Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης, το οποίο πραγματικά διακρίνουν τρία χαρακτηριστικά: είναι αποσπασματικό, είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο είναι σαφώς ανεπαρκές μπροστά στο τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα που ζει ο κάθε Έλληνας και το κάθε νοικοκυριό στη χώρα μας και φυσικά τα ειδικά μέτρα, όπως προηγουμένως και ο Εισηγητής μας και άλλοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης είπαν, είναι μέτρα αμφίβολης και μειωμένης αποτελεσματικότητας.

Η πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλο το τελευταίο διάστημα – και εγώ δεν θα περιοριστώ στους τελευταίους μήνες, θα έλεγα και τα τελευταία χρόνια, αλλά κυρίως τους τελευταίους μήνες – αυτό το τεράστιο κύμα της έκρηξης της ακρίβειας, της ασυδοσίας στην αγορά, είναι η απελπισία και η ασφυξία που νιώθει πλέον ο κάθε επαγγελματίας όταν βλέπει την αγοραστική δύναμη να μειώνεται, είναι μια αγορά η οποία λειτουργεί ανεξέλεγκτα.

Η ομολογία της αποτυχίας της Κυβέρνησης και της πολιτικής της είναι πάνω απ’ όλα οι ίδιες οι πράξεις της Κυβέρνησης. Βλέπουμε κάθε μήνα νέα δέσμη μέτρων με πολύ βαρύγδουπο τρόπο να ανακοινώνονται, μέτρα που έρχονται τις περισσότερες φορές είτε με πολύ ωραία λόγια για να αναφέρουν ευχές, είτε να επαναφέρουν μέτρα των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που όμως ο προηγούμενος Υπουργός και η προηγούμενη πολιτική ηγεσία πάλι της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας είχε καταργήσει τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια.

Βέβαια, το βλέπουμε και τώρα. Και εάν θέλετε, αυτό δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη την αίσθηση της ανεπάρκειας και της αποσπασματικότητας της σημερινής συζήτησης. Ακούμε, μέσα σε όλη αυτή την έκρηξη των προβλημάτων και μέσα σε αυτό το τεράστιο διατροφικό σκάνδαλο, τη διγλωσσία, την προσπάθεια επικοινωνιακής κάλυψης των πραγματικών ευθυνών και προβλημάτων, και βλέπουμε την ανεπάρκεια ανάμεσα στα δύο συναρμόδια Υπουργεία Οικονομίας και Ανάπτυξης, όταν ακούμε πάλι για δέκα νέα μέτρα, που τάχα ο Πρωθυπουργός έρχεται να επιβάλλει, όπως και για συμφωνίες κυρίων, τη στιγμή που η αλήθεια είναι μία. Η Κυβέρνηση και οι επιλογές της είναι αυτοί που ευθύνονται για την ασυδοσία της αγοράς και για την έκρηξη της ακρίβειας.

Τι φταίει, λοιπόν, για την ακρίβεια, κατά την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τους Υπουργούς; Ακούμε δύο επιχειρήματα.

Το πρώτο είναι η διεθνής κρίση και η άνοδος της τιμής του πετρελαίου. Αναμφίβολα, όλα αυτά τα ζητήματα επιδρούν. Ερώτημα: Γιατί, όμως, στη χώρα μας αυτά επιδρούν πολλαπλασιαστικά; Γιατί στη χώρα μας βλέπουμε ο πληθωρισμός να είναι πάλι στα επίπεδα του 1998, όταν με κόστος των εργαζομένων και με συμφωνία κυρίων τότε, που ήταν βάση κοινωνικής συμφωνίας διαλόγου, πετύχαμε όσα πετύχαμε με τον ιδρώτα των εργαζομένων και των επαγγελματιών; Γιατί, λοιπόν; Άρα, δεν αρκεί το επιχείρημα ότι ευθύνεται μόνο η γενική, διεθνής οικονομική και πετρελαϊκή κρίση.

Το δεύτερο επιχείρημα, που ακούμε κατά κόρον από τους κύριους Υπουργούς της Κυβέρνησης, είναι «τι να κάνουμε; φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.». Ξεχνούν οι κύριοι Υπουργοί –μάλιστα και παριστάμενοι Υπουργοί- ότι κυβερνούν τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες. Δεν μπορούν, λοιπόν, να λένε ότι «για όλα φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.» και πολύ περισσότερο, όταν ξέρουν πολύ καλά ότι από το 1993, που η χώρα μας έκανε την πρώτη της είσοδο στην ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά, μέχρι το 2004 όλος ο εξορθολογισμός της νομοθεσίας για την εποπτεία της αγοράς και όλοι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί τέθηκαν από τις Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..

Εγώ δεν θα πω ότι δεν υπήρχε ακρίβεια την περίοδο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αλίμονο! Πρέπει να είμαστε σοβαροί απέναντι στον κόσμο. Και προβλήματα υπήρχαν και ακρίβεια υπήρχε. Όμως, υπήρχε έλεγχος και εποπτεία. Μπορούσαν να γίνουν βελτιώσεις, αλλά, πάνω από όλα, υπήρχαν κανόνες στην αγορά και η αίσθηση ότι μπορούσαν αυτοί οι κανόνες να εφαρμοστούν από ελεγκτικούς μηχανισμούς.

Μια και μιλάμε για αγορανομικές διατάξεις, τι έκανε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; Κατήργησε μία προς μία όλες τις ασφαλιστικές δικλείδες που είχαν τεθεί νομοθετικά επί κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σημειωτέον, μετά από διαπραγμάτευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί έπρεπε σε επίπεδο εσωτερικής αγοράς να διαπραγματευτούμε και να έχουμε κεκτημένο.

