«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χωρίς αμφιβολία όταν μιλάμε για το μεγάλο πρόβλημα των ναρκωτικών, σίγουρα μιλάμε για ένα από τα πιο σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία.

Ένα ζήτημα, ένα πρόβλημα που πλέον δεν είναι κάτι που αφορά περιθωριακές ομάδες του ελληνικού πληθυσμού. Είναι ένα κρίσιμο πρόβλημα που αφορά το μέλλον της κοινωνίας και της νεολαίας και αφορά ή απειλεί την κάθε ελληνική οικογένεια. Και είναι αλήθεια ότι εδώ δεν χωρά ούτε μικροπολιτική ούτε στείρα αντιπολίτευση. Εδώ πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να δούμε πώς μπορούμε πιο αποτελεσματικά να αντιμετωπίσουμε όλες τις πτυχές αυτού του μεγάλου θέματος.

Αλλά ταυτόχρονα πρέπει, με ειλικρίνεια, κύριε Υπουργέ, να κάνουμε διαπιστώσεις. Και οι διαπιστώσεις δυστυχώς, είναι απογοητευτικές.

Είναι διαπιστώσεις που βασίζονται σε στοιχεία, που ήδη είναι γνωστά εδώ και τρεις μήνες όταν κάναμε τη συζήτηση για την Έκθεση της Διακομματικής. Αλλά και από τα ευρωπαϊκά στοιχεία που έχουμε, δυστυχώς, βλέπουμε συνεχή επιδείνωση σε όλες τις πτυχές του προβλήματος στην πατρίδα μας, είτε αυτό αφορά την αύξηση των θανάτων και ιδιαίτερα στην περιφέρεια, όπως είπε και ο συνάδελφος ο κ. Γρηγοράκος, είτε αυτό αφορά τη συνολική έξαρση του προβλήματος, είτε αυτό αφορά την αδυναμία μιας αποτελεσματικής αντιμετώπισης. Αδυναμία που ενισχύεται από ένα πέπλο αδιαφορίας, σιωπής, που έρχεται να το σπάσει μόνο όταν έχουμε κάποιο τραγικό περιστατικό, όπως της κοπέλας από την Πτολεμαΐδα ή όταν κάτι έρχεται να μας ταρακουνήσει στα δελτία ειδήσεων.

Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι το πρόβλημα μας ξεπερνά και οφείλουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Αλλά ταυτόχρονα, οι επιλογές μας είναι άκρως πολιτικές. Η αδυναμία, η αδιαφορία ή μία στάση διγλωσσίας και σε τελευταία ανάλυση υποκριτική και αυτή είναι μια πολιτική επιλογή.

Και εάν σήμερα ερχόμαστε και καταθέτουμε αυτή την Επερώτηση, είναι μια έκφραση αγωνίας. Είναι μια έκφραση αγωνίας που εισπράττουμε ο καθένας και η κάθε μια μας παντού, όπου σταθούμε, είτε όταν συζητάμε εδώ στις γειτονιές της Αθήνας, είτε όταν πηγαίνουμε στην περιφέρεια, όταν συζητάμε με τους νέους ανθρώπους, όταν συζητάμε με τους γονείς, όταν συζητάμε πάνω από όλα με τους ανθρώπους εκείνους, τους επιστήμονες, τους εργαζόμενους που έχουν τάξει τη ζωή τους και έχουν σκοπό να αντιμετωπίσουν αυτή την τραγωδία των ναρκωτικών, αλλά νιώθουν συνεχώς τα τελευταία χρόνια ότι δεν έχουν τα μέσα και δεν έχουν την υποστήριξη. Και αυτό είναι μια άκρως πολιτική διαπίστωση και υπάρχουν πολιτικές ευθύνες γι αυτό.

Γιατί τι βλέπουμε τα τελευταία χρόνια; Και εδώ η ευθύνη αφορά τα τέσσερα τελευταία χρόνια την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Πρώτα απ΄όλα βλέπουμε ότι δεν υπάρχει ο κατάλληλος σχεδιασμός. Δεν τίθενται οι στόχοι, αναφέρθηκε προηγούμενα ο συνάδελφος, ο Μανώλης Σκουλάκης. Δεν υπάρχει ένα εθνικό πρόγραμμα δράσης, όχι στα ωραία λόγια, όχι σε μία έκθεση ιδεών που όλοι μπορούμε να κάνουμε, αλλά με συγκεκριμένους στόχους και πάνω από όλα με δεσμεύσεις υλοποίησης και μετρήσιμα αποτελέσματα.

Υπάρχει μια συστηματική απαξίωση των φορέων εκείνων και των εργαλείων, οι οποίοι ακριβώς έχουν την πρώτη αποστολή, να μπορέσουν να βοηθήσουν στην πρόληψη, να μπορέσουν να βοηθήσουν στην θεραπεία, να μπορέσουν να βοηθήσουν στην επανένταξη. Ταυτόχρονα έχουμε ένα τεράστιο ζήτημα υποχρηματοδότησης και μάλιστα, όχι απλώς υποχρηματοδότησης, αλλά χρόνο με τον χρόνο μειώνονται οι πιστώσεις εκείνες που θα μπορούσαν να στηρίξουν μια τέτοια πολιτική.

