ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Κ. Δημήτριο Αβραμόπουλο

Θέμα: «Ο εκτροχιασμός των δημόσιων νοσοκομείων, η υπονόμευση των υπηρεσιών τους, η απαξίωση της προσφοράς τους και η εμπορευματοποίηση του δημοσίου αγαθού της Υγείας»

Το «ξερίζωμα» του δημοσίου συστήματος Υγείας μέσω νομοθετικών «μεταρρυθμίσεων» αλά καρτ και επιχειρηματικών deals έχουν οδηγήσει στην εκπαραθύρωση του Ε.Σ.Υ., στην καρκινοβασία των δημόσιων νοσοκομείων και στην αναπόφευκτη εξουθένωση και σταδιακή εξόντωση του ανθρώπινου δυναμικού τους.

Κάθε ημέρα που περνάει οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί για την Υγεία βρίθουν παραδειγμάτων υπόθαλψης «ιδιωτικών νησίδων» στο δημόσιο σύστημα υγείας, χάριν εξυπηρέτησης ιδιωτικών κλινικών και φορέων που έχουν θεμελιώσει απίστευτα κέρδη από το κάποτε «δημόσιο αγαθό» της Υγείας. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας είτε με τροπολογίες, όπως αυτή για την εκμετάλλευση του Ασκληπιείου Βούλας (Νομικού Προσώπου που ανήκει στο Ελληνικό κράτος) από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό (Ε.Ε.Σ.) είτε με διμερείς συμβάσεις μεταξύ Υπουργείου Υγείας και Ε.Ε.Σ. που ζημιώνουν ανεπανόρθωτα το Ελληνικό Δημόσιο, επιβεβαιώνει σε τακτική βάση τις προθέσεις της για πλήρη εμπορευματοποίηση της Υγείας στην Ελλάδα.

Όλες οι μέχρι τώρα κινήσεις των υπουργών Υγείας της Νέας Δημοκρατίας δηλώνουν ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση ενίσχυσης του Ε.Σ.Υ., απεναντίας επιχειρείται το «σιγοντάρισμα» της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και μάλιστα χωρίς καμία απολύτως δέσμευση που να διασφαλίζει ότι θα αυξηθεί το επίπεδο ή η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας. Συγχρόνως, υπονομεύεται η ικανότητα των πολιτών για πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες Υγείας και υποθηκεύεται η οικονομική τους δυνατότητα να πληρώσουν ένα υποτίθεται δημόσιο και δωρεάν αγαθό.

Έρευνα του Κέντρου Μελετών Υπηρεσιών Υγείας του Εργαστηρίου Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέδειξε ότι οι κοινωνικές ανισότητες στην υγεία αυξάνονται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Οι ανισότητες περιλαμβάνουν το επίπεδο υγείας, την έκθεση σε κινδύνους και τη χρήση των υπηρεσιών υγείας. Ενώ το 80% των ατόμων των ανώτερων εισοδηματικών στρωμάτων είχαν επαφή με επαγγελματίες υγείας τον τελευταίο χρόνο, το αντίστοιχο ποσοστό για τα κατώτερα στρώματα ήταν το 65%. Παρατηρήθηκε, επίσης, μεγάλη συχνότητα προληπτικών εξετάσεων στους ασφαλισμένους στο δημόσιο σε σχέση με τους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ και στον ΟΓΑ. Τα αίτια των μεγάλων κοινωνικών ανισοτήτων στη χρήση των υπηρεσιών υγείας ανάγονται στην Ελλάδα κυρίως στην πολυδιάσπαση των ταμείων και στις άνισες παροχές του, καθώς και στη συνεχή υποβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας.

Ράπισμα για την μεθοδευμένη κατρακύλα του κεφαλαίου της Υγείας στη χώρα μας έδωσε και η Έκθεση «Πανόραμα Υγείας 2007» του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα κατέλαβε μόνο αρνητικές πρωτιές.

