Η συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου γίνεται σε μια περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη και δύσκολη. Όλοι μας έχουμε βαρύ το αίσθημα της ευθύνης απέναντι στα τραγικά γεγονότα που ζήσαμε αυτές τις μέρες.
Η συζήτηση γύρω από το πρόγραμμά μας, τις πολιτικές μας δεσμεύσεις για την διακυβέρνηση της χώρας, και τη νέα δημοκρατική και κοινωνική αλλαγή, είναι όχι απλώς επίκαιρη, είναι βαθιά ανάγκη για τον ελληνικό λαό και τη νέα γενιά της πατρίδας μας.
Σήμερα, όσον αφορά στις προγραμματικές μας δεσμεύσεις, καλούμαστε ν’ απαντήσουμε σε πέντε κρίσιμα ερωτήματα. Οι απαντήσεις μας αναδεικνύουν τη δέσμευση και την αξιοπιστία μας.
Το πρώτο ερώτημα: Σε μια περίοδο πολύπλευρης πολιτικής οικονομικής, κοινωνικής κρίσης, κρίσης διακυβέρνησης, ποια πολιτική, ποια κατεύθυνση μπορεί να εγγυηθεί στο λαό και στη χώρα μας την έξοδο από την κρίση.
Η απάντηση είναι σαφής: Είναι πλέον προφανής η αποτυχία των πολιτικών που είναι υπεύθυνες για την κρίση, των πολιτικών του νεοσυντηρητισμού, και του νεοφιλελευθερισμού. Είναι οι πολιτικές του αδιεξόδου, της ανισότητας και της αδικίας.
Οι ιδέες μας, οι προοδευτικές ιδέες σ’ όλον τον κόσμο, στην Ευρώπη και στη χώρα μας, γίνονται ξανά επίκαιρες. Αυτή είναι μια μεγάλη παραδοχή που καταλύει επιτέλους αυτόν τον τοίχο του νεοφιλελεύθερου «μονόδρομου», της ισοπέδωσης και της απαξίωσης.
Η πολιτική ξαναμπαίνει στο τραπέζι και η συλλογικότητα στους δρόμους. Γιατί, η νεοσυντήρητη λογική του μονόδρομου και της απαξίωσης στα προηγούμενα χρόνια είχε δημιουργήσει την αίσθηση ότι ο αγώνας είναι μάταιος, και ο καθένας κοιτούσε να βρει τη λύση μέσα από την ατομική προσπάθεια. Τώρα, η συμμετοχή, η προσδοκία μιας προοδευτικής διακυβέρνησης, η διαχωριστική γραμμή που ζητά μια άλλη οικονομική και κοινωνική πολιτική, μια άλλη ανάπτυξη που να είναι πραγματικά πράσινη και κοινωνική και να δημιουργεί νέες δυνατότητες στη χώρα, είναι επίκαιρη και αναγκαία. Γι’ αυτό λοιπόν βαδίζουμε σ’ αυτήν την περίοδο με μεγάλη ιδεολογική και πολιτική υπεροπλία.
Το δεύτερο κρίσιμο ερώτημα: Ποιοι θα πληρώσουν και τι κόστος θα έχει η έξοδος από την κρίση; Μια κρίση που σίγουρα δεν είναι συγκυριακή, αλλά μπορεί να κρατήσει και δύο, και τρία και περισσότερα χρόνια. Οι συνέπειες ήδη είναι ορατές και έρχονται σε μια ήδη εξασθενημένη οικονομία και κοινωνία από τις προηγούμενες στρατηγικές επιλογές της Νέας Δημοκρατίας. Ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί, η απελπισία, η αγωνία και η οργή κατακλύζουν την ατμόσφαιρα και τους δρόμους.
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Δεν μπορεί το κόστος αυτό να το πληρώσει πάλι ο εργαζόμενος, ο επαγγελματίας, ο αγρότης, ο συνταξιούχος, η μέση ελληνική οικογένεια, οι νέοι άνθρωποι. Δεν μπορεί η κρίση να είναι ευκαιρία και αφορμή για μια νέα, άδικη αναδιανομή.
Οι πολιτικές της κυβέρνησης και τα μέτρα που προσπαθεί να επιβάλλει, με χαρακτηριστικό το πακέτο των 28 δις ως λευκή επιταγή για τις Τράπεζες, και η συνολική οικονομική της πολιτική βαθαίνει ακόμα περισσότερο την άδικη αναδιανομή.
