Τ. ΚΟΥΙΚ: Κυρίες και κύριοι, έχω πραγματικά την ιδιαίτερη χαρά να καλημερίσω τη Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στην Β’ Περιφέρεια της Αθήνας, την κα Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Καλημέρα σας.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Καλημέρα σας κύριε Κουίκ.

Τ. ΚΟΥΙΚ: Θα ήθελα πραγματικά να μου κάνατε ένα πρώτο σχόλιο για τη χθεσινή τοποθέτηση του Πρωθυπουργού ο οποίος ανέλαβε τις ευθύνες αυτής της ιστορίας, όπως είπε, του Βατοπεδίου εννοώ.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Κουίκ, μου προκάλεσε δύο απορίες. Η πρώτη είναι: Τρεις μήνες τώρα ο κ. Καραμανλής δεν έβλεπε και δεν άκουγε, όταν όλη η ελληνική κοινωνία ταλανίζεται από τις συνεχείς αποκαλύψεις γύρω από αυτό το θέμα; Και η δεύτερη απορία: Ωραία, είπε χθες λοιπόν ότι ξεγελάστηκε, παραπλανήθηκε, δεν γνώριζε. Ποιες είναι οι συνέπειες που ανέλαβε τις πολιτικές ευθύνες; Γιατί η ανάληψη πολιτικών ευθυνών έχει νόημα από έναν Πρωθυπουργό όχι για να κλείσει ένα θέμα και να φανεί ότι δεν τρέχει τίποτα, αλλά ίσα-ίσα πρέπει να έχει κάποιες συνέπειες.

Θα σας πω δύο συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που θα περίμενα, και νομίζω ότι ο κάθε πολίτης περιμένει. Η πρώτη είναι να δηλώσει ο Πρωθυπουργός ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ, θα συμμετάσχει στη συζήτηση για την Προκαταρκτική Επιτροπή προκειμένου να υπάρξει πλήρης διαλεύκανση και όχι η αίσθηση του κουκουλώματος. Και, η δεύτερη ότι θα πάρει μία νομοθετική πρωτοβουλία να αποκατασταθεί το δημόσιο συμφέρον. Γιατί αυτήν τη στιγμή πρέπει να σας πω –και το έχουμε καταγγείλει στη Βουλή- ότι συνεχίζονται οι οικοδομικές εργασίες σε ακίνητα που μεταβιβάστηκαν μέσω αυτών των παράνομων ανταλλαγών.

Τ. ΚΟΥΙΚ: Μάλιστα, λέτε έτσι. Σε ό,τι αφορά το πρώτο, το θεωρείτε άκαιρο; Δηλαδή αυτό θα έπρεπε να το είχε κάνει νωρίτερα; Δηλαδή ήταν το θέμα του χρόνου πότε είπε ότι: εγώ φταίω;

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Θα έλεγα «πολύ αργά» και «πολύ λίγο». Θα έπρεπε πολύ πιο εγκαίρως να είχε αναλάβει αυτές τις ευθύνες και πάνω απ’ όλα έμπρακτα. Δηλαδή, να δεχθώ αυτά που είπε χθες καλοπροαίρετα, ακόμα και αν παραπλανήθηκε. Τώρα τι κάνει όμως από δω και πέρα; Δεν πρέπει, τώρα που έχει πλήρη εικόνα, να ζητήσει ο ίδιος να υπάρξει Προκαταρκτική Επιτροπή, ώστε να μην υπάρχει η αίσθηση στο λαό ότι άλλη μια φορά γίνεται συγκάλυψη και κουκούλωμα;

Γιατί αυτή η ευρύτερη κρίση κύριε Κουίκ που ζούμε γύρω μας συνδέεται απόλυτα και με την πολιτική κρίση στη χώρα, με ένα σύστημα διακυβέρνησης που πάσχει πια και τα αρνητικά αποτελέσματα τα βλέπουμε σε όλα τα επίπεδα.