Εμείς είχαμε την ευκαιρία, γιατί πήγαμε στη Διοίκηση του ΟΚΑΝΑ, να μιλήσουμε με τους εργαζόμενους. Μιλήσαμε με τους εργαζόμενους στα Κέντρα Πρόληψης. Υπάρχει τεράστια αγωνία αυτή τη στιγμή. Εδώ πέρα τέθηκε και από τους συναδέλφους. Δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να έχει καταργηθεί στην πράξη το Κέντρο Εκπαίδευσης Στελεχών Πρόληψης. Δεν μπορεί και το είπε ο καθηγητής κ. Κώστας Στεφανής, σε μια Συνέντευξη Τύπου που ήταν πραγματικά έκφραση αγωνίας, να έχει ανασταλεί στην πράξη η λειτουργία του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πρόληψης για τα Ναρκωτικά και ταυτόχρονα να είμαστε υπόλογοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί ο ιμάντας της αλληλοπληροφόρησης που μπορεί πραγματικά να συμβάλει σε μια αποτελεσματική μελέτη και αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών, σήμερα να μην μπορεί να λειτουργήσει.

Αυτό λοιπόν, κύριε Υπουργέ, που έχουμε ανάγκη σήμερα, αυτό που έχουν ανάγκη οι Έλληνες πολίτες να ακούσουν από εσάς σήμερα, δεν είναι πάλι μια επανάληψη γενικόλογων στόχων και ευχών. Αυτό που έχουμε ανάγκη να ακούσουμε σήμερα από εσάς είναι σαφείς δεσμεύσεις, όσον αφορά την χρηματοδότηση και το σχέδιο δράσης και πάνω από όλα, μια σαφή δέσμευση ότι θα στηρίξετε τους θεσμούς, τους εργαζόμενους και τους επιστήμονες που δίνουν τη ζωή τους γι αυτό το στόχο. Σας ευχαριστώ.»

Δευτερολογία

«Άκουσα προσεκτικά τον κύριο Υπουργό. Θα ήθελα να κάνω κάποιες παρατηρήσεις. Πρώτα από όλα, είπε ο κύριος Υπουργός ότι δεν υπάρχει ένα μαγικό ραβδί. Σαφώς δεν υπάρχει, κύριε Υπουργέ, μαγικό ραβδί, αλλά απαιτείται πολιτική βούληση και πολιτική βούληση σημαίνει να μη μένουμε σε ευχές και γενικά λόγια που όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε, αλλά να παρουσιάσουμε δεσμευτικό σχέδιο, με στόχους δεσμευτικούς, πάνω από όλα με την απαραίτητη χρηματοδότηση και φυσικά, να μην απαξιώνουμε τους φορείς εκείνους που καλούνται να εκτελέσουν τα σχέδια, τους στόχους μας και για την πρόληψη και για τη θεραπεία.

Είπε ο κύριος Υπουργός ότι στη χώρα μας ελέγχεται το πρόβλημα των ναρκωτικών. Όμως αυτό, δεν νομίζω ότι συνάδει με τη διαπίστωση που και ο ίδιος έκανε, αλλά και με τα στοιχεία της διακομματικής όπως και με όλα τα ευρωπαϊκά στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι έχουμε μία συνεχή επιδείνωση όλων των μεγεθών. Δυστυχώς και όσον αφορά τους θανάτους και όσον αφορά συνεχώς τις όλο και μικρότερες ηλικίες που εγκλωβίζονται στην τραγωδία των ναρκωτικών και φυσικά όσον αφορά τη λίστα της ντροπής που όλοι οι συνάδελφοι αναφέρθηκαν. Περιμένουμε το εθνικό σχέδιο δράσης, αλλά θα θέλαμε να ακούσουμε σήμερα κάποιες κατευθύνσεις και φυσικά και κάποιες δεσμεύσεις για τη χρηματοδότησή του.

Και τέλος, θα ήθελα να πω, κύριε Υπουργέ, ότι αυτό στο οποίο αναφέρατε σχετικά με τα ιδιωτικά κέντρα απεξάρτησης, δεν πρέπει και δεν μπορεί άλλη μία φορά για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να είναι το άλλοθι, προκειμένου να υποβαθμιστεί ξανά ο δημόσιος χαρακτήρας του Εθνικού Συστήματος Υγείας, ο δημόσιος χαρακτήρας και η υποχρέωση της πολιτείας με δημόσια μέσα και δωρεάν, να παρέχει εκείνες τις απαραίτητες πρωτοβουλίες και υπηρεσίες και για την πρόληψη και για την θεραπεία και την απεξάρτηση.

Και τρία ερωτήματα. Θα περίμενα από τον κύριο Υπουργό να απαντήσει με μεγαλύτερη σαφήνεια σε κάποια από τα στοιχεία που έχει η επερώτηση που καταθέσαμε με τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ. Πρώτα απ’ όλα, δεν ακούσαμε καμία δέσμευση, κύριε Πρόεδρε, για τη χρηματοδότηση του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πρόληψης για τα Ναρκωτικά. Δεν ακούσαμε καμία δέσμευση, για να επαναλειτουργήσουν τα κέντρα πρόληψης που έχουν προβλήματα σε όλη τη χώρα και τέλος σχετικά με το Κέντρο Εκπαίδευσης Στελεχών Πρόληψης.

Θα περιμέναμε έστω και στη δευτερολογία του κυρίου Υπουργού να έχουμε μία πιο σαφή απάντηση σε όλα αυτά τα ζητήματα. Σας ευχαριστώ.»