«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα απλώς να κάνω ένα σχόλιο προς τον κ. Ροντούλη και να πω ότι τα κόμματα εκφράζονται στη Βουλή. Δεν εκφράζονται ούτε με φήμες ούτε με δηλώσεις επιχειρηματικών παραγόντων.

Και η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκφράζεται δια των Βουλευτών και του Προέδρου του με τη στάση του στη Βουλή. Αυτή είναι ο μόνος χώρος έκφρασης των κομμάτων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσον αφορά τις τρεις –για την ακρίβεια- συμβάσεις που καλούμαστε να συζητήσουμε σήμερα, είναι σαφές ότι είναι η θλιβερή κατάληξη των έξι ετών απαξίωσης, υπονόμευσης, διάλυσης, και συστηματικής απουσίας διαπραγμάτευσης στις Βρυξέλλες γύρω από την Ολυμπιακή Αεροπορία. Είναι η απόλυτη πολιτική έκφραση της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, όπως την είδαμε να αναπτύσσεται σε όλα τα ζητήματα που αφορούν το δημόσιο πλούτο της χώρας, τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, την ιδεολογική απέχθεια και τη δογματική εμμονή στην μη προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος.

Αυτό είδαμε όλα αυτά τα χρόνια. Και ο Εισηγητής μας και όλοι οι συνάδελφοι προηγουμένως ανέφεραν και υπενθύμισαν, μία ιστορική στιγμή, δραματική και θλιβερή, όταν ο Πρωθυπουργός της χώρας, το 2005, στην ουσία ο μόνος Πρωθυπουργός που έκανε κάτι τέτοιο για τον εθνικό αερομεταφορέα της χώρας του, είπε στην ουσία ότι θα τον κλείσει και θα τον εκκαθαρίσει.

Βέβαια, οι αντιδράσεις, οι εξελίξεις, υποχρέωσαν στο να υπάρχει μία παράταση. Όμως, η πραγματικότητα είναι ότι φθάσατε εδώ που φθάσατε, χωρίς ποτέ να δώσετε μάχη σωτηρίας για την Ολυμπιακή Αεροπορία.

Και τίθεται ένα ερώτημα, αγαπητοί συνάδελφοι της Συμπολίτευσης και κύριε Υφυπουργέ που είστε παρών στη συζήτηση. Τελικά, μ’ αυτές τις συμβάσεις, εξασφαλίζεται η προοπτική της Ολυμπιακής Αεροπορίας και το δημόσιο συμφέρον;

Εδώ θα σας κάνω τέσσερις συγκεκριμένες αναφορές. Πρώτα απ’ όλα, επειδή ακούμε συνεχώς για το τι κοστίζει και το τι κόστιζε όλα αυτά τα χρόνια η λειτουργία της Ολυμπιακής Αεροπορίας, θα σας αναφέρω δύο θέματα. Μπορείτε να υπολογίσετε και να μας πείτε πόσο ωφέλησε τη χώρα μας, την ανάπτυξη, την περιφερειακή και κοινωνική συνοχή, τον απόδημο ελληνισμό, τον τουρισμό μας, η ύπαρξη και λειτουργία της Ολυμπιακής Αεροπορίας; Γιατί δεν μας αποτιμάτε αυτό το όφελος;

Δεύτερο ερώτημα. Πόσο κόστισαν τελικά στην απαξίωση της Ολυμπιακής Αεροπορίας αυτά τα έξι χρόνια της δικής σας κακοδιαχείρισης, της απαξίωσης της εταιρείας, της απώλειας συνεχώς μεριδίου από την αγορά, της τουριστικής σπίλωσης, της σκανδαλώδους ενοικίασης αεροσκαφών αμφίβολης ασφάλειας με πληρώματα που δεν μιλούσαν καν ελληνικά; Πόσο κόστισαν όλα αυτά;

Αυτά δεν μας τα λέτε. Ούτε καν ισολογισμό δεν παρουσίασαν οι δικές σας διοικήσεις όλα αυτά τα χρόνια.

Δεύτερο θέμα, εργασιακές σχέσεις και ανθρώπινο δυναμικό. Η λύση που επιλέξατε στην ουσία της βγάζει εκτός εταιρείας αυτήν τη στιγμή ίσως το πιο πολύτιμο υλικό που είχε η Ολυμπιακή Αεροπορία, που ήταν το ανθρώπινο δυναμικό της, σε όλα τα επίπεδα. Ήταν ένα ανθρώπινο δυναμικό που ήταν εγγύηση και για την ασφάλεια και για την ποιότητα. Και το ερώτημα είναι πόσο θα κοστίσει και τι συνέπειες θα έχει στο μέλλον για τη μελλοντική αεροπορία αυτή η απώλεια, αυτού του ανθρώπινου δυναμικού.

