Συζητάμε σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Απασχόλησης, όσον αφορά την αναδιοργάνωση της Επιθεώρησης Εργασίας, σε μια πολύ σκληρή κοινωνική πραγματικότητα, όπου δυστυχώς τα πράγματα συνεχώς επιδεινώνονται. Οι εργαζόμενοι ζουν κάτω από ένα καθεστώς μεγάλης ανασφάλειας. Νιώθουν τα εκβιαστικά διλήμματα που τους εξωθούν σε μειώσεις του μισθού, σε μειώσεις όσον αφορά τις ώρες και τις ημέρες εργασίας, σε συνθήκες πραγματικά κοινωνικού Μεσαίωνα, μέχρι και βαρβαρότητας, καθώς είναι πρόσφατες οι τραγικές συνθήκες της επίθεσης ενάντια της Κούνεβα ή το περιστατικό με τις εργαζόμενες που κλείστηκαν στα ψυγεία στη Νάουσα. Και όλα αυτά βέβαια με μία πολιτική συμπεριφορά από την πλευρά της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας η οποία στην ουσία έχει πλήρως υπονομεύσει τη συλλογική αυτονομία, την αγορά εργασίας, τα κοινωνικά και τα εργασιακά δικαιώματα. Τώρα πια που οι συνέπειες της μεγάλης οικονομικής κρίσης όχι απλώς έχουν χτυπήσει την πόρτα μας αλλά τις ζούμε καθημερινά και ζουν οι εργαζόμενοι τις συνέπειές της, εμείς ως χώρα έχουμε μία πλήρως αποδυναμωμένη αγορά εργασίας, μια πλήρως υπονομευμένη αγορά εργασίας. Και πώς απαντά η Κυβέρνηση; Με έναν τελείως προσχηματικό, με έναν τελείως αναποτελεσματικό και αποσπασματικό τρόπο φέρνετε χάριν εντυπώσεων, κυρία Υπουργέ, αυτό το νομοσχέδιο στη Βουλή, αλλά φυσικά δεν μπορείτε με κανέναν τρόπο, με τον τρόπο που πολιτεύεστε και με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, να απαντήσετε σ’ αυτά τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα. Και αυτό για τρεις λόγους. Πρώτα απ’ όλα γιατί είναι η στρατηγική σας επιλογή, είναι η δική σας η δογματική, νεοφιλελεύθερη αντίληψη που τα τελευταία πέντε χρόνια έχει πλήρως αποδυναμώσει κάθε συλλογική διαπραγμάτευση, ξεκινώντας από την ΟΤΟΕ και την κλαδική σύμβαση και τις Δ.Ε.Κ.Ο. και φθάνοντας πια να αμφισβητείται μέχρι και η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, να αμφισβητούνται και να μην προστατεύονται θεμελιώδη δικαιώματα των εργαζόμενων και δυστυχώς είδαμε πολλά τέτοια παραδείγματα από επιχειρήσεις της Βορείου Ελλάδος.

Εσείς οι ίδιοι φέρατε όλα αυτά τα χρόνια, από το 2005 και μετά τους νόμους οι οποίοι πραγματικά δημιούργησαν αυτή την υπονόμευση στα εργασιακά δικαιώματα –αναφέρομαι στο νόμο για το ωράριο των καταστημάτων, για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας για τις Δ.Ε.Κ.Ο.- και πάνω από όλα εσείς οι ίδιοι απαξιώσατε κάθε έννοια εποπτείας και ελέγχων συνολικά στην αγορά και φυσικά όσον αφορά και την αγορά εργασίας.

Τα στοιχεία είναι καταλυτικά, κυρία Υπουργέ. Τα ανέφερε ο Εισηγητής μας ο Μιχάλης Κατρίνης κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και επιτρέψτε μου να τα επαναλάβω γιατί δείχνουν ακριβώς τι έχει συμβεί αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα, τι έχει συμβεί στην αγορά εργασίας.

