επαγγέλματα και ειδικότητες που δεν ήταν ενταγμένα στη λίστα των βαρέων και ανθυγιεινών, αν και θα έπρεπε. Στην πραγματικότητα πάτε να μειώσετε στο ήμισυ και ίσως παραπάνω τις ειδικότητες και τους κλάδους που σήμερα καλύπτονται από τα βαρέα και ανθυγιεινά.

Άλλη υποκρισία: Είπατε ότι αυτό αφορά μόνο τους νέους και γιατί να γίνεται τόσος θόρυβος αφού αφορά τους νέους; Εδώ είναι διπλό το πρόβλημα. Πρώτα από όλα, είναι ουσιαστικό πρόβλημα ότι συνεχώς επιδεινώνονται οι κοινωνικές και ασφαλιστικές ρυθμίσεις όσον αφορά τη νέα γενιά της πατρίδας μας. Στην Ελλάδα σήμερα, το 2009, τιμωρείσαι να είσαι νέος, τιμωρείσαι στον εργασιακό σου χώρο, στον εκπαιδευτικό σου χώρο, στις προοπτικές ζωής σου. Επίσης, όμως, κρύβεται και άλλη υποκρισία, γιατί η ρύθμιση σας αφορά φυσικά και τους παλαιότερους εργαζόμενους. Το ανέπτυξαν όλοι οι προηγούμενοι συνάδελφοι. Τους αφορά στο βαθμό που δεν υπάρχει καμία ασφαλιστική δικλείδα ότι δεν θα επιδεινώσει τις δικές τους συνθήκες δουλειάς και κυρίως τον κίνδυνο της απόλυσης και της ανεργίας εν μέσω βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Τρίτη υποκρισία: Έρχεστε και μας λέτε ότι λειτούργησε θαυμάσια μία ωραία επιτροπή με επιστήμονες αλλά -ειπώθηκε και από προηγούμενους συναδέλφους- γιατί δεν έχετε καταλήξει σε ένα ενιαίο κριτήριο στο πώς θα αντιμετωπίσετε την περίφημη λίστα των βαρέων και ανθυγιεινών; Γιατί υπάρχει ένα κριτήριο με την Επιτροπή Μπεχράκη, η οποία έχει καταγγελθεί από όλους τους κοινωνικούς εταίρους -η ΓΣΕΕ σας έχει κάνει διαβήματα και έχει πει ότι θα προσφύγει και δικαστικά γι’ αυτά τα θέματα- και από την άλλη έρχεστε με μία άλλη επιτροπή, με ένα άλλο κριτήριο, υποβαθμίζοντας βέβαια το κριτήριο του επαγγελματικού κινδύνου και των ασθενειών; Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Συνεπώς, κυρία Υπουργέ, η πραγματικότητα είναι σκληρή, είναι η πραγματικότητα που απλώς αναδεικνύει το δικό σας απροκάλυπτο πρόσωπο, της Κυβέρνησής σας, όσον αφορά τις επιλογές σας. Επιλογές οι οποίες είναι νεοφιλελεύθερες, σε περίοδο κρίσης, αποσπασματικές και με πλήρη αδυναμία να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά ζητήματα. Αφού έχετε διαλύσει την αγορά εργασίας, αφού έχετε απαξιώσει το κοινωνικό κράτος, αφού έχετε υπονομεύσει εσείς τις συλλογικές διαπραγματεύσεις ως Κυβέρνηση και ως επιλογές, έρχεστε τώρα και με αυτήν την τροπολογία να φέρετε ένα ακόμη βαρύτατο κτύπημα στο ασφαλιστικό και κοινωνικό σύστημα.

