Γ. ΕΛΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: Καλό σας μεσημέρι. Γνωρίζετε ότι σήμερα η κυβέρνηση, δια της αρμοδίας υπουργού, δίνει στη δημοσιότητα τις αποφάσεις της, σχετικά με το ασφαλιστικό μας θέμα. Είχαμε χθες τη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής.

Η καθυστέρηση που έχει σημειωθεί στη δική μας συνέντευξη, της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου και της Εύης Χριστοφιλοπούλου, έχει τον λόγο της κυρίως στην καθυστέρηση της συνέντευξης της αρμοδίας υπουργού, η οποία, απ' ό,τι μάθαμε, παρέδωσε στους δημοσιογράφους έναν άδειο φάκελο, ο οποίος, δυστυχώς, μάλλον αποδεικνύεται δυσβάσταχτος για τα ασφαλιστικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών, εργαζομένων και συνταξιούχων.

Παρά ταύτα, όμως, και για να αποφύγουμε άλλες καθυστερήσεις, θα ξεκινήσουμε, ενώ η συνέντευξη της αρμοδίας υπουργού βρίσκεται σε εξέλιξη. Θα έχουμε μαζί μας την Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Είναι υπεύθυνη του Τομέα Κοινωνικών Υποθέσεων στο Πολιτικό Συντονιστικό Όργανο του ΠΑΣΟΚ. Και βεβαίως, την Εύη Χριστοφιλοπούλου. Είναι εισηγήτρια του ΚΤΕ Κοινωνικής Ασφάλισης και Απασχόλησης της Βουλής.

Ξεκινάμε αμέσως, για να μην χάσουμε άλλο χρόνο. Μαριλίζα μπορείς, να ξεκινήσεις.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ Γιώργο. Καλή σας ημέρα. Νομίζω ότι η κυβέρνηση έχει δώσει δείγμα γραφής, του πώς αντιλαμβάνεται την διαφάνεια και τον διάλογο, ακόμα και στο πώς παρουσιάζει το περίφημο νομοσχέδιο για τις ασφαλιστικές αλλαγές.

Το απέδειξε, με το να το φέρει, κυριολεκτικά στο παρά πέντε, στη Βουλή, την ώρα που κλείνει η Βουλή για το τριήμερο της Αποκριάς και της Καθαράς Δευτέρας. Δεν έκανε καν τον κόπο να το δώσει σήμερα το πρωί εγκαίρως στα κόμματα, για να μπορέσουμε κι εμείς να έχουμε μία πλήρη και υπεύθυνη στάση απέναντι σ' αυτό και, βέβαια, με τον τρόπο που το χειρίστηκε απέναντι και στους δημοσιογράφους, είχαμε το πρωτάκουστο, υπουργός να καλεί σε συνέντευξη Τύπου και να μην διανέμει το νομοσχέδιο και να πρέπει να περάσουν τρεις ώρες για να μπορέσει να γίνει αυτή η διανομή.

Είναι φανερό απ' όλα αυτά ότι, η κυβέρνηση, αυτό που προσπαθεί να κάνει, είναι να περιορίσει τις αντιδράσεις, αλλά βέβαια, δεν θα το πετύχει. Και η δική μας κριτική θα είναι εμπεριστατωμένη, υπεύθυνη, αλλά να είσαστε σίγουροι ότι θα είναι και πάρα πολύ δυναμική και, βέβαια, οι αντιδράσεις του ελληνικού λαού, καθώς θίγεται άμεσα ο κάθε εργαζόμενος από αυτό το σχέδιο νόμου, είναι δεδομένες.

Ακούσαμε χθες τον πρωθυπουργό, τον κ. Καραμανλή, να παρουσιάζει τις βασικές κατευθύνσεις αυτού του νομοσχεδίου, ακούσαμε και την κυρία Πετραλιά σήμερα και, υποτίθεται, ότι κάτω από αυτόν τον μανδύα των ψευδομεταρρυθμίσεων έρχονται, όπως μας είπαν, να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, είτε της βιωσιμότητας, είτε της αποτελεσματικότητας, είτε ακόμα - είπαν, γιατί πλέον οι όροι έχουν χάσει το νόημά τους με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, - και για να διορθώσουν αδικίες και ανισορροπίες του συστήματος. Ουδέν ψευδέστερον.

Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι σκληρή και, είναι σκληρή, και για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που κλείνει αύριο τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης του τόπου. Τα αποτελέσματα αυτής της διακυβέρνησης τα ζει καθημερινά ο Έλληνας πολίτης όλα αυτά τα χρόνια. Τα έχει ζήσει, μέσα από τις δραματικές συνέπειες όσον αφορά στο εισόδημά του, μέσα από την συνεχόμενη και αυξανόμενη πλέον ανασφάλεια και αβεβαιότητα - που το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται και δίνει ένα τελειωτικό χτύπημα σ' αυτή την αβεβαιότητα και στην ανασφάλεια - αυξάνοντάς την κατακόρυφα και δημιουργώντας ένα πεδίο τεράστιας αβεβαιότητας, ιδιαίτερα για τις νεώτερες γενιές και, φυσικά, αυτό το οποίο αντιμετωπίζει σήμερα η κυβέρνηση ως, υποτίθεται, μια μεταρρύθμιση, στην πράξη, είναι η αμφισβήτηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.

Να το πούμε και πιο απλά. Ήδη, η κυρία Πετραλιά αναφέρθηκε σε μία σειρά ρυθμίσεων που επανέρχονται, από την περίοδο που ήταν υπουργός ο κ. Σιούφας. Περί τίνος πρόκειται, λοιπόν; Πρόκειται για ολική επαναφορά στην ασφαλιστική φιλοσοφία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, της περίφημης κυβέρνησης Μητσοτάκη, που τόσα δεινά συσσώρευσε στον ελληνικό λαό. Περί αυτού πρόκειται, λοιπόν.

Βλέπουμε τώρα, να έρχεται, άλλη μία φορά, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και να την θεσμοθετηθεί και να επιχειρεί, μάλιστα, να πει, μ' αυτή την ολική επαναφορά σε ένα μαύρο παρελθόν για τον ελληνικό λαό - έρχεται και μας λέει ο πρωθυπουργός - ότι προχωράει μπροστά και ότι προχωράει στο μέλλον.

Θα ήθελα να αναφερθώ, πολύ κωδικοποιημένα, στα βασικά σημεία, που και ο πρωθυπουργός ανέδειξε ως βασικές κατευθύνσεις, και η υπουργός Απασχόλησης, όπου το κάθε ένα απ' αυτά τα σημεία, αποδεικνύει κυριολεκτικά τα πλήγματα που δέχεται το ασφαλιστικό σύστημα με τις δικές τους ρυθμίσεις, τις οποίες προωθούν, αλλά ταυτόχρονα, και τα ψέματα με τα οποία τα συνοδεύουν προς τον ελληνικό λαό.

Πρώτα απ' όλα, μας λένε, ότι οι αλλαγές αυτές, είναι θετικές για την σωτηρία του συστήματος, τη στιγμή που δεν έχει γίνει καμία μελέτη, μα καμία μελέτη δεν έχει παρουσιαστεί, κι εμείς επίμονα την ζητήσαμε, που να δείχνει ακριβώς, με ποιο σκεπτικό προωθούνται αυτές οι αλλαγές.

Μας λένε, ότι είναι μία εξυγίανση του συστήματος, όταν βλέπουμε ότι είναι ενοποιήσεις Ταμείων χωρίς σχέδιο, ενοποιήσεις ισοπεδωτικές, που αν θέλετε, το προηγούμενο διάστημα, αυτό που κυριολεκτικά έζησαν οι ασφαλισμένοι και ο ελληνικός λαός, ήταν μια κακοδιαχείριση των Ταμείων, που έχει εκτοξεύσει αυτή τη στιγμή το έλλειμμα από το 2,7 στα 8 δις ευρώ και, φυσικά, την μεγάλη περιπέτεια και καταλήστευση των αποθεματικών των Ταμείων, με την υπόθεση των «αμαρτωλών» ομολόγων.

Μας λένε, ότι είναι αντιμετώπιση της σπατάλης και της εισφοροδιαφυγής και, βέβαια, χωρίς να αναφέρουν κάτι συγκεκριμένο για το πώς θα αντιμετωπίσουν τη σπατάλη και την εισφοροδιαφυγή. Το ερώτημα που τίθεται, σε μία κυβέρνηση που κλείνει τέσσερα χρόνια στην εξουσία, είναι τι έκαναν αυτά τα τέσσερα χρόνια για την εισφοροδιαφυγή, όταν το 2006 κυμαινόταν στο 16% και έχει πλέον ξεπεράσει το 21%. Όταν, αυτή τη στιγμή, το σύστημα έχει έναν στους τέσσερις ανασφάλιστους και δεν κάνει τίποτα και δεν έρχεται να καλύψει αυτή την ανάγκη, τού να αντιμετωποστεί η μαύρη εργασία, η ανασφάλιστη εργασία.

