«Αγαπητοί συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα που έχει τον τίτλο «Προστασία των Δανειοληπτών», είναι ένα νομοσχέδιο αποσπασματικό, ανεπαρκές και έρχεται πάρα πολύ καθυστερημένα. Είναι αποσπασματικό γιατί έρχεται να αντιμετωπίσει ορισμένες πτυχές. Είναι ανεπαρκές γιατί δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το τεράστιο ζήτημα της υπερχρέωσης, που δυστυχώς βλέπουμε συνεχώς να διογκώνεται στην ελληνική οικονομία, σε κάθε ελληνική οικογένεια. Είναι μείζον πρόβλημα και το ζούμε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν οφείλεται στην διεθνή κρίση αλλά στις πολιτικές που ασκήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, σε συγκεκριμένες εισοδηματικές πολιτικές, σε συγκεκριμένες αντιλήψεις τραπεζών που έδωσαν το βάρος και την προτεραιότητα στα καταναλωτικά δάνεια, αλλά και στους όρους με τους οποίους τα έδιναν.

Φυσικά έρχεται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Όταν εμείς ήρθαμε ως κοινοβουλευτική ομάδα και φέραμε τις προτάσεις μας πριν από μερικούς μήνες, ήδη υπήρχαν οι ενδείξεις για μια ευρύτερη διεθνή κρίση την οποία τώρα η οικονομία στη χώρα μας αρχίζει να την υφίσταται. Και έρχεται η κρίση και βρίσκει την ελληνική οικονομία κυριολεκτικά εξασθενημένη από τις δικές σας πολιτικές και μόνο.

Συνεπώς, παρά το ότι ακούσαμε τον κύριο Πρωθυπουργό πριν από μία εβδομάδα στις Βρυξέλλες, να λέει αυτάρεσκα, ότι αισθάνεται πάρα πολύ ισχυρός και ότι θεωρεί ότι η οικονομική πολιτική που ασκεί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα επιτυχημένη και γι’ αυτό θα συνεχίσει την ίδια πολιτική, η πραγματικότητα είναι ότι κανένας Έλληνας πολίτης δεν αισθάνεται ισχυρός. Ο Έλληνας πολίτης ζει στην ανασφάλεια και στην αβεβαιότητα, όπως και στο σύνολο της η ελληνική κοινωνία.

Αυτή τη στιγμή μιλάμε για τη καρδιά του προβλήματος, μιλάμε για την υπερχρέωση, για τους δανειολήπτες και το πώς μπορούμε να στηρίξουμε αποτελεσματικά την ελληνική οικογένεια, τον εργαζόμενο, τον επαγγελματία και τίθενται τρία κρίσιμα ερωτήματα:

Το πρώτο κρίσιμο ερώτημα σ’ αυτήν την περίοδο της γενικευμένης εγχώριας και διεθνούς κρίσης είναι τελικά ποιοι και πως μπορούν να εγγυηθούν την έξοδο από αυτή την κρίση. Σίγουρα δεν μπορούν να την εγγυηθούν εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις και στη συγκεκριμένη περίπτωση η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που είναι συνυπεύθυνη για τη δημιουργία και το βάθεμα αυτής της κρίσης και συνεχίζει με τις επιλογές της προς την ίδια κατεύθυνση.

Το δεύτερο κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι ποιος θα σηκώσει τελικά το βάρος για την έξοδο από αυτήν την κρίση, γιατί η έως τώρα εμπειρία μας από την πολιτική σας και τις προτάσεις σας, όπως τις παρουσιάζετε αποσπασματικά, χωρίς συγκεκριμένες εγγυήσεις– αναφέρθηκαν προηγουμένως η κυρία Κατσέλη και ο εισηγητής μας- όπως φαίνεται το βάρος δυστυχώς θα κληθούν να το πληρώσουν πάλι οι εργαζόμενοι επαγγελματίες, η πλειονότητα του ελληνικού λαού. Και με αφορμή την κρίση θα ξαναγίνει μία ακόμα χειρότερη κοινωνικά άδικη αναδιανομή.

Άρα, το τρίτο είναι το κρίσιμο ερώτημα. Ποιες δηλαδή, είναι εκείνες οι πολιτικές, ποια είναι εκείνα τα μέτρα που μπορούν κυριολεκτικά να στηρίξουν αυτή τη στιγμή τον εργαζόμενο, τον επαγγελματία, την ελληνική οικογένεια.