Τ. ΚΟΥΙΚ: Βλέπετε όμως ότι από την άλλη πλευρά θα μπορούσε ενδεχομένως η επόμενη κυβέρνηση, η επόμενη Βουλή, να τους κυνηγήσει εκείνους οι οποίοι παρανόμησαν σε βάρος του δημοσίου, αλλά δική σας τροπολογία στο Σύνταγμα περί ευθύνης Υπουργών τούς έχει φέρει στο απυρόβλητο.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Καταρχάς τότε να σας θυμίσω ότι το είχε ψηφίσει η μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή. Γιατί ξέρετε, συνταγματικές αλλαγές γίνονται με ευρύτερη πλειοψηφία. Αλλά, να συμφωνήσω ότι μπορεί να χρειάζεται στο μέλλον -δεν το αρνούμαι αυτό- να ξαναεξετάσουμε κάτω από τη σημερινή εμπειρία το θεσμικό πλαίσιο. Είναι όμως αυτό κύριε Κουίκ άλλοθι προκειμένου να οδηγηθούμε τώρα σε παραγραφές και στο αίσθημα της γενικευμένης ατιμωρησίας στον κόσμο;

Τ. ΚΟΥΙΚ: Εγώ θα συμφωνήσω μαζί σας ότι ο κόσμος θέλει να βρεθεί το δίκιο και να τιμωρηθούν εκείνοι οι οποίοι πράγματι πήγαν να παίξουν με τα λεφτά ή με τις περιουσίες του δημοσίου, εγώ θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας.

Από την άλλη την πλευρά κα Ξενογιαννακοπούλου και με δεδομένο ότι δυστυχώς έχουμε μαζικά μέσα ενημέρωσης τα οποία μονοσήμαντα ασχολούνται με ένα και μόνο θέμα, όπως π.χ. Βατοπέδι, ή π.χ. –και ορθώς βεβαίως, δεν το συζητώ- το θέμα του μικρού Αλέξη, έχουμε ξεχάσει όλα τα άλλα, τα οποία θα τα βρούμε απολύτως μπροστά μας. Π.χ. οικονομία.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Θεωρώ ότι είναι απόλυτα αλληλένδετα και έχετε δίκιο ότι οφείλουμε όλα τα ζητήματα να τα αναδεικνύουμε.

Τ. ΚΟΥΙΚ: Εσείς οι πολιτικοί ναι, δυστυχώς όμως η δημοσιογραφία δεν το κάνει.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι μας αφορά όλους, όσοι συνδιαμορφώνουμε αυτό που λέμε δημόσιο λόγο και δημόσια εικόνα. Όμως ταυτόχρονα κύριε Κουίκ οφείλουμε να δούμε και τις βαθύτερες διεργασίες και διασυνδέσεις όλων αυτών των θεμάτων.

Θα σας πω πολύ απλά ότι όλα αυτά τα παιδιά, τα οποία ξεχύθηκαν με γνήσια αγωνία και αυθορμητισμό στους δρόμους, αγωνιούν για το πού πάει η χώρα. Έχουν ανάγκη, αν θέλετε, να πιστέψουν και σε ένα όραμα, σε κάποιες ιδέες, αυτά τα παιδιά νιώθουν γύρω τους μία πολιτική πραγματικότητα που τα βαραίνει, μία μαυρίλα. Έχουν ανάγκη από ελπίδα, να νιώσουν ότι υπάρχουν κάποιες αρχές και εφαρμόζονται.

Γι’ αυτό είναι πολύ κακό προηγούμενο και πολύ κακό παράδειγμα η Βουλή να μην μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων –και αναφέρομαι στην φυσικά κυβερνητική πλειοψηφία - και να δώσει ένα διέξοδο, ένα διέξοδο δημοκρατικό.

Γι’ αυτό ο Γιώργος Παπανδρέου χθες είπε να συγκροτηθεί η Προκαταρκτική, η οποία δεν σημαίνει ποινικοποίηση, για να μην υπάρξει η υπόνοια του κουκουλώματος. Από κει και πέρα θα κρίνει η Βουλή αν υπάρχουν πραγματικά ευθύνες, και τη λύση τελικά να τη δώσει ο λαός. Εκεί που έχουμε φτάσει δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε άλλη διέξοδος από αυτό το αδιέξοδο που ζούμε από τον ίδιο τον λαό.

Τ. ΚΟΥΙΚ: Κυρία Ξενογιαννακοπούλου, διαβάζοντας την έρευνα την οποία έκανε η εφημερίδα «ΠΑΡΟΝ» την Κυριακή, μόνο το 19% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι οι εκλογές μπορεί να φέρουν λύση. Και αυτή τη στιγμή πραγματικά κι εγώ ως πολίτης δεν ξέρω αν οι εκλογές θα βοηθήσουν.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Οι εκλογές μπορεί να δώσουν λύση γιατί χρειαζόμαστε αλλαγή πολιτικής.