Ειδικότερα, συναγερμός χτύπησε από το εξωφρενικό 57,2% για ιδιωτικές δαπάνες Υγείας επί των συνολικών δαπανών, ποσοστό που μας φέρνει στην πρώτη θέση παγκοσμίως στο σχετικό πίνακα, ξεπερνώντας ακόμα και αυτές των ΗΠΑ, που μαζί με το Μεξικό κατέχουν τη δεύτερη θέση με 55%. Η δε δημόσια κατά κεφαλή δαπάνη – συμπεριλαμβανομένης και αυτής των ασφαλιστικών ταμείων – περιορίζεται μόλις σε 884 ευρώ, ποσό που κατατάσσει την Ελλάδα στην τελευταία θέση των χωρών του ΟΟΣΑ με 42,8% των δημοσίων επί των συνολικών δαπανών Υγείας.

Η κατά κεφαλήν δαπάνη Υγείας στην Ελλάδα, εμφανίζεται ψηλότερη κατά 151 ευρώ από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ, που είναι 1.877 ευρώ. Η ελληνική οικογένεια πληρώνει για υπηρεσίες Υγείας κάθε μέλους της, το υπερδιπλάσιο ποσό από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ. Όσον αφορά στη χρηματοδότηση, στην Ελλάδα βασικός χρηματοδότης του συστήματος Υγείας είναι τα ασφαλιστικά ταμεία, αφού η κρατική συμμετοχή στις συνολικές δημόσιες δαπάνες Υγείας, υποχώρησε στο 28% το 2006, έναντι 40% το 1992, και η συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων στις συνολικές δαπάνες έφτασε το 72% το 2006, από 59% το 1992. Αυτό καταδεικνύει τη συνειδητή προσπάθεια που καταβάλλεται, ώστε το δημόσιο σύστημα υγείας να υποστεί οικονομική ασφυξία.

Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση σχετικά με την αναλογία νοσηλευτών, έχοντας μόλις 3,8 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους, όταν ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 8,9. Αντίθετα διαθέτει τη μεγαλύτερη αναλογία στους γιατρούς, με 4,9 ανά 1.000 κατοίκους, ενώ μόνο 0,3 ανά 1.000 κατοίκους, είναι γενικοί ιατροί.

Η ετήσια έρευνα για τα συστήματα Υγειονομικής Περίθαλψης στην Ε.Ε. και ο Ευρωπαϊκός Πίνακας Κατάταξης Καταναλωτών Υπηρεσιών Υγείας για το 2007 κατέταξαν τις ελληνικές υγειονομικές υπηρεσίες στην 22^η θέση μεταξύ των 29 χωρών.

Η παροχή αναβαθμισμένων υπηρεσιών Υγείας ήταν από τους βασικούς στόχους που διατυμπανίζει εδώ και τέσσερα χρόνια η Ν.Δ. Ο κ. Καραμανλής το 2004, αμέσως μετά τη νίκη του κόμματός του, μιλούσε για θωράκιση της δημόσιας υγείας, για περιορισμό της κακοδιαχείρισης και της σπατάλης στο ΕΣΥ και για την εφαρμογή πολλών άλλων μέτρων, όπως η καθιέρωση του οικογενειακού γιατρού. Τριάμισι χρόνια μετά, στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή το βράδυ της Κυριακής 30/9/2007, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στον τομέα της Υγείας και είπε ότι προωθείται νέο θεσμικό πλαίσιο για ριζικές αλλαγές στο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας. «Κάνουμε ένα ακόμα βήμα, για να μπει τέλος στις ουρές, στα φακελάκια, στην παραοικονομία και στη συμφόρηση στα νοσοκομεία που εφημερεύουν» είχε διατρανώσει σχετικά για να διαψευστεί ευθύς αμέσως από την πραγματικότητα. Οι πολίτες εξακολουθούν να συνωστίζονται στις ουρές, αγανακτούν για να κλείσουν ένα ραντεβού με γιατρό στα νοσοκομεία, βρίσκονται σε λίστες αναμονής για να χειρουργηθούν, εξαγοράζουν για να βρουν την υγειά τους, και τα περιβόητα ράντζα στην εξαφάνιση των οποίων τόσο επένδυσε η Κυβέρνηση παραμένουν συχνό φαινόμενο. Όσο για την τηλεφωνική Γραμμή για την Υγεία «1535» το καλύτερο στο οποίο μπορεί να ελπίζει ο πολίτης είναι ιατρικό ραντεβού σε κάποιο κεντρικό δημόσιο νοσοκομείο της πρωτεύουσας σε τρεις τουλάχιστον εβδομάδες.