Είπε πριν η συνάδελφος Μιλένα Αποστολάκη για τα δίδακτρα. Είναι αλήθεια. Καταργήσατε το πλαφόν στα δίδακτρα, προϊόν διαπραγμάτευσης στις Βρυξέλλες. Απελευθερώσατε να ναύλα στα πλοία, με ό,τι αυτό σημαίνει και για τα εμπορεύματα και για τους επιβάτες. Είναι αλήθεια. Αυτή είναι η πολιτική σας.

Καταργήσατε τη λίστα φαρμάκου με όλες τις συνέπειες, που και κατά τη διάρκεια του ασφαλιστικού νομοσχεδίου συζητήσαμε, καθώς και το τι σήμαινε αυτό για τις αυξήσεις. Καταργήσατε κάθε λογική εποπτείας μέσα στην αγορά και κάθε ασφαλιστική δικλείδα.

Και το ερώτημα είναι το εξής: Έρχεστε, κύριε Υπουργέ, και παρουσιάζετε το παρόν νομοσχέδιο, χωρίς να κάνατε τον κόπο να μας παρουσιάσετε μία μελέτη για το ποιες ήταν οι συγκεκριμένες επιπτώσεις σε κάθε κλάδο της οικονομίας από την κατάργηση αυτών των διατάξεων; Πολύ θα μας ενδιέφερε να μας το φέρετε αυτό, δηλαδή μία μελέτη που θα δείξει –και είμαστε σίγουροι γι’ αυτό, γιατί έχουμε στοιχεία, όπως είπα προηγουμένως για τα φάρμακα- ότι υπάρχει όξυνση της ακρίβειας ακριβώς γι’ αυτό το λόγο.

Έρχεστε τώρα και μιλάτε για διατίμηση, ενώ εμείς σας λέγαμε, όταν υπήρχε η άνοδος του πετρελαίου και πήγαινε συνεχώς στην ανηφόρα, με ό,τι αυτό σήμαινε για τα προϊόντα, τη βιομηχανία και τους πολίτες, να βάλετε πλαφόν. Σας το λέγαμε πριν από δύο χρόνια, αλλά είχατε την ιδεοληψία.

Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι ότι η πολιτική σας έχει τέσσερα χαρακτηριστικά. Αυτά τα τέσσερα χαρακτηριστικά τροφοδοτούν την ακρίβεια και την ασυδοσία και είναι θέμα πολιτικής επιλογής, δεν είναι θέμα νομοτέλειας.

Πρώτο χαρακτηριστικό. Δεν πιστεύετε στην εποπτεία, στον πραγματικό έλεγχο της αγοράς και στους κανόνες. Γι’ αυτό, είναι αλήθεια ότι το Υπουργείο Ανάπτυξης από το 2004 μέχρι πρόσφατα κατήργησε και απαξίωσε όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Έρχεστε τώρα –και εγώ δεν θα αμφισβητήσω την πρόθεσή σας, ούτε του Υπουργού ούτε τη δική σας- εκ των υστέρων και προσπαθείτε να ξαναφτιάξετε μηχανισμούς, ελέγχους και συντονισμό. Όμως, το κόστος είναι τεράστιο.

Δεύτερο χαρακτηριστικό. Η δεύτερη αλήθεια είναι ότι εσείς τροφοδοτήσατε την ακρίβεια με την αλόγιστη πολιτική σας σε σχέση με τις Δ.Ε.Κ.Ο..

Και σας λέγαμε όταν κάνατε τις αυξήσεις στα τιμολόγια στη Δ.Ε.Η., αυτό θα έχει τεράστια επίπτωση. Θα έχει στα προϊόντα, στη βιομηχανία, στην ακρίβεια. Αλλά δεν σας ενδιέφερε. Η ιδεοληψία ξανά και η λογική της συρρίκνωσης του ευρύτερου δημόσιου τομέα με κάθε κόστος, προκειμένου έτσι κατ’ εσάς να διαμορφωθούν συνθήκες ανταγωνισμού. Μόνο που για σας είναι στρεβλή η προσέγγιση του ανταγωνισμού. Γιατί μόνο στην Ελλάδα βλέπουμε ο ανταγωνισμός να δημιουργεί έκρηξη τιμών, να συρρικνώνεται ο δημόσιος τομέας, και να αυξάνονται οι τιμές στα ιδιωτικά ολιγοπώλια, γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα.

Μετά βέβαια, έχουμε να κάνουμε με τη συνολική αντίληψη που έχετε για τα ζητήματα ανταγωνισμού των εταιρειών. Για τα καρτέλ, για την απουσία οποιουδήποτε ελέγχου. Γι’ αυτό είναι αποσπασματικό αυτό το νομοσχέδιο. Μπορεί να ορίζετε ποινές, μπορεί να έρθετε και να πείτε ότι θα επιβάλλετε διοικητικά πρόστιμα που αυτό έχει μία λογική, σε σχέση με την ποινικοποίηση. Το ζήτημα είναι, όμως, ότι σας ξεφεύγει η ουσία και το πρόβλημα.

Κλείνω με τη βασική σας ευθύνη. Είναι η οικονομική σας πολιτική, είναι ο προσανατολισμός σας, είναι η λογική μιας ταξικής προσέγγισης για την ανάπτυξη και την οικονομία. Αυτό είναι το οποίο έχει κυριολεκτικά συντρίψει και φέρει σε αδιέξοδο και την αγορά και τους επαγγελματίες και τους εργαζόμενους και το κάθε νοικοκυριό. Υπάρχει ένας άλλος δρόμος, αλλά εσείς αδυνατείτε κυριολεκτικά και από επιλογή πολιτική, αλλά και από ανεπάρκεια πολιτική να τον ακολουθήσετε. Σας ευχαριστώ.