Το τρίτο ερώτημα αφορά την τεχνική βάση, μία τεχνική βάση «κόσμημα» σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μία τεχνική βάση φτιαγμένη πραγματικά από τον ιδρώτα και τα λεφτά του φορολογούμενου Έλληνα, μία τεχνική βάση που θα μπορούσε να είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα της εταιρείας και να αναλαμβάνει δουλειές και για όλες τις ξένες εταιρείες και φυσικά και για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ποια προοπτική της επιφυλάσσετε; Όπως ακούσαμε μέσα στην Επιτροπή, σχεδόν ως «βαρίδι» την αντιμετωπίζετε και φυσικά χωρίς καμιά εξασφάλιση για το μέλλον.

Και έρχομαι στο τέταρτο και πιο κρίσιμο ερώτημα, για να φανεί και να αναδειχθεί για άλλη μια φορά από αυτό το Βήμα και από όλους τους συναδέλφους που προηγήθηκαν ότι ούτε την προοπτική ούτε το δημόσιο συμφέρον εξασφαλίζετε.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι το εξής: Αυτήν τη στιγμή μ’ αυτές τις συμβάσεις λέτε ότι για ένα χρόνο η εταιρεία δεν μπορεί να μεταπωληθεί. Τι εγγυήσεις έχετε για το μετά; Τι εγγυήσεις έχετε για το μέλλον της εταιρείας; Σε ποια χέρια θα πάει; Μπορεί να κλείσει, μπορεί να πουληθεί το σήμα για τρία χρόνια.

Άρα, στην ουσία δεν έχετε κανένα εχέγγυο. Δεν έχετε βάλει καν μία διάταξη σ’ αυτές τις συμβάσεις που να εγγυώνται ότι σε περίπτωση που αλλάξει ο επιχειρηματίας γνώμη ή που φανεί ότι θα είναι άλλα συμφέροντα πίσω από τον επιχειρηματία ή στην περίπτωση που υπάρξει οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη ότι η ελληνική πολιτεία, το ελληνικό δημόσιο θα έχει λόγο.

Και μην πείτε, κύριε Υφυπουργέ, ότι δεν μπορούσατε να το εξασφαλίσετε αυτό, γιατί εδώ σας διαψεύδει ο ίδιος ο αγοραστής. Διότι ο ίδιος ο αγοραστής απέδειξε δύο πράγματα για τα δικά του συμφέροντα.

Πρώτον, αυτό που λέγαμε μονότονα όλο αυτόν τον καιρό, ότι όταν τρέχατε στο Κατάρ για να πάρετε αυτό το φιάσκο -όπως είπαν οι προηγούμενοι συνάδελφοι- υπήρχε η δυνατότητα εθνικά κεφάλαια να συμπράξουν με δημόσια κεφάλαια και πολύ περισσότερο όταν ο ίδιος ο αγοραστής άφησε ανοιχτό ότι θα μπορούσε να συζητήσει και μια συμμετοχή του δημοσίου. Είστε τελείως εκτεθειμένοι στα μάτια του ελληνικού λαού και δεν εξασφαλίζετε στο παραμικρό την προοπτική και το δημόσιο συμφέρον.

Και επειδή πολλοί ρωτούν εδώ, φυσικά με έναν τρόπο προσπαθώντας να απαξιώσου τη σαφήνεια των θέσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα ήθελα να πω ότι η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι σαφής. Ήταν σαφής και παραμένει σαφής.

Εμείς μιλάμε για μικτό σχήμα δημοσίων και ιδιωτικών κεφαλαίων. Μιλάμε για εξασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος στη λειτουργία και την προοπτική της εταιρείας. Φυσικά μιλάμε για στρατηγικές συμμαχίες και φυσικά για αξιοποίηση της τεχνικής βάσης. Και πάνω απ’ όλα δεσμευόμαστε ότι όταν με την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού γίνουμε Κυβέρνηση, θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να εξασφαλίσουμε την προοπτική, το μέλλον και το δημόσιο συμφέρον ξανά στον Εθνικό μας Αερομεταφορέα. Ευχαριστώ πολύ.»