Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε μία περίοδο που ο ελληνικός λαός βιώνει τις συνέπειες των επιλογών της Νέας Δημοκρατίας, όλα αυτά τα πέντε χρόνια, όσον αφορά τον αυτοματισμό της αγοράς, τις ιδιωτικοποιήσεις και τον εργασιακό μεσαίωνα, και σε μία περίοδο που η γενικευμένη διεθνής κρίση πλέον χτυπάει την πόρτα μας και βλέπουμε ακόμα και συντηρητικές κυβερνήσεις στην Ευρώπη να επανεκτιμούν το ρόλο του δημοσίου ελέγχου, της δημόσιας παρέμβασης και επένδυσης και τη στήριξη των επιχειρήσεων τους που έχουν στρατηγική σημασία για την οικονομία τους, είτε είναι του δημόσιου είτε του ιδιωτικού τομέα, σήμερα σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρνει στην Ολομέλεια του Σώματος για συζήτηση τη σύμβαση παραχώρησης των λιμενικών εγκαταστάσεων του Λιμένα του Πειραιά, που έχει κυριολεκτικά αποικιοκρατικά χαρακτηριστικά.

Βέβαια αυτό δεν μας εκπλήσσει, γιατί εντάσσεται σε όλη τη λογική και τη φιλοσοφία που ανέπτυξε όλα αυτά τα χρόνια η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τη λογική των περίφημων μεταρρυθμίσεων. Ήταν μεταρρυθμίσεις που κακοποιώντας την έννοια της μεταρρύθμισης είχαν τρία χαρακτηριστικά, αφενός μία δογματική νεοφιλελεύθερη εμμονή της λογικής «απελευθέρωση χωρίς όρους, χωρίς ρύθμιση, ιδιωτικοποίηση για την ιδιωτικοποίηση» και φυσικά με πλήγμα κάθε φορά στο δημόσιο συμφέρον. Είχαν βέβαια και το χαρακτηριστικό της καθαρά εισπρακτικής αντίληψης και λογικής, κάτι που έχει και η παρούσα σύμβαση προσπαθώντας να μαζέψει τα ασυμμάζευτα μιας αδιέξοδης δημοσιονομικής εκτροπής στην οποία η ίδια είχε οδηγήσει τη χώρα. Βέβαια είχαν και την τρίτη πτυχή διάφορων πελατειακών διευθετήσεων και σκοπιμοτήτων. Έτσι η Νέα Δημοκρατία κατάφερε άλλη μία επιχείρηση δημόσιου χαρακτήρα όπως είναι ο ΟΛΠ -όπως έκανε και με τη Δ.Ε.Η., όπως έκανε και με τον Ο.Τ.Ε.- εκεί που ήταν κερδοφόρα, που είχε μία σημαντική ανταγωνιστική θέση, να την κάνει ζημιογόνα μέσα σ’ αυτά τα χρόνια και να μειώσει την ανταγωνιστική της θέση.

Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε ξεκάθαρη θέση κατηγορηματικής άρνησης και αντίθεσης με την παρούσα σύμβαση για τρεις λόγους. Πρώτα απ’ όλα για λόγους αρχής γιατί εμείς θεωρούμε –και αυτή είναι η άποψη του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- ότι οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας για το καλό της χώρας, για το καλό του λαού μας, της ανάπτυξης, για το κοινωνικό καλό, πρέπει να είναι κάτω από δημόσιο έλεγχο.
Επιτρέψτε μου να σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, ότι αυτή είναι μία θέση απόλυτα συμβατή με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωπαϊκή πολιτική, σε δύο επίπεδα. Η ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά αναγνωρίζει βάσει της συνθήκης τις κοινωφελείς επιχειρήσεις και αυτή είναι η μάχη των προοδευτικών δυνάμεων σήμερα στην Ευρώπη, να κατοχυρώσουμε με ακόμα μεγαλύτερη σαφήνεια τις επιχειρήσεις δημοσίου κοινωφελούς χαρακτήρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα εγώ θέλω να θυμίσω στο Σώμα ότι όταν επιχειρήθηκε από την συντηρητική Επιτροπή Μπαρόζο να έλθει η απελευθέρωση των λιμενικών υπηρεσιών, διαμορφώθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πριν από τρία χρόνια, μια μεγάλη πλειοψηφία η οποία καταψήφισε την σχετική οδηγία της άκρατης απελευθέρωσης των λιμενικών υπηρεσιών στην Ευρώπη. Αυτά για να εξηγούμαστε ως προς την ευρωπαϊκή πολιτική.