Μας λένε ότι αυτή θα είναι μία μεταρρύθμιση, η οποία τελικά δεν θα έχει επιπτώσεις, ότι έρχεται να βοηθήσει το σύστημα και, ενώ γίνεται χωρίς σχεδιασμό, ενώ γίνεται εις βάρος του συστήματος, η κυρία Πετραλιά είπε ότι θα γίνει και πιο λειτουργικό. Εμείς, θέτουμε ένα ερώτημα: Πώς, με ποιον σχεδιασμό γίνεται αυτή η ενοποίηση, που είμαστε σίγουροι ότι θα δείτε ένα τεράστιο, ένα πραγματικό αλαλούμ στα Ταμεία το επόμενο διάστημα, με άμεσα θύματα τους ίδιους τους ασφαλισμένους, με άμεσα θύματα τους εργαζόμενους, καθώς ξέρετε πολύ καλά, από τον τρόπο με τον οποίο είχαν χειριστεί πρόσφατα παρόμοιες καταστάσεις ενοποιήσεων, ότι επεκράτησε κυριολεκτικά μία τεράστια σύγχυση εις βάρος και της ίδιας της λειτουργίας των Ταμείων και, φυσικά, της εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων.

Και επειδή είμαστε στο θέμα των Ταμείων, εγώ θα ήθελα να κάνω και μία ειδική αναφορά, σ' αυτό το σημείο, όσον αφορά στο Ταμείο των ασφαλισμένων εργαζομένων της ΔΕΗ, και το λέω αυτό, επειδή σήμερα, πριν από λίγο, στα Δικαστήρια υπήρξαν και σκηνές βίας απέναντι στους εργαζομένους της ΔΕΗ, της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, που είχαν πάει να παραστούν στη δίκη.

Εδώ, πρέπει να είμαστε σαφείς. Το 1999, με σύμφωνη γνώμη τότε και του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, που ήταν στην αντιπολίτευση, υπήρξε η συμφωνία να συγκροτηθεί το Ταμείο των εργαζομένων στη ΔΕΗ, ακριβώς επειδή συνδέθηκε με το μέλλον της εταιρείας, που τότε μετοχοποιείτο και έμπαινε στο Χρηματιστήριο, και φυσικά, όταν ήρθε ο νόμος 3029 για το ασφαλιστικό, ο νόμος Ρέππα, πάλι με σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων στη Βουλή, και της Νέας Δημοκρατίας, είχε εξαιρεθεί, επειδή είχε αναγνωριστεί αυτό το ειδικό καθεστώς.

Και βέβαια, εδώ οφείλουμε να παρατηρήσουμε πως, το ότι γίνεται, αυτή τη στιγμή, αυτή η προσπάθεια ενοποίησης του Ταμείου της ΔΕΗ, θεωρούμε ότι συνδέεται απόλυτα με την πορεία απαξίωσης της εταιρείας και την πορεία, στο μέλλον, προφανώς για ξεπούλημα και εκποίηση της ΔΕΗ σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Από εκεί και πέρα, μας λένε, ότι είναι παρεμβάσεις αυτές, οι οποίες είναι στοχευμένες, όπως μας είπε η κυρία Πετραλιά, και ότι έρχονται περισσότερο για να γιατρέψουν αδικίες. Ουδέν ψευδέστερο.

Στην πραγματικότητα, είναι ρυθμίσεις, οι οποίες πλήττουν, όχι μόνον συνολικά τους ασφαλισμένους και τους εργαζόμενους, αλλά πλήττουν κυριολεκτικά και τις τάξεις εκείνες των εργαζομένων, που είναι πιο αδύναμες και έχουν μεγαλύτερη ανάγκη στήριξης.

Να πούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις γυναίκες. Οι γυναίκες πλήττονται από αυτές τις αλλαγές. Και ήταν κυριολεκτικά υποκρισία και ήταν ντροπή, χθες, η Βουλή των Ελλήνων να κάνει ειδική διαδικασία, παρόντος του πρωθυπουργού, για να τιμήσει την Ημέρα της Γυναίκας, και να μας λέει σήμερα η κυρία Πετραλιά ότι, πλέον, δεν είμαστε, λέει, στη δεκαετία του '60, άρα μπορούμε να κάνουμε αυτές τις αλλαγές στο ασφαλιστικό των γυναικών.

