Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω πραγματικά ότι η επερώτηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος που συζητάμε σήμερα αναδεικνύει ένα από τα πολύ σοβαρά ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους στη χώρα μας, την ασφάλεια και την υγιεινή στους χώρους εργασίας και θα μου επιτρέψετε, κυρία Υφυπουργέ, παρ’ ότι σας άκουσα με πολύ προσοχή, να πω ότι περίμενα μια μεγαλύτερη -θα έλεγα- μετριοπάθεια από την πλευρά σας και όχι με τόση αυτοπεποίθηση να μας διαλαλήσετε ότι υπάρχει πρόοδος και είστε ικανοποιημένη από την κατάσταση που επικρατεί.

Δεν θέλω να ισοπεδώσω καταστάσεις, αλλά πιστεύω ότι η πραγματικότητα που ζουν σήμερα οι εργαζόμενοι στη χώρα μας απέχει πολύ από την πρόοδο που εμφανίζεται στις διακηρύξεις, ενδεχομένως να μην αμφισβητήσω και στις προθέσεις. Η πρόοδος στην οποία αναφέρεστε δεν αποδεικνύεται ούτε από τον αριθμό των ατυχημάτων, που με κάποιες αυξομειώσεις δυστυχώς παραμένει σταθερός, και μάλιστα όπως και ο συνάδελφος κ. Μαυρίκος προηγουμένως ανέφερε, χωρίς να λαμβάνετε υπ’ όψη σας το σύγχρονο δουλεμπόριο της μαύρης εργασίας και τις συνθήκες που επικρατούν εκεί και φυσικά τα ζητήματα που σωστά τίθενται από την επερώτηση όσον αφορά τα θέματα των επαγγελματικών ασθενειών και τους νέους κινδύνους που έρχονται με νέες μορφές απασχόλησης.

Η κατάσταση, λοιπόν, δεν πρέπει να εξωραΐζεται. Εδώ είμαστε για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και αυτό σημαίνει ότι το ΣΕΠΕ είναι ένας θεσμός που δυστυχώς δεν λειτουργεί ικανοποιητικά, είναι ένας θεσμός ο οποίος και υποστελέχωση έχει -δεν είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια ικανοποιητική στελέχωση όπως μας είπατε- και το πιο σοβαρό, δεν πραγματοποιεί αποτελεσματικούς ελέγχους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όπως η άλλη πραγματικότητα είναι ότι όσον αφορά τους θεσμούς τεχνικών ασφαλείας και ιατρών εργασίας υπάρχει πλήρης αποδυνάμωση τους. Και επειδή άκουσα τον αγαπητό συνάδελφο τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας να μας λέει ότι υπάρχει προοπτική προσλήψεων ιατρών εργασίας, θα ήθελα απλώς εδώ να πω ότι είναι η ίδια θλιβερή παρατήρηση, όπως κάθε φορά που ακούμε για θέματα ιατρικού ή νοσηλευτικού προσωπικού, των περίφημων προσλήψεων που συστηματικά ακούμε και ποτέ δεν βλέπουμε όσον αφορά όλα τα ζητήματα.

Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με όλα τα μέτρα που έχει πάρει ή με την αδράνεια και τις επιλογές της πλήττει τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Ζήσαμε την πρώτη μεγάλη υποβάθμιση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που συζητήσαμε πριν από δύο μήνες και βέβαια έπεται η συνέχεια μέσα από μια προσχηματική, αν θέλετε, προσαρμογή στην κοινοτική νομοθεσία, η οποία όμως στην πράξη δεν έρχεται να ενσωματωθεί με έναν τρόπο που να εντάσσεται σε μια πραγματικά εθνική στρατηγική όσον αφορά τα ζητήματα υγιεινής και ασφαλείας, όσον αφορά τις πραγματικά νέες ανάγκες που οφείλουμε να μελετούμε, να παρακολουθούμε, να αντιμετωπίζουμε.

Η ανάγκη, λοιπόν, σήμερα είναι να υπάρξει αναβάθμιση και επικαιροποίηση του θεσμικού πλαισίου, προσαρμοσμένο στις πραγματικές ανάγκες που δημιουργεί η αγορά εργασίας και η παραγωγική βάση στη χώρα μας. Υπάρχει η ανάγκη -και ιδιαίτερα όσον αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις βιοτεχνίες- να υπάρξει διάλογος και ουσιαστικά κίνητρα προκειμένου οι εργοδότες ουσιαστικά να προσαρμόζονται και να υπηρετούν αυτήν την ανάγκη. Υπάρχει η ανάγκη να εξασφαλίζεται η σωστή λειτουργία των εκπροσώπων των εργαζομένων μέσα από τα συμβούλια ασφάλειας και υγιεινής στο χώρο εργασίας και φυσικά πάνω απ’ όλα μέσω αποτελεσματικών και αξιόπιστων ελέγχων.

Όμως, αυτή η κατάσταση δεν είναι μία κατάσταση αποσπασματική. Δεν είναι μία κατάσταση η οποία είναι ανεξάρτητη από τη συνολική πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας όσον αφορά τα εργασιακά και τα κοινωνικά θέματα. Εντάσσεσαι ακριβώς στις επιλογές της να μετατρέψει τη χώρα μας σε χώρα φθηνής εργασίας. Σε μία περίοδο που η Ελλάδα οφείλει να αναπτύσσει την παραγωγική της βάση, για να μπορεί να αντεπεξέλθει στο διεθνή και ευρωπαϊκό ανταγωνισμό, αντί να επιλέξετε το δρόμο της ποιότητας, το δρόμο της αναβάθμισης του εργατικού δυναμικού και της ασφάλειας, αντί να επιλέξετε την καινοτομία, την τεχνολογία, τις επενδύσεις για την ανάπτυξη και ιδιαίτερα στην περιφέρεια, εσείς επιλέγετε με κάθε νόμο που φέρνετε, με κάθε πράξη και παράληψη αυτής της διοίκησης που έχετε την εποπτεία, να μετατρέπετε τη χώρα σε χώρα φθηνή εργασίας.

