Ερώτηση
προς την υπουργό Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας

Θέμα : Οι βίαιες και πρόχειρες ενοποιήσεις των ταμείων προκάλεσαν παρά τις περικοπές ασφαλιστικών δικαιωμάτων δραματική επιδείνωση των οικονομικών τους και επέφεραν περισσότερα και μεγαλύτερα προβλήματα στην εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων.

Κυρία Υπουργέ,

Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στην κοινωνική ασφάλιση διαρκώς επιδεινώνεται. Οι πολιτικές και οι ενέργειες της σημερινής Κυβέρνησης οδηγούν σε μια σταδιακή και σκόπιμη απαξίωση του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος με στόχο τη βαθμιαία ανατροπή του.

Οι αντιφατικές δηλώσεις Υπουργών και αρμοδίων παραγόντων καθώς επίσης και οι διαρκώς φημολογούμενες αλλαγές προς το χειρότερο προκάλεσαν πανικό στους εργαζόμενους και κύμα φυγής στη σύνταξη με ό,τι αυτό σημαίνει για τα έσοδα και τις δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων. Οι επανειλημμένες ευνοϊκές ρυθμίσεις για παλαιότερες εισφορές μεγάλων επιχειρήσεων αλλά και οι απαλλαγές τους κάποιες φορές από αυτές, στέρησαν από την κοινωνική ασφάλιση πολλά δις ευρώ. Η κακοδιαχείριση και τα αμαρτωλά δομημένα ομόλογα μέσω των οποίων λεηλατήθηκαν τα αποθεματικά τους ζημίωσαν το σύστημα συρρικνώνοντας την περιουσία τους.

Η ασυνέπεια της Κυβέρνησης στην καταβολή των θεσμοθετημένων οικονομικών υποχρεώσεών της αύξησαν τα οφειλόμενα του κράτους προς τους φορείς ασφάλισης στα 10 δις Ευρώ το 2008 από 2,7 δις που ήταν το 2004.

Η κομματοκρατία, οι ελλείψεις προσωπικού, η υστέρηση στη μηχανοργάνωση των Υπηρεσιών δημιούργησαν επιπλέον προβλήματα στους ελέγχους για την εφαρμογή της εργασιακής νομοθεσίας και για τις εισπράξεις εισφορών.

Αλλά τόσο οι παλαιότερες ενοποιήσεις ταμείων όσο και οι πρόσφατες με τον τελευταίο νόμο 3655/3-4-2008, παρότι μείωσαν τις συντάξεις, παρότι αύξησαν τα όρια ηλικίας, παρότι επιμήκυναν τον χρόνο εργασίας για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, όχι μόνον δεν βελτίωσαν τα οικονομικά των ασφαλιστικών φορέων αλλά αντιθέτως επιδείνωσαν δραματικά τους ισολογισμούς τους. Επίσης όλες αυτές οι ρυθμίσεις δημιούργησαν έναν κυκεώνα νέων υπηρεσιών και έναν τεράστιο λαβύρινθο διατάξεων και επέφεραν περισσότερα και μεγαλύτερα προβλήματα στην εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων. Αυτό, γιατί οι ενοποιήσεις έγιναν χωρίς κοινωνική διαβούλευση, χωρίς σχέδιο, χωρίς αναλογιστικές μελέτες, χωρίς να κατοχυρώνονται θεσμοθετημένα δικαιώματα ασφαλισμένων, χωρίς να αναλαμβάνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι τράπεζες τις υποχρεώσεις τους, χωρίς να αναλαμβάνει το κράτος τις δικές του υποχρεώσεις, χωρίς τέλος να εφαρμόζονται ούτε οι ψηφισμένες από την ίδια την Κυβέρνηση ρυθμίσεις που καθορίζουν τα χρονοδιαγράμματα και τις διαδικασίες προόδου και ολοκλήρωσης της ενοποίησης των ταμείων σε δεκατρία.

Έτσι τα προβλήματα στην κοινωνική ασφάλιση διογκώνονται, τα έσοδα μειώνονται και οι σπατάλες αυξάνονται με συνέπεια σε πολλά από τα ταμεία οι ισολογισμοί να εκτροχιαστούν και κάποια να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις άμεσες υποχρεώσεις, όπως είναι η καταβολή των τρεχουσών συντάξεων, κάτι που είδαμε πρόσφατα στον ΟΑΕΕ. Οι ασφαλισμένοι ταλαιπωρούνται από τη γραφειοκρατία και την άνευ προηγουμένου αναστάτωση που δημιούργησε η εφαρμογή του τελευταίου νόμου για τις ενοποιήσεις.