Και το ερώτημα είναι προς την κυρία Πετραλιά: Όταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, επί τέσσερα χρόνια, απαξιώνει το κοινωνικό κράτος, απαξιώνει όλες τις δομές στήριξης της εργαζόμενης μητέρας και της οικογένειας, έχουμε τώρα πραγματικά τις συνθήκες που επιτρέπουν αυτές τις αλλαγές; Όχι. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα σαφές πλήγμα, που αφορά στο ασφαλιστικό των γυναικών, με ιδιαίτερο θύμα την εργαζόμενη μητέρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα από τις αλλαγές της Νέας Δημοκρατίας.

Τα τρία «δεν» του πρωθυπουργού βέβαια έχουν γίνει, θα μπορούσε να είχαν γίνει, το πιο σύντομο ανέκδοτο, αν δεν ήταν πλέον μία πρόκληση για τον ελληνικό λαό. Αν δεν είναι μία πρόκληση, την στιγμή που, με το νομοσχέδιο που πριν από λίγο ανέπτυξε η κυρία Πετραλιά, στην πραγματικότητα, ομολογείται ότι και οι συντάξεις μειώνονται και τα όρια ηλικίας αυξάνονται, και καμία εξασφάλιση για τη χρηματοδότηση του συστήματος δεν δίδεται, αλλά αντίθετα -και αυτή είναι η καρδιά της κάθε αλλαγής που φέρνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας- στην πραγματικότητα, θίγεται το δημόσιο συμφέρον, ο δημόσιος χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος και δημιουργείται χώρος για τα ιδιωτικά συμφέροντα, για τις εταιρείες ιδιωτικής ασφάλισης. Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτά είναι τα αποτελέσματα που θα δούμε από αυτού του είδους τις ρυθμίσεις.

Ακούσαμε, μάλιστα, από τον πρωθυπουργό χθες, να κλείνει την παρουσίαση, λέγοντας ότι, οι μόνοι που αντιδρούν σε αυτές τις αλλαγές, είναι το κατεστημένο, είναι τα συμφέροντα. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι αυτοί που αντιδρούν σε αυτές τις αλλαγές, είναι η πλειονότητα του ελληνικού λαού.

Για τον κύριο πρωθυπουργό, προφανώς, και για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, οι αντιδραστικές δυνάμεις αυτού του τόπου, είναι οι άνθρωποι του μόχθου. Είναι η εργαζόμενη μητέρα, είναι οι γυναίκες, είναι οι νέοι άνθρωποι που ζουν στην αβεβαιότητα. Αυτός ο κόσμος αντιδρά και, αντιδρά, γιατί νιώθει πραγματικά το μέλλον του να υπονομεύεται, νιώθει κάθε μέρα, τη ζωή του να γίνεται πιο δύσκολη.

Κι εμείς, κοντά σε αυτό τον κόσμο είμαστε. Με αυτό τον κόσμο, δίνουμε μάχη, με αυτό τον κόσμο, θα δώσουμε και αυτή τη μάχη. Και θα τη δώσουμε και στην Βουλή αυτή τη μάχη, όταν ξεκινήσει η συζήτηση την επόμενη εβδομάδα, θα την δώσουμε, όμως, και στο δρόμο, και στην κοινωνία, με τον εργαζόμενο, με τον επιστήμονα, με την γυναίκα, με τον νέο άνθρωπο. Θα δώσουμε τη μάχη, για να αποτρέψουμε αυτές τις ρυθμίσεις, θα δώσουμε τη μάχη, για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για το ασφαλιστικό σύστημα.

Για άλλη μία, φορά δεσμευόμαστε ότι, εφόσον αυτές οι κοινωνικά άδικες και αναποτελεσματικές ρυθμίσεις περάσουν, έχουν ημερομηνία λήξης. Και η ημερομηνία λήξης, είναι οι επόμενες εκλογές. Σε αυτό, είμαστε σαφείς και αυτή είναι η δέσμευσή μας απέναντι στον ελληνικό λαό. Σας ευχαριστώ.

Γ. ΕΛΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: Μαριλίζα, σε ευχαριστούμε.

Εύη.

