«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα το έφερε η Κυβέρνηση με συνοπτικές διαδικασίες, κυριολεκτικά την παραμονή του τριημέρου της αποκριάς και της Καθαράς Δευτέρας, και με συνοπτικές διαδικασίες επιχειρεί να το περάσει και αυτήν την εβδομάδα. Ταυτόχρονα χωρίς να έχει κάνει τον παραμικρό διάλογο, βλέπουμε αυτές τις μέρες να εκτυλίσσεται ένα συγκεκριμένο σχέδιο εκφοβισμού των εργαζομένων και των συνδικαλιστικών παρατάξεων, ένα σχέδιο αυταρχικό, ένα σχέδιο ποινικοποίησης των ίδιων των κινητοποιήσεων. Η Κυβέρνηση, είναι φανερό ότι, πιστεύει ότι με αυτές τις συνοπτικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες, που τελικά υποβαθμίζουν τη Βουλή, ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα μετριάσει τη λαϊκή αντίδραση.
Είναι σίγουρο όμως, κυρία Υπουργέ, ότι δεν θα το πετύχετε αυτό. Και είναι σίγουρο ότι για αυτό που εσείς επιχειρείτε αυτήν τη στιγμή θα εισπράξετε στο ακέραιο τις συνέπειες. Δυστυχώς όμως, τις συνέπειες θα τις εισπράξει και η ελληνική κοινωνία, γιατί το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην πραγματικότητα είναι το τελειωτικό κτύπημα στο δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος. Κάτι το οποίο τα τελευταία τέσσερα χρόνια συντελείται συστηματικά, είτε με την υποχρηματοδότηση, είτε μέσα από την απαξίωση συνολικά του κοινωνικού κράτους, είτε μέσα από την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων με τα περίφημα αμαρτωλά ομόλογα, είτε μέσα από την κακοδιαχείριση είτε μέσα από τις χαριστικές ρυθμίσεις για τους μεγάλους οφειλέτες.

Αυτά τα ζήσαμε. Αυτά υπέστη το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα στη χώρα μας.

Και τώρα έρχεστε και αναιρείτε όλα αυτά για τα οποία προεκλογικά ο Πρωθυπουργός είχε σπεύσει να δεσμευτεί με τα περίφημα τρία «δεν». Στην πραγματικότητα αρνείστε την χρηματοδότηση που μπορεί να εγγυηθεί τη βιωσιμότητα και την κοινωνική αποτελεσματικότητα του συστήματος. Έρχεστε να μειώσετε τις συντάξεις και να αυξήσετε τα όρια ηλικίας. Αυτό που συντελείτε είναι η ολική επαναφορά στις ρυθμίσεις της περιόδου της Κυβέρνησης Μητσοτάκη 1990-1993. Και βέβαια δεν είναι τίποτα άλλο από το επιστέγασμα μιας συγκεκριμένης πολιτικής, που τη ζει ο ελληνικός λαός όλα αυτά τα χρόνια, είτε αφορά την υπονόμευση των εργασιακών δικαιωμάτων, είτε αφορά το νόμο για τις Δ.Ε.Κ.Ο. και τις δύο κατηγορίες των εργαζομένων, είτε αφορά συνολικά την απαξίωση του ελληνικού κράτους. Όλα αυτά είναι η αντανάκλαση της ίδιας πολιτικής. Μια πολιτική η οποία συστηματικά έρχεται να ευνοήσει του λίγους με όποιο πρόσωπο παίρνουν κάθε φορά αυτοί οι λίγοι, αλλά πάντα εις βάρος των πολλών, εις βάρος των εργαζομένων, εις βάρος των νέων ανθρώπων της πατρίδας μας, εις βάρος των γυναικών, εις βάρος των αγροτών. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Αυτή η πραγματικότητα έρχεται κυριολεκτικά με αυτό το νομοσχέδιο να πλήξει στην καρδιά την κοινωνική συνοχή, να δυναμιτίσει την κοινωνική ειρήνη και μακροπρόθεσμα έρχεται να υπονομεύσει τις νεότερες γενιές σε ένα καθεστώς αβεβαιότητας και ανασφάλειας. Ποιες όμως είναι οι αλήθειες που φέρνει αυτό το νομοσχέδιο; Η πρώτη αλήθεια είναι ότι δεν έρχεται να θίξει κάποια ρετιρέ όπως με προκλητικό τρόπο αναφέρατε. Η πραγματικότητα είναι ότι αυτό το νομοσχέδιο αφορά το σύνολο των εργαζομένων με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.