Κατά την τελευταία, λοιπόν, τριετία με στοιχεία από την έκθεση του ΣΕΠΕ, όσον αφορά την Τεχνική Επιθεώρηση έχουμε μείωση 23% των κυρώσεων και αντίστοιχη μείωση 55% των προστίμων και όσον αφορά την Κοινωνική Επιθεώρηση έχουμε μείωση 30% των κυρώσεων και αντίστοιχα 35% των προστίμων. Τα στοιχεία αποδεικνύουν ακριβώς την πλήρη απαξίωση και την ασυδοσία στην αγορά εργασίας.
Ο δεύτερος λόγος που είναι αποσπασματικό, αναποτελεσματικό και προσχηματικό το νομοσχέδιο –αναφέρθηκε ήδη και από τον Εισηγητή μας και από τους προηγούμενους συναδέλφους- είναι ότι κάνει τελείως διαχειριστικές ρυθμίσεις. Κάνει εσωτερικές μετακινήσεις, ανακατανομές, αλλά δεν βασίζεται σε καμία σοβαρή μελέτη όσον αφορά στο ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας, στο πού βασίζονται οι συγκεκριμένες προτάσεις που προτείνονται και χωρίς καμία ουσιαστική δέσμευση για την ενίσχυση του Σώματος των Επιθεωρητών που να μπορεί να ανταποκριθεί με τους όρους που θα έπρεπε στα σημερινά προβλήματα.

Ο τρίτος όμως, και ο πιο σοβαρός λόγος γιατί είναι καθαρά προσχηματική η συζήτηση που κάνουμε σήμερα, είναι πάνω από όλα, κυρία Υπουργέ, ότι λείπει παντελώς η πολιτική βούληση από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να εφαρμόσει μια ουσιαστική Επιθεώρηση Εργασίας. Και αυτό την ώρα που εσείς βγαίνετε και λέτε ότι θα προστατευθούν οι εργαζόμενοι, τα εργασιακά δικαιώματα, η απασχόληση, σας διαψεύδει και σας αδειάζει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, όταν πριν από δυο μήνες στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, ενώ του άνοιξε το δρόμο ο Πρόεδρος του ΕΒΕΑ και ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδας βγαίνει και στην ουσία δίνει το πράσινο φως, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός –πράγμα πρωτάκουστο- ακριβώς για την υπονόμευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Γι’ αυτό δεν μπορείτε να πείσετε, κυρία Υπουργέ, γιατί ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση δίνουν ακριβώς αυτό το πράσινο φως στους εργοδότες. Έρχονται οι ίδιοι και νομιμοποιούν μια τέτοια αντίληψη στην αγορά εργασίας.

Και βέβαια ακούσαμε τον Πρωθυπουργό και ακούμε όλους όσοι βγαίνουν να υπερασπιστούν μια τέτοια γραμμή υπονόμευσης των εργασιακών δικαιωμάτων, ότι υπάρχει ένα δίλημμα το οποίο θέτει η κρίση. Όχι οι πολιτικές σας επιλογές, αλλά η κρίση, λέτε.

Χρησιμοποιώντας, λοιπόν, την κρίση ως άλλοθι προκειμένου να οικοδομήσετε ξανά ένα νέο αδιέξοδο-μονόδρομο ενάντια πάντα στους εργαζόμενους λέτε στον εργαζόμενο ότι είτε θα διαλέξεις «να σου μειώσω το μισθό, να σου μειώσω από τις μέρες εργασίας, ή θα πας στην απόλυση γιατί δεν αντέχει η επιχείρηση». Αυτό το ψευτοδίλημμα, κυρία Υπουργέ, δεν μπορούμε να το δεχθούμε. Σε λίγες μέρες είναι η Πρωτομαγιά και το μήνυμα πρέπει να είναι ισχυρό απ’ αυτό το Σώμα. Το μήνυμα είναι ισχυρό από τον κόσμο έξω που αγωνιά ότι αυτό το δίλημμα δεν ισχύει. Οι επιχειρήσεις πρέπει να στηριχτούν. Πρέπει να θωρακιστούν οι θέσεις εργασίας, αλλά αυτό δεν θα το πετύχετε καθιστώντας συνεχώς πιο ανίσχυρους τους εργαζόμενους και τα εισοδήματα. Αυτή η επιλογή σας δεν είναι απλώς κοινωνικά άδικη, είναι και οικονομικά αναποτελεσματική γιατί ερχόσαστε εν μέσω κρίσης και υποβαθμίζετε τη ζήτηση, χτυπάτε την αγορά και δημιουργείτε ένα φαύλο κύκλο που τροφοδοτεί την κρίση.

Άρα, η απάντηση ακριβώς είναι μια άλλη πολιτική. Είναι μια πολιτική που να στηρίζει τα εισοδήματα, την πραγματική οικονομία και με αυτό τον τρόπο να έρχεται και να θωρακίζει τις θέσεις εργασίας και ένα κοινωνικό κράτος. Για όλους αυτούς τους λόγους η απάντησή μας είναι σαφής. Καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο αυτό. Ευχαριστώ πολύ.