ΕΥ. ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Καλό μεσημέρι και από μένα. Είναι 6 Μαρτίου σήμερα του 2008, και συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από τη στιγμή που με τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας άρχισε μία συστηματική αντιμεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό μας σύστημα. Με απαξίωση συνολικά του συστήματος, με υποχρηματοδότηση, με συνεχείς χαριστικές ρυθμίσεις χρεών προς τις επιχειρήσεις, με καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων.

Ερχόμαστε λοιπόν τέσσερα χρόνια μετά, να δούμε τέσσερις βασικές μαχαιριές στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης με αυτό το νομοσχέδιο. Και αναφέρομαι στην πρώτη. Αλλά πριν πάω στην πρώτη, ένα λόγο για τη βιωσιμότητα και από μένα.

Είναι η αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας ότι η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος εξασφαλίζεται με αυτές τις παρεμβάσεις, οι οποίες πλήττουν τους πολλούς, τους ασφαλισμένους εν καιρώ και τους συνταξιούχους, μέσα από την απαξίωση συνολικά του συστήματος. Εμείς στο ΠΑΣΟΚ θεωρούμε ότι η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος εξασφαλίζεται με άλλου είδους παρεμβάσεις. Και αυτή είναι η βασική μας διαφορά. Με αύξηση της απασχόλησης, με πάταξη της εισφοροδιαφυγής και με ένταξη όλων των εργαζομένων στο ασφαλιστικό σύστημα. Αυτή είναι η πρώτη και βασική μας διαφορά.

Θέλει λοιπόν η Νέα Δημοκρατία να μας πείσει σήμερα, δια του Πρωθυπουργού και της κας Πετραλιά, ότι αυτές οι περικοπές εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του συστήματος. Κι εμείς απαντάμε: Πρώτον, ότι τα χρέη των ταμείων τα παρέλαβε σε 2,7 δις € το 2004 και ήδη έχουν υπερδιπλασιαστεί, έχουν περάσει προ πολλού τα 8 δις €. Και δεύτερον, ότι για τις εξοικονομήσεις πόρων που θα επέλθουν με αυτές τις περικοπές, αρκούσαν μόνο να βελτιωθούν κατά 3%, πρώτον, οι δείκτες της εισφοροδιαφυγής, δεύτερον, των δαπανών υγείας και, τρίτον, της χρηματοδότησης του κράτους . Αυτοί οι τρεις δείκτες θα αρκούσε να μειωθούν κατά 3% και δεν θα χρειαζόταν να επέλθουν αυτές οι βίαιες και αντιασφαλιστικές αλλαγές που προβλέπει το νομοσχέδιο.

3% σε αυτούς τους τρεις δείκτες για να μην επέλθει αυτό που επέρχεται και στο οποίο έρχομαι αμέσως.

Και μιλάμε για τέσσερις βασικές μαχαιριές. Η πρώτη αφορά τις περικοπές συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα πολλών ασφαλισμένων, 1 εκατομμυρίου ασφαλισμένων, πλήττονται καθόσον αυξάνονται τα όρια ηλικίας τους και μειώνονται οι συντάξεις τους. Έχουμε περικοπές συντάξεων έως 50% και έχουμε αυξήσεις ορίων ηλικίας έως και πέντε χρόνια.

Θέλω να δούμε μαζί ένα παράδειγμα. Τι σημαίνει βαριά ποινή για την πρόωρη συνταξιοδότηση, τι σημαίνει περικοπή της επικουρικής ασφάλισης, τι σημαίνει αύξηση του ορίου ηλικίας. Σημαίνει παραδείγματος χάρη ότι ένας άντρας ασφαλισμένος σήμερα στο ΙΚΑ ο οποίος παίρνει μισθό 1.200 €, θα έπαιρνε σύνταξη 980 ευρώ, κανονικά, στο 65ο έτος της ηλικίας του, ενώ με το παρόν νομοσχέδιο θα πάρει μόλις 670 € το 2013!

Θα έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα κατά τη διάρκεια της συζήτησης της Βουλής για να αποδείξουμε ότι αυτό που γίνεται σήμερα αφορά ανθρώπους οι οποίοι είναι πολύ κοντά στη σύνταξη, και οι οποίοι θα αρχίσουν να βγαίνουν στη σύνταξη από το 2013 και μετά, πολλές γυναίκες και οι οποίες έχουν δουλέψει 30 χρόνια και πολλές φορές ακόμη και 35 χρόνια, και θα περιμένουν να φτάσουν 58 χρονών για να μπορούν να βγουν στη σύνταξη. Άρα υπάρχει μία βασική ουσιαστική περικοπή συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Εμείς απαντάμε ότι αυτές οι περικοπές είναι και άδικες και βεβαίως ότι αυτές οι περικοπές δεν σώζουν το σύστημα.