Η δεύτερη αλήθεια είναι ότι θίγει τις γυναίκες. Και μάλιστα εδώ, με προκλητικό τρόπο η κυρία Υπουργός είχε βιαστεί να μας πει ότι δεν ζούμε πια στη δεκαετία του 1960. ¨Όμως η πραγματικότητα είναι ότι σε ένα κοινωνικό κράτος που συνεχώς απαξιώνεται, η γυναίκα και μάλιστα η εργαζόμενη μητέρα, είναι το μεγάλο θύμα αυτού του νομοσχεδίου.

Η τρίτη αλήθεια είναι, παρά το ότι προσπαθείτε να πείσετε τον ελληνικό λαό ότι με αυτό το νομοσχέδιο ερχόσαστε να εξισορροπήσετε τις κοινωνικές αδικίες, επί της ουσίας έρχεστε να πλήξετε την καρδιά των ασθενέστερων τμημάτων του εργατικού δυναμικού της χώρας, είτε αυτό αφορά τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, γιατί στην πραγματικότητα από την πίσω πόρτα προκαταλαμβάνετε και παρατείνετε το χρόνο εργασίας, είτε αυτό αφορά –εδώ θέλω να σταθώ ιδιαίτερα- το ζήτημα των εποχικών εργαζομένων, των μεταναστών, των γυναικών, των νέων μέσα από τον διπλασιασμό των αναγκαίων μεροκάματων, των αναγκαίων ενσήμων, προκειμένου να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Και έτσι έχουμε φτάσει και είναι ντροπή αυτό για τη χώρα μας –αυτό το χρεώνεστε κυριολεκτικά- στο έτος 2008, άνθρωποι, να μην έχουν το στοιχειώδες δικαίωμα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, και μάλιστα –το είπε προηγουμένως ο κ. Μαυρίκος νομίζω- με την τροπολογία που παρουσίασε σήμερα η κυρία Υπουργός ερχόσαστε να υπονομεύσετε περαιτέρω αυτή τη ρύθμιση με το να αφαιρείτε και τα άλλα μέλη της οικογένειας.

Η τέταρτη αλήθεια είναι ότι αυτές τις ρυθμίσεις δεν θα τις δούμε το 2013 αλλά είναι ρυθμίσεις που θα τις υποστεί άμεσα ο Έλληνας και η Ελληνίδα εργαζόμενη. Γιατί ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι από το 2009 και η ποινή του 6% θα αρχίσει να εφαρμόζεται, ξέρετε ότι και το ζήτημα των ενσήμων από το 2009 θα αρχίσει να εφαρμόζετε και ξέρετε καλά ότι το θέμα των γυναικών που είναι ασφαλισμένες στο ΙΚΑ θα αρχίσει να επηρεάζεται από το 2009 για τις εργαζόμενες οι οποίες είναι ασφαλισμένες από το 1993 και από το 2010 για τις εργαζόμενες που είναι ασφαλισμένες πριν από το 1993.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ερχόσαστε, λοιπόν, εδώ και αναιρείτε έναν ολόκληρο προγραμματισμό. Ερχόσαστε και αγγίζετε και τα δικαιώματα των γυναικών που αυτή τη στιγμή δίνουν τη μάχη και στη δουλειά τους και στην οικογένειά τους.