Τ. ΚΟΥΙΚ: Αντέχει ο τόπος αυτή τη στιγμή εκλογές;

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Θα σας έλεγα κύριε Κουίκ ότι ο τόπος σίγουρα δεν αντέχει την ακυβερνησία, την παντελή έλλειψη κυβερνητικού σχεδιασμού και τη συνέχεια μιας πολιτικής που συνεχώς μας βυθίζει στην παρακμή.

Θα σας πω κάτι το οποίο εμένα με στενοχωρεί προσωπικά, γιατί όπως ξέρετε ήμουν και Ευρωβουλευτής πολλά χρόνια...

Τ. ΚΟΥΙΚ: Βεβαίως.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Και μιλάω και με τους συναδέλφους έξω. Η εικόνα είναι τραγική αυτή τη στιγμή. Τα πρωτοσέλιδα όλων των αμερικανικών και ευρωπαϊκών εφημερίδων μιλούν για μια κυβέρνηση που πλέον έχει εγκλωβισθεί στη διαφθορά, την ανυπαρξία και την αδυναμία διαχείρισης της πολύπλευρης κρίσης, οικονομικής και κοινωνικής που ζούμε.

Τ. ΚΟΥΙΚ: Σας θυμίζει καθόλου αυτό Γαλλία, Σαρκοζί, εκείνα τα μαύρα γεγονότα, Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Εσωτερικών τότε, όπου όλοι λέγαμε τι στην ευχή γίνεται η Γαλλία, γιατί έχει ξεπέσει τόσο;

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, είναι αλήθεια αυτό που λέτε, ότι δεν είναι φαινόμενο μόνο που αφορά την Ελλάδα. Σημασία έχει όμως τι αντοχές έχει η κάθε κυβέρνηση για να ανταπεξέλθει.

Θα σας πω αναφέρω κάτι συγκεκριμένο. Αυτήν την περίοδο στην Ευρώπη όλες οι κυβερνήσεις διαπραγματεύονται για να εξασφαλίσουν πολιτικές και μέτρα προς όφελος της οικονομίας και της χώρας τους. Η δική μας κυβέρνηση δεν έχει πια τη νομιμοποίηση να το κάνει αυτό. Το λέω και λυπούμαι πραγματικά, δεν το λέω μικροπολιτικά για να κάνω αντιπολίτευση.

Θεωρώ λοιπόν, ότι οι εκλογές θα είναι μία λύτρωση, για να υπάρξει αφενός αλλαγή πολιτικής, καθώς χρειαζόμαστε μια διαφορετική πολιτική στην οικονομία, που να στηρίξει τα εισοδήματα, να κάνει μια πραγματική αναδιανομή, να δώσει νέα δυναμική στην ανάπτυξη μιας και ξεκινάει σήμερα η συζήτηση του προϋπολογισμού.

Τ. ΚΟΥΙΚ: Βεβαίως.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Και από την άλλη χρειαζόμαστε μια νέα ισχυρή νομιμοποίηση στη διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες.

Τ. ΚΟΥΙΚ: Ένα τελευταίο το οποίο μου λέει ένας ακροατής μας, ο κ. Νίκος. Ότι εάν η Νέα Δημοκρατία έκανε την κίνηση να πάει τώρα για εκλογές, στην ουσία με τις εκλογές θα βοηθούσε στην παραγραφή των αδικημάτων του Βατοπεδίου, όλοι στην ατιμωρησία.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ο κύριος Νίκος έχει δίκιο και γι’ αυτό και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ χθες είπε: Πρώτα να συσταθεί η Προκαταρκτική Επιτροπή, η οποία σε πολύ σύντομο διάστημα να ολοκληρώσει την εξέταση, να μην υπάρχει η υπόνοια κουκουλώματος, όχι για να ποινικοποιήσουμε, αλλά για να νιώσει ο κόσμος ότι υπάρχει πλήρης διαλεύκανση, και αμέσως με την ολοκλήρωση να πάμε σε εκλογές ώστε να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο στη χώρα.

Τ. ΚΟΥΙΚ: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνομιλία που είχαμε.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Κι εγώ κύριε Κουίκ, να ’στε καλά. Γεια σας.