Συνεπώς, τα περί «νοικοκυροσύνης» ρηθέντα από τους υπουργούς Υγείας των τριάμισι τελευταίων χρόνων έχουν ευτελιστεί σε μία ανέξοδη τακτική επικοινωνιακού ανταγωνισμού, όπου το κόψιμο της κορδέλας, το σκούπισμα των προβλημάτων κάτω από το χαλάκι, και τα super deals με ιδιώτες είναι ό,τι έχει να επιδείξει η πολιτική Υγείας των Κυβερνήσεων Καραμανλή.

Στις αρχές Νοεμβρίου του 2007, ο υπουργός Υγείας ξαναϋποσχέθηκε 14.000 προσλήψεις με προτεραιότητα 1.000 νοσηλευτές που θα τοποθετηθούν κατά προτεραιότητα στις ΜΕΘ και ΜΕΝ της χώρας. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Αβραμόπουλος, για τις ανάγκες λειτουργίας των ΜΕΘ και ΜΕΝ, για την πρόσληψη νοσηλευτικού προσωπικού θα συνεισφέρει και «σημαντικό ποσοστό από τα ποσά των ειδικών λογαριασμών που διατηρούνται στα νοσοκομεία».

Για το πρόβλημα των ράντζων σχεδιάζεται -όπως τουλάχιστον ανακοινώθηκε- να ενταχθούν στο πρόγραμμα περισσότερα νοσοκομεία ώστε να δημιουργηθούν πέντε ομάδες εφημερευόντων ιδρυμάτων αντί τεσσάρων που υπάρχουν σήμερα. Για να γίνει αυτό πρέπει να αυξηθεί το ωράριο εργασίας των γιατρών σε μία περίοδο που το υπουργείο υποχρεώνεται, με βάση οδηγία της Ε.Ε., να εφαρμόσει ωράριο 58ωρών την εβδομάδα για τους ειδικευόμενους και 48ωρών για τους ειδικευμένους, δηλαδή στην ουσία να μειώσει το εν λόγω ωράριο. Όσον αφορά στην πρόσληψη 4.500 γιατρών, που το υπουργείο υποτίθεται ότι σχεδιάζει μέχρι το 2009, με τα 10 εκατ. ευρώ που έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό, μπορούν να γίνουν μόνο 700 προσλήψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων.

Τα χρέη των νοσοκομείων δύο μόλις χρόνια μετά τη ρύθμισή τους, ανέρχονται σε 3,15 δις. ευρώ ενώ οι τιμές των αναλωσίμων αλλά και των ειδών ιατρικού εξοπλισμού στην Ελλάδα είναι κατά μέσο όρο 25% έως 50% υψηλότερες από τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές, από τη στιγμή που συνεχίζουν να ορίζονται διοικητικά. Στο μεταξύ το υπουργείο Υγείας έχει ήδη βολιδοσκοπηθεί από ιδιωτικές εταιρείες για το αν είναι διατεθειμένο να προχωρήσει σε εκχώρηση των προμηθειών, αρχικά για κάποια από τα κρατικά νοσοκομεία. Ζητούν δηλαδή οι ιδιωτικές εταιρείες να αναλάβουν αυτές για λογαριασμό του Δημοσίου τις αγορές προμηθειών που χρειάζονται τα δημόσια νοσοκομεία. Εφόσον, όμως, μία τέτοια τάση εκχώρησης απαιτήσεων γενικευθεί, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος το Δημόσιο να καταδιώκεται για οφειλόμενα των νοσοκομείων από διάφορους ξένους χρηματοπιστωτικούς φορείς και τράπεζες.