Ο δεύτερος λόγος είναι οι όροι της σύμβασης, όροι που προηγούμενα και ο εισηγητής μας κύριος Διαμαντίδης ανέπτυξε. Είναι όροι καθαρά αποικιοκρατικοί, όροι που θίγουν το δημόσιο συμφέρον και μάλιστα, όπως ειπώθηκε απ’ όλους τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης απ’ όλα τα κόμματα σε μία προοπτική που φτάνει τα 42 χρόνια, είναι όροι οι οποίοι πλήττουν στην ουσία τον ανταγωνισμό για τον οποίον κόπτεσθε, είναι όροι εργασιακού μεσαίωνα.

Μάλιστα θέλω κι εγώ να υπογραμμίσω ότι από την πλευρά των εργαζομένων τους οποίους δυσφημείτε όλα αυτά τα χρόνια -όπως κάνετε με όλους τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους προκειμένου να προχωρήσετε τα σχέδιά σας- υπήρχε μια πολύ υπεύθυνη στάση. Οι άνθρωποι είπαν ότι αν υπάρχει μια συζήτηση και ένας διάλογος για τη βιωσιμότητα και τη στρατηγική στο μέλλον του ΟΛΠ υπό δημόσιο έλεγχο, να δούμε εκεί και τα ζητήματα των αποδοχών και της συνολικής λειτουργίας της επιχείρησης. Αυτά ως προς τη δυσφήμιση που έχετε κάνει. Τελικά η κυβέρνηση της Ν.Δ επέλεξε όρους οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν σέβονται ούτε τον διάλογο, ούτε τις συνολικές ανάγκες, όπως εκφράστηκαν και από τους τοπικούς φορείς οι οποίοι έχουν εκφράσει μια πολύ μεγάλη αντίθεση όσον αφορά στον προβλήτα 3 για τον οποίο, όπως ξέρετε πολύ καλά, υπάρχουν και πολύ μεγάλες νομικές αντιρρήσεις και αμφισβητήσεις.

Πέραν αυτού όμως, ιδιαίτερα όσον αφορά στα άρθρα 2 και 3 και μάλιστα στο άρθρο 3 όπου στην πραγματικότητα έρχεστε εδώ και παραπέμπετε σε νόμο του Μαρκεζίνη της δεκαετίας του 1950, όπου ξέρουμε με τι αντιλήψεις λειτουργούσαν τότε αυτές οι πολιτικές, έρχεστε εδώ και αποκαλύπτετε πλήρως την αποικιοκρατική αντίληψή σας γύρω από τη σύμβαση την οποία φέρνετε σήμερα να κυρώσει η Ελληνική Βουλή.

Ο τρίτος λόγος της αντίθεσης έχει να κάνει με την βιωσιμότητα της σύμβασης. Έχει να κάνει με το αν τελικά αυτή η σύμβαση όπως την φέρνετε βοηθάει στην βιωσιμότητα και την προοπτική του ίδιου του λιμανιού και την προοπτική του Πειραιά. Και φυσικά αν εντάσσεται σε κάποια ευρύτερη αναπτυξιακή στρατηγική.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απ’ όσα έχει πει μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση αυτό δεν φαίνεται. Δεν υπάρχει η οποιαδήποτε πραγματική αναπτυξιακή λογική, δεν υπάρχει σχεδιασμός, κάποια μελέτη που να πείθει ότι αυτού του είδους η σύμβαση πρόκειται πραγματικά να ωφελήσει σε μια τέτοια αντίληψη. Και βέβαια, αυτό που σας είπαν και όλοι οι συνάδελφοι: τα δίνετε όλα στην COSCO χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα. Γιατί εμείς εδώ θα θέλαμε να ξέρουμε ποιο είναι το αντάλλαγμα της περίφημης πύλης εισόδου για τα κινεζικά προϊόντα; Ούτε καν αυτό δεν διασφαλίζεται τελικά μέσα απ’ αυτή τη σύμβαση.

Κλείνοντας λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι η θέση διαχρονικά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν σαφής. Ανώνυμη εταιρεία κοινωφελούς χαρακτήρα και κοινής ωφέλειας για το δημόσιο συμφέρον, τα λιμάνια στρατηγικής σημασίας όπως είναι του Πειραιά, η είσοδος στο Χρηματιστήριο με σαφή όρο ότι το 51% τουλάχιστον θα έμενε υπό τον έλεγχο του δημοσίου όσον αφορά το μετοχικό κεφάλαιο. Και από εκεί και πέρα όπως είπε και ο εισηγητής μας η θέση μας και σήμερα είναι υπεύθυνη και σαφής: η μελλοντική κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την εντολή και την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού θα εξαντλήσει όλες τις νομικές, θεσμικές, πολιτικές δυνατότητες της ευρωπαϊκής και της εθνικής νομοθεσίας προκειμένου να κατοχυρώσει ξανά το δημόσιο συμφέρον μέσα από μια ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση. Σας ευχαριστώ πολύ.