Και είναι άμεσα συνυφασμένη η συζήτηση που κάνουμε σήμερα με αυτή την επιλογή σας γιατί βέβαια, όπως για τα εργασιακά θέματα επιλέγετε την απορύθμιση, όπως υπονομεύετε τη συλλογική διαπραγμάτευση, έτσι είναι και η επιλογή σας να μην δίνετε έμφαση και να μην έχετε αποτελεσματικούς ελέγχους και προάσπιση για τα ζητήματα της ασφάλειας και της υγιεινής στους χώρους της εργασίας. Και η αλήθεια είναι ότι στη χώρα μας κάθε μέρα επιδεινώνονται οι εργασιακές σχέσεις, απαξιώνεται το κοινωνικό κράτος και τα στοιχεία που μας έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι καταλυτικά και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.

Ο Έλληνας εργαζόμενος είναι ο χειρότερα αμειβόμενος, δουλεύει τις περισσότερες ώρες και στις πιο επικίνδυνες συνθήκες και δυστυχώς και σε σχέση με τους εργαζόμενους πολλών χωρών που μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την τελευταία διεύρυνση. Χαρακτηριστικά με στοιχεία του αρμόδιου επιτρόπου σας αναφέρω ότι το 18,3% των Ελλήνων εργαζομένων εργάζεται συνήθως περισσότερο από 48 ώρες σε σύγκριση με το 12,2% στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 19,8% των Ελλήνων εργαζομένων συνήθως ή συχνά εργάζεται σε βάρδιες. Το 46,3% εργάζεται τα Σάββατο, το 22,5% τις Κυριακές, το 16,2% τη νύχτα και το 46,5% τα βράδια. Αυτά είναι ευρωπαϊκά στοιχεία και συνάδουν απόλυτα με τη δική σας επιλογή. Πριν από λίγες ημέρες η Υπουργός κυρία Πετραλιά κράτησε στάση αποχής στο Συμβούλιο Υπουργών Εργασίας όταν συζητήθηκε το θέμα του χρόνου εργασίας. Και δεν λέτε την αλήθεια στον ελληνικό λαό ότι εσείς δώσατε τη μάχη σας για να μην περάσει αυτή η Οδηγία. Γιατί τρεις είναι οι αλήθειες, κυρία Υφυπουργέ. Η πρώτη αλήθεια είναι ότι πάρθηκε απόφαση. Δεν είναι αλήθεια ότι δεν πάρθηκε απόφαση στο Συμβούλιο Υπουργών. Ξέρετε πολύ καλά ότι υπάρχει μία διαδικασία πολλαπλών αναγνώσεων. Και σ’ αυτή τη φάση της διαδικασίας το Συμβούλιο πήρε μια πρώτη απόφαση.

Η δεύτερη ανακρίβεια από την πλευρά σας, τα ψέματα που λέτε στον ελληνικό λαό και ρίχνετε στάχτη στα μάτια. Ποια είναι η αλήθεια; Είναι ότι η Ελληνική Κυβέρνηση άλλαξε στάση. Εκεί που καταψηφίζατε, τώρα κρατήσατε στάση αποχής. Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η στάση αποχής στα Συμβούλια Υπουργών ανοίγει το δρόμο για να υιοθετηθεί αυτή η απόφαση. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Επίσης, ξέρετε πολύ καλά ότι αυτή η απόφαση τώρα θα μπορούσε να έχει ανατραπεί ή θα μπορούσε να έχει μπλοκαριστεί αν υπήρχε εκείνη η μειοψηφία που ονομάζεται blocking minority στο Συμβούλιο Υπουργών, αν κάποιες χώρες είχαν κάνει μια συμμαχία καταψήφισης. Η Ελλάδα ούτε το επιδίωξε, ούτε καταψήφισε. Αυτή είναι η τρίτη αλήθεια. Η πραγματικότητα είναι ότι αυτή η απόφαση πάει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως έχει και λέει ότι είναι οι 48 ώρες με ελευθερία του εργοδότη. Η πραγματικότητα είναι ότι μέσα από αυτήν την «ελευθερία» συμφωνίας που σημαίνει εκβιασμό, κατάλυση της συλλογικής διαπραγμάτευσης και ανασφάλεια πάμε στις 60 και στις 65 ώρες εργασίας. Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας συγκεκριμένης πολιτικής της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που τη ζούμε σε όλα τα μέτωπα.

Απέναντι σ’ αυτήν την πολιτική εμείς λέμε ξεκάθαρα ότι υπάρχει μια άλλη δυνατότητα για μια άλλη πολιτική. Υπάρχει ένας άλλος δρόμος. Εμείς θα δώσουμε τη μάχη μας και όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα της οδηγίας και τους Ευρωβουλευτές μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η σοσιαλιστική ομάδα έχει ήδη δηλώσει ευθαρσώς ότι θα καταψηφίσει τη συγκεκριμένη απόφαση. Πάνω από όλα θα δώσουμε καθημερινά τη μάχη μας και στη Βουλή και στην κοινωνία για έναν άλλον δρόμο που να βασίζεται στην ανάπτυξη, στην ευημερία του λαού, στην ασφάλεια, στην πλήρη απασχόληση, σε ποιοτική απασχόληση με πλήρη προστασία της υγιεινής, της ασφάλειας και του εισοδήματος των εργαζομένων. Σας ευχαριστώ.