Γενικά, αποκαλύπτεται μία τραγελαφική κατάσταση κατά την οποία η ηγεσία του υπουργείου Υγείας ανακοινώνει πομπωδώς ρήξεις και καινοτομίες στο ΕΣΥ χωρίς να έχει εξασφαλίσει ούτε τα απαραίτητα κονδύλια από το υπουργείο Οικονομικών ούτε τη συναίνεση των εργαζομένων. Το κόστος λειτουργίας των νοσοκομείων όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται δραματικά, αφού για παράδειγμα με τον νέο τρόπο χρέωσης των φαρμάκων που καθιερώθηκε πέρυσι μέχρι τον Μάιο του 2006 η μεν προμήθεια των σκευασμάτων γινόταν σε νοσοκομειακή τιμή η δε χρέωση σε χονδρική συν 5%. Έτσι, τα νοσοκομεία είχαν έσοδα 19 εκατ. ευρώ. Με τον νέο νόμο, όμως, καθιερώθηκε νέος τρόπος χρέωσης των φαρμάκων, που και τα έσοδα των νοσοκομείων στερεί και χρεώνει τα νοσοκομεία με 8 εκατ. ευρώ ετησίως.

Η ποιότητα των υπηρεσιών Υγείας από τα δημόσια νοσοκομεία σε όλη την επικράτεια υπονομεύεται κάθε ώρα που περνάει με σαφή στόχευση την απαξίωση και την μετακύλιση των ασθενών ελέω πελατειοκρατικής λογικής στον ιδιωτικό τομέα. Τα μεγάλα δημόσια νοσοκομεία της Αθήνας έχουν μπλοκάρει.

Ο Ευαγγελισμός βλέπει τις κλινικές του να λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας καθημερινά, αφού οι ελλείψεις σε προσωπικό ξεπερνούν τις 1.300 κενές οργανικές θέσεις, οι 550 από τις οποίες αφορούν νοσηλευτές και οι 130 γιατρούς. Το νοσοκομείο χρωστά 15.000 ρεπό στους εργαζόμενους, ενώ δεν έχουν πληρωθεί υπερωρίες-εφημερίες από τον Αύγουστο. Οι ελλείψεις του νοσοκομείου φαίνονται και από το γεγονός ότι κάθε βράδυ αναλογούν δύο νοσηλεύτριες σε 45 ασθενείς. Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στην Ψυχιατρική κλινική όπου νοσηλεύονται 43 ασθενείς σε 20 κλίνες. Και όλα αυτά σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας που δέχεται κατά μέσο όρο 1.800 περιστατικά την ημέρα. Με σοβαρές ελλείψεις λειτουργεί η Καρδιοχειρουργική Κλινική με συνέπεια να τίθεται σε κίνδυνο η ζωή των ασθενών, που περιμένουν έως και έξι μήνες έως ότου βρεθεί κενό κρεβάτι. Η μονάδα ανάνηψης, όπου μεταφέρονται οι χειρουργημένοι μετά την επέμβαση παραμένει κλειστή από τα μέσα Αυγούστου, από τότε δηλαδή που κάηκε ο μετασχηματιστής ρεύματος και άρχισε η ανακατασκευή της.

Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση υφίσταται εδώ και πολλούς μήνες, αφού η μονάδα Ανάνηψης Καρδιοχειρουργικών Ασθενών (ΑΚΑ) του Ευαγγελισμού διαθέτει ελλιπή υποδομή. Η χειρουργική αίθουσα είναι μόνο μία και οι κλίνες της ΑΚΑ μόνο 4. Το εν λόγω νοσοκομείο εφημερεύει εναλλάξ με το Ιπποκράτειο, όπου όμως δεν αντιμετωπίζονται τα βαριά περιστατικά (για παράδειγμα ρήξη αορτής με stend ) και τα οποία κατά πάγια τακτική πήγαιναν κατ' ευθείαν στον Ευαγγελισμό.

