Η πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τις δυσμενείς κρίσεις και προβλέψεις για την ελληνική οικονομία αποτυπώνει την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης της Ν.Δ. Μικροκομματικές επιλογές, όπως η υπόθεση της απογραφής, στενή δημοσιονομική αντίληψη, λογική ασυδοσίας και αυτοματισμού της αγοράς, πελατειακές αντιλήψεις και παντελής απουσία μακροπρόθεσμης αναπτυξιακής στρατηγικής είναι τα χαρακτηριστικά της κυβερνητικής πολιτικής.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. αδυνατεί να παρακολουθήσει τις ευρωπαϊκές και διεθνείς εξελίξεις, τις νέες αντιλήψεις που αναπτύσσονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το ρόλο των δημοσίων υπηρεσιών σε συνθήκες ανταγωνισμού, τις νέες προκλήσεις στον ευρύτερο γεωπολιτικό μας περίγυρο. Εγκλωβισμένη στις ιδεοληψίες και στις συνέπειες των επιλογών της υπονομεύει το δημόσιο συμφέρον, υποσκάπτει τα θεμέλια της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής, αποτυγχάνοντας τελικά και στο βασικό της στόχο, τα δημοσιονομικά μεγέθη, καθώς αυτά δεν μπορεί να υπηρετούνται πέραν και εις βάρος της πραγματικής οικονομίας.

Γιατί, αυτήν την περίοδο οι πολίτες βιώνουν καθημερινά τα αποτελέσματα μιας βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, και μιας μεγάλης κοινωνικής ανασφάλειας. Βλέπουν να εκτοξεύεται η ακρίβεια, να αυξάνει η ανεργία, να γίνεται όλο και πιο άνιση και ταξική η κοινωνία, να διευρύνονται οι ανισότητες, να απαξιώνεται η δημόσια παιδεία, η δημόσια υγεία, το κοινωνικό κράτος, με αποκορύφωση τον πρόσφατο νόμο για το Ασφαλιστικό. Τα περίφημα τρία προεκλογικά «δεν» του κ. Καραμανλή, αποδείχτηκε ότι δεν ήταν τίποτε άλλο παρά άρνηση για τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας, χωρίς καμία εξασφάλιση για τη βιωσιμότητα του συστήματος.

Πρόκειται για πολιτικές που ωφελούν πάντα τους λίγους εις βάρος των πολλών, εις βάρος των εργαζομένων, των αγροτών, των συνταξιούχων, των επαγγελματιών, των νέων ανθρώπων. Πολιτικές που συστηματικά αποδυναμώνουν την παραγωγική βάση της χώρας, πλήττουν την υγιή επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη, καταλύουν τα εργασιακά δικαιώματα, και υπονομεύουν το δημόσιο συμφέρον. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. με εισπρακτική λογική εκποιεί τον δημόσιο πλούτο και τις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, όπως βλέπουμε στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ και στα λιμάνια.

Απέναντι στο αδιέξοδο που οδηγούν οι δήθεν «μεταρρυθμίσεις» της Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ δεν περιορίζεται στην ισχυρή αντιπολιτευτική παρουσία, αλλά αναδεικνύει έναν καθαρό ριζοσπαστικό προγραμματικό λόγο και μια αξιόπιστη εναλλακτική προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης. Ένα προοδευτικό πρόγραμμα που δίνει διέξοδο από το γκρίζο τέλμα που βιώνουν οι πολίτες και προτείνει με αξιοπιστία και ασφάλεια έναν άλλο δρόμο για τη χώρα και την ανταγωνιστικότητα που βασίζεται στην πράσινη ανάπτυξη, την αποκέντρωση, την παιδεία και την γνώση, την υγιή επιχειρηματικότητα και την ποιότητα και ένα αναβαθμισμένο δίκαιο και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος.

Το ΠΑΣΟΚ ως φορέας δημοκρατικής και κοινωνικής αλλαγής εκφράζει με αξιοπιστία μία προοδευτική κοινωνική συμμαχία, απέναντι στον αυταρχικό και αδιέξοδο νεοφιλελεύθερο «μονόδρομο» της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.