Η εισφοροδιαφυγή ξεπέρασε το 25% από το 16% που ήταν το 2004, η ανασφάλιστη μαύρη εργασία υπερβαίνει τους 1,1 εκατομμύρια εργαζόμενους και τα συνολικά ελλείμματα των ασφαλιστικών οργανισμών έφθασαν στο κόκκινο ξεπερνώντας ετήσια τα 6 δις ευρώ, από τα οποία 1,5 δις αφορά το ΙΚΑ και 1 δις τον ΟΓΑ. Ανάλογα είναι τα ελλείμματα στους κλάδους υγείας, όπου η δαπάνη μετά και την κατάργηση της λίστας εκτινάχθηκε ανεξέλεγκτα στα ύψη. Τα χρέη των ασφαλιστικών φορέων προς τα νοσοκομεία ξεπέρασαν τα 3 δις, τα ταμεία δεν καταβάλουν τα οφειλόμενα σε τρίτους, οι ασφαλισμένοι δεν βρίσκουν γιατρούς, πληρώνουν από την τσέπη τους και βιώνουν τριτοκοσμικές καταστάσεις σαν αυτές που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και αφορούν το ταμείο του δημοσίου, το ταμείο μηχανικών κ.λπ.

Οι καθυστερήσεις στην έκδοση των συντάξεων και την χορήγηση των εφάπαξ βοηθημάτων μεγάλωσαν κατά πολύ και οι εξερχόμενοι από την εργασία συνάνθρωποί μας βρίσκονται σε απόγνωση, αφού δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις καθημερινές ανάγκες της ζωής ενώ δεν έχουν ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έως ότου εκδοθεί η σύνταξη. Κραυγαλέα παραδείγματα είναι το ΤΠΔΥ, όπου χρειάζονται παραπάνω από δώδεκα μήνες για την καταβολή του εφάπαξ και οι περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης που αυτό το χρονικό διάστημα μπορεί να ξεπεράσει κατά πολύ και τα δύο έτη.

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες αφάνταστης ταλαιπωρίας των ασφαλισμένων που ζητούν να εξυπηρετηθούν από τους ασφαλιστικούς τους φορείς στους οποίους καταφεύγουν για ζητήματά τους αλλά τις περισσότερες φορές ούτε οι υπάλληλοι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλουν μπορούν να τους βοηθήσουν ουσιαστικά, αφού οι αλλοπρόσαλλες και πολλαπλές ρυθμίσεις καθώς επίσης και οι οργανωτικές αδυναμίες δυσχεραίνουν την αποτελεσματική λειτουργία των δομών.

Κυρία Υπουργέ,

Επειδή με την αλλοπρόσαλλη, νεοφιλελεύθερη πολιτική αποδομείτε καθημερινά το ασφαλιστικό σύστημα με στόχο να προχωρήσετε στην ανατροπή του και την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης.

Επειδή στο όνομα της βιωσιμότητας των ταμείων δυσκολεύετε την επιβίωση των ασφαλισμένων, από τους οποίους περικόπτονται κεκτημένα δικαιώματα και αυξάνεται η ταλαιπωρία τους.

Επερωτάσθε

1. Για τις ανάλγητες περικοπές παροχών και την αντισυνταγματική καταστρατήγηση δικαιωμάτων των ασφαλισμένων.

2. Για την υποχρηματοδότηση των ασφαλιστικών οργανισμών από την Κυβέρνηση, την αύξηση της εισφοροδιαφυγής, την κακοδιαχείριση και τη λεηλασία των αποθεματικών τους, τη μεγέθυνση της σπατάλης και τη γενικότερη μείωση των εσόδων τους.

3. Για τη δραματική πορεία των οικονομικών και την τραγική διόγκωση των ελλειμμάτων όλων σχεδόν των ασφαλιστικών ταμείων.

4. Για την αδιαφάνεια, την κομματοκρατία, τις ελλείψεις προσωπικού, την υστέρηση στη μηχανοργάνωση και τις εντεινόμενες δυσλειτουργίες των υπηρεσιών των ασφαλιστικών φορέων.

5. Για τις δυσκολίες και τη μεγάλη καθυστέρηση στην έκδοση της σύνταξης και την καταβολή των εφάπαξ βοηθημάτων στους δικαιούχους ασφαλισμένους.

6. Για την απίστευτη ταλαιπωρία στην καθημερινή εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων μετά την πρόχειρη και βίαιη ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων.

7. Για την συνολική, συστηματική και ύπουλη υπονόμευση του δημόσιου και ανταποδοτικού χαρακτήρα του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης.

Οι Επερωτώντες Βουλευτές

ΧΑΪΔΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΗ
ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΟΝΙΑ
ΒΕΡΡΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ
ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ
ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ
ΚΑΤΡΙΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΚΟΥΣΕΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΛΑΜΠΙΡΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΜΑΝΤΑΤΖΗ ΤΣΕΤΙΝ
ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΝΑΣΙΩΚΑΣ ΕΚΤΟΡΑΣ
ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΛΙΖΑ
ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΠΕΡΛΕΠΕ-ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΡΑΠΤΗ ΣΥΛΒΑΝΑ
ΣΑΚΟΡΑΦΑ ΣΟΦΙΑ
ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ
ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΣΚΟΥΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΤΣΙΟΚΑΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ
ΤΣΟΥΡΗ ΕΛΠΙΔΑ
ΦΛΩΡΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