Η θέση του ΠΑΣΟΚ, όπως εγκαίρως ο Πρόεδρος ήδη από την Θεσσαλονίκη παρουσίασε, είναι σαφής: Εμείς μιλάμε για μια άλλη ανάπτυξη της χώρας. Για μια ανάπτυξη που να κάνει το άλμα προς τα εμπρός, επενδύοντας στην κοινωνική αναδιανομή, στην ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης με αιχμή την πράσινη οικονομία, δημιουργώντας νέους όρους για να βαδίσουμε στο μέλλον, με ισχυρό τον ρυθμιστικό, κοινωνικό, αναπτυξιακό ρόλο του Δημοσίου απέναντι στην αγορά, με ισχυρό κοινωνικό κράτος, και ταυτόχρονα με την κατοχύρωση της αυτονομίας και της εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα και τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Το τρίτο ερώτημα: Ποιες είναι οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για την κρίση. Το ΠΑΣΟΚ εγκαίρως όλο αυτό το διάστημα, από τη ΔΕΘ μέχρι σήμερα, έχει οικοδομήσει ένα ολοκληρωμένο πακέτο όσον αφορά την πορεία εξόδου από την κρίση, για την πραγματική οικονομία, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και τους αγρότες, για την στήριξη του εισοδήματος και της οικογένειας, για την στήριξη των ασθενέστερων με έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης.
Αυτά τα μέτρα έχουν δυο κρίσιμα χαρακτηριστικά: Πρώτα απ’ όλα δηλώνουν την δέσμευσή μας όσον αφορά την άμεση εφαρμογή τους. Δείγμα γραφής είναι οι συγκεκριμένες προτάσεις νόμου που η Κοινοβουλευτική μας Ομάδα έχει καταθέσει στη Βουλή, απαντώντας ακριβώς στο ερώτημα ότι είμαστε έτοιμοι και δεσμευόμαστε να ανταποκριθούμε στην εμπιστοσύνη του λαού. Ταυτόχρονα, όμως, ό,τι έχουμε προτείνει για την έξοδο από την κρίση, που δεν περιορίζεται όπως θέλει η κυβέρνηση στις Τράπεζες, αλλά, αφορά πρώτα απ’ όλα τον πολίτη, την οικογένεια, τον εργαζόμενο, τον επαγγελματία, τον αγρότη, την πραγματική οικονομία, την ουσιαστική κοινωνική αναδιανομή και στήριξη, εντάσσεται σε μια συνολική πολιτική στρατηγική.
Αυτό είναι κρίσιμο σημείο, και εκεί εστιάζεται η δουλειά μας και η προτεραιότητά μας στο επόμενο διάστημα. Ιδιαίτερα, στο εξάμηνο που έχουμε μπροστά μας, καθώς οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν και οφείλουμε να έχουμε ετοιμότητα για κάθε ενδεχόμενο. Εξάλλου, έχουμε σίγουρα μια μεγάλη αναμέτρηση μπροστά μας, αυτήν των Ευρωεκλογών, που εγκαίρως την έχουμε χαρακτηρίσει πολιτικό δημοψήφισμα και συνολική πολιτική μάχη.
Επομένως, η υποχρέωση που έχουμε το επόμενο εξάμηνο, είναι το μήνυμά μας να το πολλαπλασιάσουμε, να το εξειδικεύσουμε, να το συζητήσουμε σε όλη τη χώρα, σε κάθε περιφέρεια, σε κάθε κοινωνικό χώρο. Να μιλήσουμε και να ακούσουμε τη νέα γενιά και να αναδείξουμε τις ιδεολογικές και πολιτικές μας κατευθύνσεις και προτεραιότητες. Για την ανάπτυξη που θέλουμε, για το κοινωνικό κράτος που δεσμευόμαστε, για την πολιτική αυτονομία και για μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τον λαό και τους πολίτες που αγωνιζόμαστε. Για να εκφράσουμε μια σύγχρονη προοδευτική κοινωνική συμμαχία, στη βάση μιας νέας Αναπτυξιακής, Κοινωνικής, Περιβαλλοντικής Συμφωνίας.
Αυτή είναι σήμερα η προοδευτική κατεύθυνση και αυτήν έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός.
Το τέταρτο ερώτημα που τίθεται και το ακούμε συνεχώς: «Πού θα βρείτε τα λεφτά». Ο κόσμος πιστεύει ότι έχουμε τη βούληση και τη θέληση, έχει όμως την αγωνία. Θα μπορέσουμε να κάνουμε πράξη αυτήν την πολιτική όπως την περιέγραψε ο Πρόεδρος, όπως την αναδεικνύουμε όλο αυτό το διάστημα;
Οφείλουμε να είμαστε υπεύθυνοι γιατί είμαστε ένα Κίνημα που δίνει τη μάχη για να κυβερνήσει υπεύθυνα τον τόπο. Συνεπώς οφείλουμε ν’ απαντούμε σ’ αυτό το ερώτημα, αλλά, δεν πρέπει να πέσουμε στη παγίδα της λογιστικής διαχείρισης. Αντίθετα, οφείλουμε να απαντήσουμε με τις πολιτικές μας.
