Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το μήνυμα που στέλνει ο λαός στους δρόμους, όλη αυτή τη εβδομάδα και χθες με τις μεγάλες απεργίες, σε ολόκληρη τη χώρα και απόψε, έξω από τη Βουλή, που χιλιάδες λαού, εργαζομένων συγκεντρώνονται, είναι μήνυμα ισχυρό και ηχηρό. Είναι μήνυμα αντίδρασης, αγωνίας, οργής, μήνυμα αντίστασης για ένα νομοσχέδιο που έρχεται να χτυπήσει το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας μας.

Η Κυβέρνηση το μήνυμα δεν το λαμβάνει. Αυτό το μήνυμα, όμως, συντεταγμένα, οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το εκφράζουμε αυτές τις τελευταίες τρεις μέρες συνεχώς. Μένουμε μέχρι τα χαράματα εδώ για να εκφράσουμε αυτό το μήνυμα.

Και δίνουμε τη μάχη μας. Και δίνουμε τη μάχη μας, με την ελπίδα ότι θα μπορέσουμε στο τέλος να δικαιώσουμε όλον αυτό τον αγώνα.

Ξέρουμε, βέβαια -και φαίνεται από τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας- ότι υπάρχει ιδιαίτερη αμηχανία.

Καταλαβαίνουμε τη δύσκολη θέση τους γιατί οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να δώσει αυτό το τελειωτικό χτύπημα στη δημόσια κοινωνική ασφάλεια και να βυθίσει ακόμα περισσότερο στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια τους Έλληνες εργαζόμενους.

Τώρα όσον αφορά τα άρθρα που συζητάμε, κύριε Υπουργέ, αυτά βρίσκονται ακριβώς στην καρδιά αυτού του αντικοινωνικού και αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου, γιατί είναι τα άρθρα εκείνα τα οποία υπηρετούν δύο αλήθειες. Η μία αλήθεια είναι ότι αυξάνονται τα όρια ηλικίας και αυτό αφορά εκατομμύρια εργαζόμενους και ασφαλισμένους και η άλλη αλήθεια είναι ότι θίγονται πραγματικά κατάκαρδα οι γυναίκες. Θίγεται η μητέρα εργαζόμενη, θίγεται η γυναίκα εργαζόμενη. Αυτή είναι η πραγματικότητα των άρθρων που συζητούμε σήμερα.

Επίσης, επειδή είπατε προηγουμένως ότι κάνετε αυτή την τροποποίηση όσον αφορά τα τριάντα επτά χρόνια χωρίς όριο ηλικίας, είναι φανερό ότι κάνετε αυτή την κίνηση επειδή ακριβώς είναι πολύ μεγάλη η αντίδραση και η οργή γύρω από όλες αυτές τις ρυθμίσεις που έχετε φέρει.

Όμως, σας είπε η Εισηγήτριά μας, η κυρία Χριστοφιλοπούλου –και πιστεύω ότι οφείλετε να το διευκρινίσετε αυτό- ότι προκειμένου να ολοκληρώσετε αυτή την κίνηση που κάνετε, πρέπει να αποσύρετε και την παράγραφο 7 του άρθρου 143, γιατί είναι απόλυτα συνυφασμένα, γιατί αλλιώς είναι σαν να κοροϊδεύετε τους εργαζόμενους με την κίνηση που κάνετε. Πρέπει, λοιπόν, ταυτόχρονα να αποσύρετε και την παράγραφο 7.

Και θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στις γυναίκες γιατί η πραγματικότητα είναι η εξής, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η πραγματικότητα είναι ότι αυξάνουν τα όρια ηλικίας των γυναικών, των μητέρων, κατά πέντε χρόνια. Και όλα αυτά με ποιο κόστος; Όλα αυτά με μία εξοικονόμηση της τάξης των 50 εκατομμυρίων ευρώ.