Το δεύτερο πράγμα που λέει το ΠΑΣΟΚ και απαντά στις περικοπές στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των γυναικών είναι ότι οι γυναίκες που σήμερα είναι κοντά στα 50, οι γυναίκες που σήμερα εργάζονται και έχουν ανήλικα παιδιά, έχουν περάσει το όριο εκείνο στο οποίο θα μποτούσαν να ευνοηθούν από κάποιες ευεργετικές ρυθμίσεις, είτε για παιδικούς σταθμούς είτε για αύξηση του χρόνου άδειας λόγω μητρότητας. Αυτές οι γυναίκες έχουν δουλέψει δύο δουλειές: μια δουλειά στο σπίτι και μια δουλειά στη δουλειά τους.

Θεωρούμε λοιπόν ότι το να καταργηθεί μία θετική διάκριση υπέρ αυτών, όπως σήμερα πάει να καταργηθεί με αύξηση κατά 5 χρόνια του ορίου συνταξιοδότησής τους, δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από καμία άλλη ευεργετική ρύθμιση για τις μητέρες, οι οποίες σήμερα κάνουν παιδί και σήμερα ζητούν την άδεια λοχείας. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Άλλο η κοινωνική αναγκαιότητα της μίας ρύθμισης και άλλο η άλλη.

Κατά τρίτον, ενοποιήσεις ταμείων. Ενοποιήσεις ταμείων υπάρχουν και στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν και στα προγράμματα όλων των πολιτικών κομμάτων της χώρας. Κανείς δεν διαφωνεί με τις ενοποιήσεις ταμείων, όμως στο παρόν νομοσχέδιο επιχειρούνται κατά βίαιο, αποσπασματικό και χωρίς ασφαλιστική λογική τρόπο.

Συνονθύλευμα από επιμέρους ταμεία επικουρικά ή επιμέρους ταμεία για την πρόνοια και το εφάπαξ των ασφαλισμένων, χωρίς καμία ασφαλιστική μελέτη, επιχειρούνται να παρουσιαστούν ως η μεγάλη τομή στο ασφαλιστικό μας σύστημα.

Οι δε εντάξεις στο ταμείο του ΙΚΑ, στο μεγάλο ταμείο των μισθωτών, επιμέρους ταμείων, γίνονται χωρίς χρηματοδότηση από την πλευρά του κράτους και χωρίς αναλογιστικές μελέτες. Και όλα αυτά έχουν επέλθει χωρίς κατ' ουδένα τρόπο να έχουν ρωτηθεί οι εμπλεκόμενοι φορείς, δηλαδή είτε οι διοικήσεις των ταμείων, είτε οι αρμόδιοι συνδικαλιστικοί φορείς των εργαζομένων. Ούτε η ΓΣΕΕ, αλλά ούτε και τα σωματεία των δικηγόρων, των γιατρών, των μηχανικών.

Η κυβέρνηση λέει ότι έκανε διάλογο. Εμείς θέλουμε να θυμίσουμε ότι ο διάλογος που έγινε στη δεν περιείχε στο ελάχιστο καμία απ' αυτές τις συγκεκριμένες προτάσεις και δεν περιμέναμε να συζητήσουμε επί νομοσχεδίου στη Βουλή. Περιμέναμε όμως να υπάρξουν κάποια στοιχεία από κάποιους απ' αυτούς τους βασικούς άξονες στους οποίους αναφερόμαστε και τους περιέγραψε σήμερα η κα Πετραλιά. Και βεβαίως ούτε συζήτηση για κανενός είδους επεξεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους. Το κατήγγειλαν άλλωστε και οι ίδιοι.