Η πέμπτη αλήθεια είναι ότι αυτό το νομοσχέδιο, όσον αφορά τις ενοποιήσεις των ταμείων, δεν έρχεται να εξορθολογήσει το σύστημα, δεν έρχεται πραγματικά –όπως μας είπατε- να παράσχει καλύτερες υπηρεσίες, έρχεται στην πραγματικότητα, μ’ έναν τρόπο πρόχειρο, αποσπασματικό, χωρίς μελέτες, χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, χωρίς διάλογο, να κάνει ενοποιήσεις οι οποίες θα έχουν αποτέλεσμα την εξίσωση προς τα κάτω. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Και μάλιστα ακόμα χειρότερο, μέσα από την εμμονή σας να είναι διορισμένες οι διοικήσεις των ταμείων, ομολογείτε και τον απώτερο στόχο σας. Ο στόχος δεν είναι άλλος από το να υπάρξει ένας τρόπος ελέγχου και διαχείρισης των αποθεματικών αυτών των ταμείων, με τις γνωστές συνέπειες που έχουμε ήδη υποστεί τα προηγούμενα χρόνια από τις περίφημες διοικήσεις που είχατε διορίσει.

Έτσι φθάνουμε στην έκτη αλήθεια. Η έκτη αλήθεια είναι ότι αυτό το νομοσχέδιο, ενώ έχει ένα τεράστιο κοινωνικό κόστος που αφορά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, έχει ένα μηδαμινό τελικά οικονομικό όφελος ως προς τη βιωσιμότητα και την προοπτική του συστήματος.

Γιατί αυτό αποδείχθηκε και από την Εισηγήτριά μας και από όλους τους συναδέλφους που πήραν το λόγο, ότι τελικά τα οφέλη είναι καθαρά εισπρακτικά, δημοσιονομική προσέγγιση όσον αφορά το έλλειμμα, όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις και την εικόνα που θέλετε να δώσετε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αυτά δεν αφορούν τη βιωσιμότητα του συστήματος.

Γιατί όπως μας είπε ο Πρόεδρος της Γ.Σ.Ε.Ε., όταν ήλθε στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, θα αρκούσε κυρία Υπουργέ –και ήσασταν παρούσα- το 20% της εισφοροδιαφυγής να μπορούσε να αντιμετωπιστεί για να δώσει είκοσι χρόνια πνοής στο σύστημα.

Όταν έρχεστε και κάνετε αυτή την τροπή του διπλασιασμού των μεροκάματων όσον αφορά τα ένσημα, το οποίο είναι ένα κόστος, σύμφωνα με τους δικούς σας υπολογισμούς, στα 125 εκατομμύρια ευρώ, θα εξοικονομούσατε αυτό το ποσό αν κάνατε την είσπραξη του 4% από τις φαρμακευτικές εταιρείες, αν και η ίδια η Υπουργός, η κυρία Πετραλιά, ομολόγησε ότι με την τροπολογία που πέρασε τότε ο κύριος Κακλαμάνης, επειδή έβαλε τη λέξη «αποδεδειγμένα», δεν μπορεί να γίνει η είσπραξη.

Και εμείς σας προκαλέσαμε και σας προκαλούμε ξανά. Νομοσχέδιο είναι. Φέρτε μία τροπολογία να φύγει η λέξη «αποδεδειγμένα» ώστε να μπορείτε να εισπράξετε αυτές τις επιστροφές των φαρμακευτικών εταιρειών αντί να τα φορτώνετε στην πλάτη του ελληνικού λαού.

Εμείς, κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζητούμε άλλη μια φορά με εμμονή όλοι μας –αυτή είναι η φωνή που εκφράζει την αγωνία κυριολεκτικά των εργαζομένων και του ελληνικού λαού- να αποσύρετε αυτό το νομοσχέδιο.

Τη μάχη μας αυτή την εβδομάδα θα τη δώσουμε και εδώ, στη Βουλή, θα την δώσουμε και στο δρόμο μαζί με τους εργαζόμενους. Να είσαστε σίγουροι για ένα πράγμα, ότι και ημερομηνία λήξης έχουν αυτές οι ρυθμίσεις στις επόμενες εκλογές, αλλά πολύ περισσότερο ότι όποιος σπέρνει ανέμους θα θερίσει θύελλες. Και αυτές τις θύελλες θα τις θερίσετε εσείς. Ευχαριστώ πολύ.»