Και όλα αυτά ενώ οι μισθοί του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού είναι καθηλωμένοι οδηγώντας τους σε οικονομικό αδιέξοδο, κάτι που δεν αντιμετωπίζουν οι εργολάβοι για σίτιση, φύλαξη, καθαριότητα που εισπράττουν πάνω από 8 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο από το νοσοκομείο.

Στο Δρομοκαΐτειο, η τριτοκοσμική εικόνα αλυσοδεμένων ασθενών και οι άθλιες συνθήκες που επικρατούν, συναντούν την πλήρη αδιαφορία, παρ’ όλες τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο ψυχιατρικό νοσοκομείο. Ούτε και εκεί όμως παρέλειψαν να προτείνουν την ιδιωτικοποίηση τμημάτων του νοσοκομείου με απώτερο σκοπό το τελικό ξεπούλημα. Στο δε Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής το έλλειμμα έχει φτάσει τα 38 εκατομμύρια ευρώ ενώ παρά τις μεγάλες ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό καταγγέλλονται μετακινήσεις ΔΕ νοσηλευτικού προσωπικού σε διοικητικές θέσεις.

Στα ογκολογικά νοσοκομεία, όπως στον Άγιο Σάββα οι γιατροί συνωστίζονται σε χώρους 2x2, που θεωρούνται γραφεία, μέσα στα οποία θα πρέπει να γράψουν τα ιστορικά ασθενών τους, να μελετήσουν τους φακέλους τους, να κάνουν την επιστημονική τους εργασία, να δεχθούν ασθενείς και συγγενείς τους και να τους ενημερώσουν. Εκεί υπάρχουν και εργαστήρια που στεγάζονται σε απαράδεκτους χώρους, όπως το Παθολογοανατομικό, που βρίσκεται στο υπόγειο, δίπλα από αποθήκες, πλυντήρια και σιδερωτήρια ενώ αίσθηση προκαλεί η μη ύπαρξη μαγνητικού τομογράφου στο μοναδικό Ογκολογικό Νοσοκομείο της Αθήνας, μηχανήματος απαραίτητου για τη διαγνωστική προσέγγιση των ογκολογικών ασθενών. Επιπρόσθετα, υπάρχει τεράστια λίστα αναμονής η οποία σήμερα ανέρχεται σε περίπου 400 άτομα

Στον πολύπαθο χώρο της αιμοδοσίας, όπου με διάφορα προσκόμματα τα τέσσερα τελευταία χρόνια δε γίνεται μοριακός έλεγχος, κινδυνεύουν από έλλειψη κονδυλίων 50.000 μονάδες πλάσματος αίματος, ένας ανεκτίμητος θησαυρός, ο οποίος παραμένει αποθηκευμένος στα ψυγεία του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας (Ε.ΚΕ.Α.) στους Θρακομακεδόνες, με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται η μακροχρόνια φύλαξή του.

Η εταιρεία που είχε αναλάβει τη μεταφορά του πλάσματος στην Ολλανδία -εκεί γίνεται η επεξεργασία παραγωγής λευκωματίνης- σταμάτησε τη μεταφορά, αφού έχει να πληρωθεί από το Ε.ΚΕ.Α. εδώ και ενάμιση χρόνο και το χρέος ανέρχεται περίπου στα 450.000 ευρώ. Οι περίπου 70 εργαζόμενοι στο Ε.ΚΕ.Α. αντιμετωπίζουν καθημερινά τεράστια προβλήματα αφού παραμένουν απλήρωτοι εδώ και μηνες ενώ τους υπόσχονται ότι θα πληρωθούν από το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας, το οποίο μέχρι το τέλος του 2007 καλύπτει το σύνολο των δαπανών του ΕΚΕΑ, επειδή αυτό δεν έχει δικό του κονδύλι. Πέρασαν 10 μήνες από τις δηλώσεις του υπουργού Υγείας Δ. Αβραμόπουλου και τα γεγονότα δείχνουν ότι η «ενίσχυση» του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας, για την οποία μιλούσε τότε, κάθε άλλο παρά πράξη έγινε. Απαράδεκτη είναι η καθυστέρηση της διαδικασίας ολοκλήρωσης του διαγωνισμού ύψους 208 εκατ. € για τη προμήθεια αντιδραστηρίων για το μοριακό έλεγχο του αίματος, με αποκλειστική ευθύνη του υπουργείου Υγείας, το οποίο σκοπίμως κωλυσιεργεί τη διαδικασία.