Η κα Φάνη Πάλλη-Πετραλιά είπε ότι οι ενοποιήσεις αυτές θα γίνουν γρήγορα. Και θα γίνουν κατά τρόπο λειτουργικό. Εμείς αναρωτιόμαστε γιατί μέχρι τώρα οποιοσδήποτε νόμο και αν έκαναν δεν έχει εφαρμοστεί στο ελάχιστο; Να φέρω ένα παράδειγμα. Η Νέα Δημοκρατία έφερε νόμο το 2005 για να μπορεί να επιστρέφεται από την τιμή των φαρμάκων ένα ποσό της τάξεως του 4% απ' τις φαρμακοβιομηχανίες προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό τον νόμο η Νέα Δημοκρατία δεν τον εφαρμόζει. Και τι κάνει σήμερα δήθεν για να σώσει το ΙΚΑ; Λέει ότι η υγειονομική περίθαλψη των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ θα μπορεί να αρχίζει όχι από τα 50 ένσημα που αρχίζει σήμερα, αλλά από τα 100 ένσημα ή τα 80 για τους οικοδόμους. Δηλαδή στην ουσία τι κάνει; Λέει στον εποχιακά εργαζόμενο ή λέει στον προσωρινά εργαζόμενο, ότι εσύ δε θα έχεις υγειονομική κάλυψη.

Γιατί; Για να σωθεί υποτίθεται το ΙΚΑ. Να σας δώσω μια τάξη μεγέθους ποσού που αυτή τη στιγμή θα εξοικονομηθεί υποτίθεται για το ΙΚΑ με αυτές τις περικοπές; Είναι γύρω στα 80 εκατ. €. Τόσα είναι περίπου όσα θα απέδιδαν οι φαρμακοβιομηχανίες με την επιστροφή του 4% στην τιμή του φαρμάκου. Αυτό είναι ένα παράδειγμα και της αναποτελεσματικότητας και της διαχειριστικής ανικανότητας, πέραν της κοινωνικής αναλγησίας που διακατέχει αυτή την κυβέρνηση.

Άρα, η κα Πετραλιά όταν μας διαβεβαιώνει ότι με γρήγορο και λειτουργικό τρόπο θα γίνουν αυτές οι τυχαίες πρόχειρες ενοποιήσεις, φοβούμαι πολύ ότι επιχειρεί να μας κοροϊδέψει.

Και τέλος, υπάρχει και μία πρόταση για το μέλλον του ασφαλιστικού η οποία είχε κατατεθεί στη Βουλή κατά το διάλογο από ένα κόμμα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το ΠΑΣΟΚ, το οποίο σέβεται τον εαυτό του, θεωρεί ότι ως κόμμα εξουσίας πρέπει και οφείλει να έχει ευθύνη και να καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις για το ασφαλιστικό. Τότε το ΠΑΣΟΚ έχοντας ήδη εξαγγείλει το Ταμείο Αλληλεγγύης των Γενεών δια του Προέδρου προεκλογικά, κατέθεσε στη Βουλή την πρότασή του γι' αυτό το Ταμείο.

Σήμερα το βλέπουμε στο νομοσχέδιο. Δε θα είχαμε καμία αντίρρηση και να το ψηφίσουμε μάλιστα, αλλά το βλέπουμε εξαιρετικά κακοποιημένο, με δύο τρόπους. Καταρχήν ο πόρος αυτού ο βασικότερος θα είναι ο ΦΠΑ, δηλαδή θα χρηματοδοτηθεί το ασφαλιστικό όπως λέμε και εμείς για τις επόμενες γενιές όχι από πόρους των εχόντων και κατεχόντων, αλλά από το ΦΠΑ, που πλήττει τους μεσαίους και τα χαμηλά εισοδήματα.

Και δεύτερον, θα πάρουμε το 10% των κοινωνικών πόρων που είναι υπέρ ορισμένων εργαζομένων και τα βάρη για τη χρηματοδότηση συνολικά του ασφαλιστικού και της αλληλεγγύης των γενεών θα τα φέρουν όσοι εργαζόμενοι σήμερα επωφελούνται από τους συγκεκριμένους κοινωνικούς πόρους.

Το ΠΑΣΟΚ διαφωνεί με αυτό τον τρόπο χρηματοδότησης, διότι θεωρεί ότι και αυτός βεβαίως είναι ένας κοινωνικά άδικος τρόπος να χρηματοδοτήσει κανείς το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος. Εμείς ζητούμε από την κυβέρνηση να πάρει πίσω αυτό και να φέρει κάτι άλλο. Και να μην κακοποιεί τις δικές μας προτάσεις.