Εκεί λοιπόν χρειάζεται μια άλλη πολιτική η οποία, όπως αναφέρθηκε και από τους προηγούμενους συναδέλφους, πρέπει σε αντίθεση του να δίνει απλώς μια λευκή επιταγή στις τράπεζες –όπως ακούσαμε και τον κύριο Υπουργό προηγουμένως να μας αναφέρει- να εγγυάται ότι αυτές οι ρυθμίσεις και αυτά τα μέτρα θα έχουν αποτέλεσμα στην πραγματική οικονομία, θα στηρίξουν το εισόδημα, θα στηρίξουν τον εργαζόμενο.

Όμως πώς να γίνει αυτό, όταν η συνολική σας πολιτική είναι προσχηματική, όπως φαίνεται και από το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, όπως επίσης και απ’ όλες τις πολιτικές σας επιλογές, από τον προϋπολογισμό που έχετε καταθέσει, μέχρι τις γενικές πολιτικές που εφαρμόζετε στο χώρο της εργασίας ή στη φορολογική σας πολιτική;

Σήμερα ξέρετε πολύ καλά ότι είναι ημέρα γενικής απεργίας. Έγινε συλλαλητήριο στο Πεδίο του Άρεως, όπου οι εργαζόμενοι φώναξαν ένα σύνθημα «φτάνει πια».

Φτάνει πια αυτή η πολιτική, αυτή η μονόπλευρη πολιτική που συνεχώς φέρνει σε αδιέξοδο και βαθαίνει την κρίση στη χώρα μας εις βάρος της πλειονότητας του ελληνικού λαού.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Πολύ δε περισσότερο, την ώρα που έρχεστε να δώσετε μια λευκή επιταγή στις τράπεζες, στο τραπεζικό σύστημα -που δεν είπε κανείς ότι δεν πρέπει να στηριχθεί ως τμήμα και εργαλείο της οικονομίας, αλλά με στόχευση για την ανάπτυξη και τη συνολική πρόοδο του ελληνικού λαού- την ίδια ώρα ακριβώς, την ίδια μέρα η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών δήλωσε ότι αμφισβητεί τη συλλογική σύμβαση όσον αφορά τον τραπεζικό κλάδο και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Αυτή είναι η απάντηση δυστυχώς των ελληνικών τραπεζών στην ώρα της κρίσης απέναντι στους εργαζόμενους.

Όσον αφορά το νομοσχέδιο, ο εισηγητής μας αναφέρθηκε με πολλές λεπτομέρειες και με μεγάλη επάρκεια στις συγκεκριμένες τροπολογίες που έχουμε καταθέσει. Πιστεύουμε ότι αυτές οι τροπολογίες είναι δείγμα γραφής, πως σ’ ένα συγκεκριμένο κρίσιμο θέμα, όπως είναι η υπερχρέωση, μπορεί πραγματικά να στηριχθεί το εισόδημα και η ελληνική οικογένεια, πολύ δε περισσότερο σε περίοδο κρίσης.

Εγώ θα αναφερθώ πάρα πολύ σύντομα στην τροπολογία που αφορά την κύρια κατοικία. Είναι κρίσιμο θέμα, κύριε Υπουργέ, γιατί δεν μπορεί σήμερα να κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους άνθρωποι για τα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες. Πρέπει και οφείλετε να το αντιμετωπίσετε με μεγαλύτερη υπευθυνότητα αυτό το θέμα.

Το ζήτημα όσον αφορά τον πλειστηριασμό επί της αντικειμενικής αξίας, το ανέφεραν πάρα πολλοί συνάδελφοι απ’ όλα τα κόμματα. Είναι ένα θέμα πάρα πολύ σημαντικό, όπως και μια σειρά από άλλα θέματα που αφορούν την καταχρηστική δυνατότητα των τραπεζών και την ανάγκη κυριολεκτικά να υπάρχει μεγαλύτερη προστασία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σ’ αυτή την δύσκολη ώρα της κρίσης είναι μια παραφωνία και μέσα στο Συμβούλιο Υπουργών στην Ευρώπη. Όταν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στηρίζουν τον μικρομεσαίο επαγγελματία, τον εργαζόμενο, την οικογένεια, εσείς έρχεστε με μια φοροεπιδρομή και με αντιλαϊκά μέτρα να τους βυθίσετε ακόμη περισσότερο στο αδιέξοδο. Το «φτάνει πια» ηχεί δυνατό, ηχεί ολοένα και πιο ισχυρό απέναντι στην Κυβέρνηση και τις επιλογές της. Ευχαριστώ πολύ.»