Καμία ενέργεια δεν έχει γίνει για τη δημιουργία εξειδικευμένων κέντρων, όπως για τη φροντίδα και τη θεραπεία των παιδιών που γεννιούνται με κυστική ίνωση. Στην Ελλάδα υπάρχουν 800 ασθενείς με κυστική ίνωση ενώ 50 Ελληνόπουλα γεννιούνται με τη νόσο κάθε χρόνο. Η κυστική ίνωση είναι νόσος πολυσυστηματική, θανατηφόρος και οι ασθενείς πρέπει να νοσηλεύονται σε ειδικά κέντρα με ανάλογη υποδομή, ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό εξειδικευμένο στην πάθηση. Αυτά τα κέντρα -σε αντίθεση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες- δεν υπάρχουν στην Ελλάδα.

Η gamma knife χειρουργική επέμβαση σε συνδυασμό με ένα αυτοματοποιημένο λογισμικό προγραμματισμού επεξεργασίας αποτελούν μία εξελιγμένη τεχνική που χρησιμοποιείται πλέον ευρέως για τον εντοπισμό και την ακτινοβόληση σχετικά μικρών όγκων στο κεφάλι και έχει αλλάξει το τοπίο της νευροχειρουργικής την τελευταία δεκαετία, αφού αποτελεί μία μη καταπατητική μορφή επέμβασης, χωρίς χειρουργικούς κινδύνους (αιμορραγία, μόλυνση, διαρροή ΚΠΣ), δυστυχώς καλύπτεται μερικώς από τα ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα με αποτέλεσμα οι πολίτες να επωμίζονται ένα μεγάλο κόστος που αγγίζει συχνά τις 6.000-7.000 ευρώ επί συνόλου 15.000 ευρώ. Με την Υ4α/οικ.1000760/26-9-2005 Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ.1378 Α΄) καθορίστηκε το νοσήλιο εκτέλεσης της παραπάνω πράξης μετά από σχετική γνωμοδότηση του ΚΕΣΥ, στο ποσό των 9.450 ευρώ ενώ οι αρμόδιες επιτροπές του ΚΕΣΥ που γνωμοδοτούν για την κάλυψη της Στερεοτακτικής Ακτινοχειρουργικής πράξης με την τεχνική gamma knife κωλυσιεργούν να συνεδριάσουν με συνέπεια ασθενείς να περιμένουν δύο και τρεις μήνες για τη συγκεκριμένη επέμβαση.

Επίσης, τα περισσότερα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν σήμερα με απαρχαιωμένο τεχνολογικό και βιοϊατρικό εξοπλισμό ενώ το 90% των συνολικών επενδύσεων που έχουν πραγματοποιηθεί τα 3,5 τελευταία χρόνια σε τεχνολογία στον χώρο της Υγείας, προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα.

Για όλα τα παραπάνω

Επερωτάται ο κ. Υπουργός:

1. Για τη συνειδητή υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα του Ε.Σ.Υ. και την «αποικιοποίηση» του με συμφέροντα ιδιωτικών φορέων που δραστηριοποιούνται μεταξύ άλλων και στο χώρο της Υγείας.

2. Για τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του Υπουργού ότι οι γιατροί συμφωνούν με την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα των εφημεριών τους.