Υπάρχει όμως και άλλος δρόμος για το ασφαλιστικό. Εμείς δε θέλουμε σήμερα απλώς να θυμίσουμε τις προτάσεις μας που είναι συνολικές, που αφορούν την υποστήριξη της οικογένειας, την επιδότηση της εργασίας των νέων αλλά και των γυναικών, τη δυνατότητα να πάμε σε τομές που θα μας δώσουν ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα έχει αναδιανεμητικό μεν χαρακτήρα, αλλά θα έχει τη δυνατότητα να είναι ανταποδοτικότερο αυτού που ισχύει σήμερα.

Δηλαδή να υπάρχει μια αρχή ότι κάθε μέρα που περνάει το ένσημο θα μετράει για τον ασφαλισμένο. Αυτή είναι μία τομή την οποία δεσμεύεται και εγγυάται να φέρει το ΠΑΣΟΚ.

Και τέλος, θέλουμε να πούμε κλείνοντας αυτή την πρώτη παρουσίαση απ' την πλευρά μας, να αρχίσω από εκεί που ξεκίνησε η κα Ξενογιαννακοπούλου. Όλα αυτά θυμίζουν την περίοδο Μητσοτάκη και τη δήθεν μεταρρύθμιση που ήταν ένα χτύπημα στο ασφαλιστικό, της περιόδου '90-'93.

Και θέλω να θυμίσω κλείνοντας ότι 4 χρόνια πριν τέτοιες μέρες, μάλλον ένα μήνα πριν, στις 5 Φεβρουαρίου, είχε διαρρεύσει θυμάστε τότε απ' το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας το οικονομικό, μία φράση. Η φράση αυτή είναι «πλήρης εφαρμογή της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης της περιόδου '90-'93». Τότε είχε γίνει ένας μεγάλος σάλος σας θυμίζω και είχε βγει ο Πρωθυπουργός, ο κ. Αλογοσκούφης και ο κ. Γιακουμάτος τότε και είχαν πει ότι αυτό δεν ισχύει, ενώ είχε βγει και ο κ. Σουφλιάς και είχε πει ότι «αυτό είναι στο πρόγραμμά μας και κάθε υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας οφείλει να το γνωρίζει».

Αυτά έλεγαν στις 5/2/2004 και στο πρόγραμμά τους ήταν αναρτημένο ακριβώς αυτό. Εάν δείτε βήμα το βήμα, χρόνο το χρόνο τι έκαναν στο ασφαλιστικό σύστημα και δούμε μαζί αυτές τις ρυθμίσεις του σημερινού νομοσχεδίου, θα δείτε ότι κατ' ουσίαν πρόκειται για την πλήρη επαναφορά στο καθεστώς εκείνης της «μεταρρύθμισης», της λεγόμενης μεταρρύθμισης του νόμου Σιούφα, θα δείτε ότι αυτό είναι αυτό που οργάνωναν επί 4 χρόνια.

Άρα, όταν το ΠΑΣΟΚ τόσο καιρό μιλούσε για οργανωμένο σχέδιο υπονόμευσης του ασφαλιστικού συστήματος, για οργανωμένο σχέδιο περικοπών συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και όταν το ΠΑΣΟΚ έλεγε ότι έχει μεγάλη διαφορά το σύστημα που ισχύει σήμερα από το σύστημα Σιούφα, το ΠΑΣΟΚ είχε δίκιο.

Λυπούμεθα πολύ που επιβεβαιώνονται όλες οι προβλέψεις μας με το χειρότερο τρόπο. Όμως τα τότε γεγονότα επιβεβαιώνουν και το σχέδιο και το χτύπημα που ήταν πολύ καλά οργανωμένο. Και το χτύπημα είχε ένα θύμα και αυτό ήταν το δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Σας ευχαριστώ.

Γ. ΕΛΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: Και εμείς ευχαριστούμε. Παρακαλώ για τις ερωτήσεις σας.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλλον σας καλύψαμε.

Γ. ΕΛΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ να επισημάνω ότι ήταν η πρώτη προσέγγιση του ζητήματος, καθώς θα πρέπει να υπάρξει και αναλυτικότερη αναζήτησή του, μέσα απ' τα επίσημα κείμενα της κυβέρνησης, οπότε θα επανέλθουμε.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το έχουμε καν παραλάβει επίσημα ακόμα.

Γ. ΕΛΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ακριβώς. Θα επανέλθουμε επ' αυτού. Να σας ευχαριστήσουμε για την παρουσία σας, την ανταπόκρισή σας στην πρόσκλησή μας. Καλό μεσημέρι.

Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστούμε πολύ. Καλό μεσημέρι.