Η πρώτη απάντηση είναι ότι αυτήν την εποχή αναδεικνύεται ξανά η πολιτική και η σημασία των επιλογών, των προτεραιοτήτων για τα ζητήματα της οικονομίας, της κοινωνικής πολιτικής, και του περιβάλλοντος. Η δεύτερη απάντηση είναι η δίκαιη κοινωνική αναδιανομή και ένα νέο δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα. Η τρίτη απάντηση, που είναι μεσοπρόθεσμη, αλλά κρίσιμη για την αξιοπιστία μας είναι η πρότασή μας για την βιώσιμη ανάπτυξη, για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της χώρας με ένα νέο μοντέλο που μπορεί πραγματικά να κάνει αυτό το άλμα προς τα μπροστά. Για μια ανάπτυξη που να στηρίζεται στη γνώση, στην παιδεία, στην ποιότητα, στην πράσινη οικονομία, στην καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες, και όχι στη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και στην φθηνή εργασία.
Το πέμπτο ερώτημα συνδέεται άμεσα με τη δημοσιονομική και την οικονομική δυνατότητα να υλοποιήσουμε μια προοδευτική πολιτική. Έχει να κάνει με τη δική μας αξιοπιστία και στρατηγική να διαπραγματευθούμε και να κατοχυρώσουμε αυτές τις πολιτικές στην Ευρώπη.
Οι ιδέες μας σήμερα είναι επίκαιρες και στην Ευρώπη. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει ούτε την αξιοπιστία ούτε τη θέληση, ούτε τη δυνατότητα να διαπραγματευθεί. Εμείς μπορούμε, γιατί αυτή την ώρα ανοίγουν ξανά οι δυνατότητες για μια νέα διαπραγμάτευση και για την χρηματοδότηση των πολιτικών, και όσον αφορά στην αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας σε μια αναπτυξιακή και κοινωνική κατεύθυνση. Και, βέβαια, πολύ περισσότερο σε μια περίοδο που διεξάγεται μια συνολική συζήτηση, και η επόμενη χρονιά είναι κρίσιμη για τον Κοινοτικό Προϋπολογισμό και την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Το ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει στο παρελθόν, ότι μπορεί και ξέρει να δίνει και να κερδίζει μάχες στην Ευρώπη.
Σήμερα, έχουμε τη δέσμευση, την ιδεολογική και την πολιτική δύναμη, την πολιτική ενοποίηση γύρω από τις θέσεις που αναδεικνύουμε. Το κρίσιμο ζήτημα που έχουμε μπροστά μας είναι να μπορέσουμε να σφυρηλατούμε καθημερινά με τις πολιτικές μας πρωτοβουλίες, την οργανωτική προσπάθειά μας, την κοινωνική μας παρέμβαση, και πάνω απ’ όλα ακούγοντας και δίνοντας φωνή στη νέα γενιά που αγωνιά, να συγκροτήσουμε ένα νέο ρεύμα δημοκρατικής και κοινωνικής αλλαγής.
Όλοι νιώθουμε συγκλονισμένοι από τη δολοφονία του Αλέξη και την κινητοποίηση των νέων παιδιών. Ο καθένας κι η καθεμία μας έχουμε βγει από το φοιτητικό, το νεολαιίστικο Κίνημα, σε άλλες εποχές με άλλα προβλήματα και με άλλες προκλήσεις, ξέρουμε όμως πολύ καλά ότι δεν πρέπει να προσεγγίζουμε τους νέους πατερναλιστικά. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι νέοι αμφισβητούν και καλά κάνουν. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι νέοι δεν είναι «κοινωνικοί εταίροι» για να τους αντιμετωπίζουμε με λογική διαπραγμάτευσης.
Σήμερα οφείλουμε, να αναδεικνύουμε σαφές ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα, να προβάλλουμε όραμα, δέσμευση και αξιοπιστία. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε μαζί με τη νέα γενιά να δώσουμε έναν κοινό αγώνα για ν’ αλλάξουμε τη χώρα μας και να συνδιαμορφώσουμε ένα καλύτερο, δικαιότερο μέλλον.