3. Για την εμπορευματοποίηση του δημοσίου αγαθού της Υγείας και την μεθοδευμένη μετεξέλιξή του σε προϊόν που υπόκειται στους νόμους της αγοράς, στην προσφορά και στη ζήτηση.

4. Για την κυβερνητική επιλογή να μην ενισχυθεί οικονομικά και στον τελευταίο Προϋπολογισμό η ριζική αναδιάρθρωση του Ε.Σ.Υ. και για τη συνεχιζόμενη και συνειδητή υποχρηματοδότηση του συστήματος υγείας.

5. Για των «ακρωτηριασμό» σε προσωπικό, τεχνικά μέσα, κτιριακές υποδομές, αίθουσες, και πιστώσεις των δημόσιων νοσοκομείων καθώς για το «τέλμα» που έχει περιέλθει τόσο το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) όσο και το Συγχρηματοδοτούμενο Πρόγραμμα του Γ’ ΚΠΣ «Υγεία-Πρόνοια», ένα μόλις χρόνο πριν από τη λήξη του.

6. Για την τρίχρονη καθυστέρηση στη διαδικασία προσλήψεων νοσηλευτικού, ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού και για τις διαδοχικές μεγαλόστομες υποσχέσεις καθώς και για την «αιμορραγία» αποχωρήσεων προσωπικού από το ΕΣΥ, αφού στα 3 χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ (2004-2007) για κάθε 100 άτομα (νοσηλευτικό, διοικητικό, παραϊατρικό) που προσλαμβάνονται στο ΕΣΥ αποχωρούσαν από αυτό 107.

7. Για την αύξηση στο 57,2% (παγκόσμια αρνητική πρωτιά) του ποσοστού των ιδιωτικών επί των συνολικών δαπανών για την Υγεία από περίπου 48% το 2006.

8. Για την διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων ως προς την προσβασιμότητα στις υπηρεσίες Υγείας της χώρας.

9. Για την τελευταία θέση σχετικά με την αναλογία νοσηλευτών, έχοντας μόλις 3,8 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους.

10. Για το «κατόρθωμα» της 22^ης θέση μεταξύ των 29 χωρών του ΟΟΣΑ ως προς την ποιότητα των υγειονομικών υπηρεσιών.

11. Για την αδικαιολόγητη και εγείρουσα πολλά ερωτηματικά καθυστέρηση του διαγωνισμού προμήθειας αντιδραστηρίων μοριακού ελέγχου και την καθολική εφαρμογή του στο σύστημα αιμοδοσίας καθώς και για την πλήρη εγκατάλειψη του Ε.Κ.Ε.Α.

12. Για την αδιαφορία για τα ογκολογικά νοσοκομεία που εμφανίζουν ελλείψεις ακόμα και στα απολύτως απαραίτητα τεχνολογικά μέσα και άλλες βασικές υποδομές, καθώς επίσης και για τα ψυχιατρικά νοσοκομεία.

13. των χειρουργείων (καρδιοχειρουργικές, νευροχειρουργικές, Για τα όσα δυσάρεστα διαδραματίζονται στις ΜΕΘ και στις ειδικές αίθουσες θωρακοχειρουργικές, μεταμοσχεύσεων και τροχαίων ατυχημάτων) λόγω έλλειψης νοσηλευτών και αναισθησιολόγων.

Οι Επερωτώντες Βουλευτές

ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ
ΝΑΣΙΩΚΑΣ ΕΚΤΩΡ
ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΛΑΜΠΙΡΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΛΙΖΑ
ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ
ΒΕΡΡΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ
ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΠΕΤΡΟΣ
ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΚΑΤΡΙΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΜΑΝΤΑΤΖΗ ΤΣΕΤΙΝ
ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ
ΡΑΠΤΗ ΣΥΛΒΑΝΑ
ΣΑΚΟΡΑΦΑ ΣΟΦΙΑ
ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ
ΣΚΟΥΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΤΣΙΟΚΑΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ
ΧΑΪΔΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΠΕΡΛΕΠΕ-ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