Αυτή είναι η εξοικονόμηση που το ίδιο το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους μας φέρνει με το νομοσχέδιο, όσον αφορά την κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των μητέρων. Αναλογιστείτε, δηλαδή, αυτό το πράγμα την ίδια στιγμή που αυτή η Κυβέρνηση έχει χαρίσει τα τελευταία χρόνια γύρω στα 5 δισεκατομμύρια στις τράπεζες χαριστικά, με αυταρχικό τρόπο προωθώντας την ενοποίηση του ασφαλιστικού των ταμείων των τραπεζών. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Και έρχεστε βέβαια και βάζετε τρεις ρυθμίσεις μέσα. Είδατε ότι χωρίς καμία διάθεση ισοπέδωσης από την πλευρά μας, αναγνωρίζουμε όταν έρχεται κάτι το οποίο είναι σε μία κατεύθυνση όπου εμείς πρώτοι ξεκινήσαμε. Και εμείς ερχόμαστε και λέμε ότι αυτά τα τρία άρθρα –τα άρθρα 140, 141, 142- θα τα ψηφίσουμε.

Όμως και εκεί, κυρία Υπουργέ, οι δικοί σας συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας σας εγκαλούν και λένε «γιατί αποκλείετε τη γυναίκα αγρότισσα;». Αυτό το λέω, τη στιγμή που εμείς έχουμε πάρει σαφή θέση και μιλάμε για τριάντα επτά χρόνια για όλους τους αγρότες και τις αγρότισσες, με όριο τα εξήντα χρόνια σε κάθε περίπτωση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων της Ελληνίδας αγρότισσας.

Σας καλούμε, λοιπόν, προς αυτήν την κατεύθυνση. Να έρθετε και να συμπληρώσετε προς την κατεύθυνση της Ελληνίδας αγρότισσας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση μ’ αυτό το νομοσχέδιο αποκαλύπτει πλήρως τις προθέσεις της. Είναι το επιστέγασμα μίας σειράς ρυθμίσεων και μέτρων που σταδιακά, αλλά με σταθερό ρυθμό, προκαλούν στην ελληνική κοινωνία αναταραχή, έρχονται και πλήττουν την κοινωνική συνοχή, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη και μετατρέπουν τη χώρα μας σε χώρα φθηνής εργασίας.

Αυτή είναι η πραγματικότητα όλων των ρυθμίσεων που κατά καιρούς έρχεστε και προωθείτε σε όλα τα μέτωπα.

Εμείς, κυρία Υπουργέ, ακόμα και σήμερα σας προκαλούμε –και σας εγκαλούμε- να αποσύρετε αυτό το νομοσχέδιο, γιατί πιστεύουμε πραγματικά ότι θα είναι μία μελανή σελίδα στην ιστορία της χώρας μας το νομοσχέδιο το οποίο εσείς επιμένετε να προωθήσετε σήμερα. Και αν ζητάμε ονομαστικές ψηφοφορίες, είναι γιατί πρέπει ο κάθε συνάδελφος –και της Συμπολίτευσης- να πάρει στο ακέραιο την ευθύνη για την ψηφοφορία που διεξάγεται αυτές τις μέρες για ένα νομοσχέδιο που πλήττει κυριολεκτικά όλους τους Έλληνες και όλες τις Ελληνίδες.

Θα ήθελα κλείνοντας να πω μία κουβέντα όσον αφορά το θέμα που έχει προκύψει με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Κυρία Υπουργέ, εγώ προσωπικά σας εκτιμώ και δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θελήσατε εσκεμμένα να μας παραπλανήσετε στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων. Το μόνο που μπορώ να πιστέψω είναι είτε ότι ο κ. Αλογοσκούφης δεν σας είχε ενημερώσει, είτε ότι δεν είχατε πλήρη εικόνα.

Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, η πραγματικότητα είναι ότι την προηγούμενη εβδομάδα, όταν σας είχαμε προειδοποιήσει ότι υπάρχει ανάγκη γνωμοδότησης, ότι υπάρχει πρόβλημα στη ρύθμιση που φέρνετε, μας είχατε διαβεβαιώσει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Τώρα, λοιπόν, βλέπετε ότι στην πράξη παραπλανήθηκε το Σώμα.

Όμως, εμμένετε σε μία ρύθμιση η οποία μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει ξανά στη χώρα μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Για άλλη μια φορά, εμείς σας λέμε ότι καταψηφίζουμε και αυτά τα άρθρα, αλλά και συνολικά το σχέδιο νόμου.