Ποια είναι, λοιπόν, η δικαιολογία που έχετε; Η δικαιολογία σας είναι ότι υπάρχει ζήτημα βιωσιμότητας, ζήτημα οικονομικό. Το θέμα είναι: Με αυτές τις ρυθμίσεις εσείς θα λύσετε τη βιωσιμότητα των ταμείων; Όχι βέβαια, όπως αποδείχτηκε και με τον ασφαλιστικό νόμο που φέρατε πέρυσι, όπου είχε ξεσηκωθεί όλη η Ελλάδα. Μέχρι και πρόταση μομφής είχαμε κάνει στην Κυβέρνηση τότε για αυτό το θέμα και αποδείχθηκε, ενάμιση χρόνο μετά, ότι όχι μόνο δεν βελτιώθηκε η βιωσιμότητα των ταμείων, αλλά όλα έχουν χειροτερεύσει, όλα τα μεγέθη που αφορούν τη λειτουργία, τα αποθεματικά, τα ελλείμματα, την εισφοροδιαφυγή και τις ευθύνες της ίδιας της πολιτείας απέναντι στα ταμεία.

Και θα προσθέσω και κάτι άλλο. Θεωρώ πραγματικά ότι είναι προκλητικό να εισάγεται αυτή η τροπολογία για τα βαρέα και ανθυγιεινά, πέραν των συνταγματικών, νομικών και πολιτικών θεμάτων. Όλοι το θέτουμε σήμερα που μιλάμε από αυτό το Βήμα και για έναν ακόμη λόγο. Εισάγεται αυτή η τροπολογία σε ένα νομοσχέδιο όπου υπάρχουν σαφείς ρουσφετολογικές και πελατειακές ρυθμίσεις. Δηλαδή, τι λέτε εσείς στον εργαζόμενο αυτή τη στιγμή, στον εργαζόμενο που πραγματικά κινδυνεύει η ζωή του, η υγεία του, που περνά δύσκολα για να βγάλει το ψωμί του μέσα σε συνθήκες δύσκολες στο χώρο δουλειάς; Του λέτε «σου αφαιρώ τα δικαιώματά σου, σου αυξάνω το συντάξιμο χρόνο, είσαι κάτω από απειλή κυριολεκτικά της απόλυσης για τους παλαιότερους, σου κάνω χειρότερες τις συνθήκες για σένα νέε εργαζόμενε».

Και όλα αυτά για εξορθολογισμό και εξοικονόμηση, την ίδια στιγμή που στο ίδιο νομοσχέδιο υπάρχουν οι άλλες ρυθμίσεις ντροπής, οι χορηγίες που πλέον θα δίνει ανεξέλεγκτα και χωρίς κριτήρια ο Υπουργός Οικονομίας για κάθε σωματείο ή ίδρυμα οπουδήποτε, σε όλη την Ελλάδα. Εκεί δεν έχει σημασία για σας αν τα χρήματα τα μαζεύετε από το αίμα του ελληνικού λαού, από τον ιδρώτα του ή από την φοροεπιδρομή. Τα μοιράζετε κατά το δοκούν προεκλογικά. Επίσης, και η άλλη ρύθμιση που σας αφορά άμεσα ως Υπουργείο και ως υπεύθυνη πολιτικά του Υπουργείου Απασχόλησης είναι αυτή που αφορά τη ρουσφετολογική διάταξη που συζητήθηκε χθες, όσον αφορά πλέον την αξιοποίηση και από το δημόσιο ως εργοδότη των ρυθμίσεων και των πιστώσεων του ΟΑΕΔ, πάλι φυσικά για ρουσφετολογικούς και πελατειακούς λόγους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σαφές ότι ο κόσμος έχει οργή, αγανάκτηση και αβεβαιότητα. Η Κυβέρνηση πιστεύει ότι με το να το φέρει καλοκαίρι δεν θα έχει αντιδράσεις. Η οργή, όμως, εκφράζεται, εκφράζεται παντού και θα εκφραστεί με τρόπο καταλυτικό και ανατρεπτικό με τη λαϊκή ετυμηγορία στις επόμενες εκλογές. Σας ευχαριστώ πολύ.