Θα ήθελα, κατ' αρχάς, να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση. Σας μεταφέρω θερμό χαιρετισμό εκ μέρους του Προέδρου μας, του Γιώργου Παπανδρέου, και του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Το Συνέδριό σας διεξάγεται σε μία ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή. Δύσκολη στιγμή συνολικά για τη χώρα μας, για την ελληνική κοινωνία που ζει τις τελευταίες εβδομάδες μέσα σε αυτό το απίστευτο νοσηρό κλίμα σκανδάλων, συγκάλυψης, αποπροσανατολισμού, παρακώλυσης της Δικαιοσύνης. Ένα κλίμα που, αναδεικνύει τις μεγάλες πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ και μια βαθύτερη κοινωνική, οικονομική και πολιτική κρίση.
Σίγουρα όλα αυτά τα ζητήματα αφορούν στον καθένα μας και στην καθεμιά μας ως πολίτες αυτής της χώρας, ως εργαζομένους. Μας αφορά πώς ν' αναβαθμίσουμε και να ισχυροποιήσουμε τους θεσμούς, την Δημοκρατία, πώς να ενισχύσουμε τη διαφάνεια.
Απευθυνόμενη σ' εσάς, που είστε οι εργαζόμενοι σ' έναν χώρο κρίσιμο για την ανάπτυξη, για την κοινωνική προκοπή, για τη διαφάνεια, δεν μπορώ παρά να πω ότι η χώρα μας έχει πληρώσει πάρα πολύ ακριβά τα τελευταία χρόνια τις επιλογές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας όσον αφορά τη δημοσιονομική πολιτική.
Και την έχει πληρώσει εξ αρχής, όταν επέλεξε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μετά την εκλογή της το 2004, να ξεκινήσει με την περιπέτεια της απογραφής στα ευρωπαϊκά όργανα, μια ιστορία η οποία κόστισε πολλαπλά στη χώρα μας. Κόστισε και στη μείωση της διαπραγματευτικής μας ικανότητας σε μια περίοδο κρίσιμων αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και φυσικά κόστισε δημοσιονομικά. Έχουμε τη μεγάλη πρωτοτυπία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση να είμαστε μια χώρα, η οποία καταθέτει και ψηφίζει πλασματικούς, εικονικούς προϋπολογισμούς, με αυτή την αλλοπρόσαλλη πολιτική αυξομείωσης του ΑΕΠ και των δημοσιονομικών μεγεθών. Όλα αυτά βλάπτουν την οικονομία και την ανάπτυξη, βλάπτουν την πορεία των κοινωνικών πολιτικών, βλάπτουν την εικόνα της χώρας μας.
Κι επειδή είναι φυσικό να σας αφορά, να σας προβληματίζει και ν' αγωνιάτε, εσείς πρώτα απ' όλα, για την πορεία της δημοσιονομικής και οικονομικής πολιτικής, πρέπει να πω ότι και ο προϋπολογισμός του 2008, που ψηφίστηκε πριν από λίγες εβδομάδες, έχει τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά. Είναι προϋπολογισμός ταξικός, είναι προϋπολογισμός που αντανακλά μια συγκεκριμένη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Μια πολιτική άδικης αναδιανομής, που συγκεντρώνει σε όλο και λιγότερα χέρια τον πλούτο που παράγεται σ' αυτή τη χώρα. Και αυτό είναι ευρωπαϊκό στοιχείο, δεν είναι στοιχείο αντιπολιτευτικό. Είναι στοιχείο από τις μελέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δείχνουν ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή κατέχει τη 2η χειρότερη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσον αφορά τη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Το 20% του ελληνικού πληθυσμού συγκεντρώνει στα χέρια του το 80% του παραγόμενου πλούτου. Αυτά είναι συγκεκριμένα ευρωπαϊκά στοιχεία.
Σήμερα, υπάρχει γενικευμένη πλέον κοινωνική αβεβαιότητα και ανασφάλεια, που έχει να κάνει με την συστηματική υπονόμευση των εργασιακών σχέσεων και της συλλογικής αυτονομίας και την απειλή στο Ασφαλιστικό Σύστημα. Τα περίφημα τρία «δεν», που είχε ακούσει ο ελληνικός λαός από τα χείλη του πρωθυπουργού προεκλογικά, όσον αφορά το ασφαλιστικό σύστημα, πολύ γρήγορα αποδείχθηκε ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά άρνηση δέσμευσης για τη χρηματοδότηση και τους πόρους, και πρόθεση υπονόμευσης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Σ' αυτό τον νέο γύρο που έχουμε μπει για το Ασφαλιστικό, δεν νομίζω ότι έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει κάποια ουσιαστική αλλαγή στον πυρήνα των προθέσεων της κυβέρνησης. Γνωρίζετε πολύ καλά τον τρόπο με τον οποίον αυτή η κυβέρνηση έχει χειριστεί μια σειρά κρίσιμα θέματα, όπως αυτό των γυναικών. Όταν συζητήθηκε αυτό το θέμα στο Συμβούλιο Υπουργών, ο αρμόδιος υπουργός Απασχόλησης δεν πήρε καν το λόγο. Απλώς, όταν φτάνουν τα θέματα στο Δικαστήριο, «για την τιμή των όπλων», υποτίθεται ότι δίνει η κυβέρνηση μάχες, ενώ στην ουσία έχει συναινέσει. Όπως επίσης και η πρόθεσή της, που οδηγεί στην κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών, ενώ είναι αναγκαίο να υπάρξουν ίδιοι όροι ανάμεσα στον δημόσιο τομέα και τον ιδιωτικό τομέα.
Η κυβερνητική πολιτική συστηματικά επιχειρεί, και δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό έχει πετύχει, να καταστήσει τη χώρα μας, χώρα φθηνής εργασίας. Αυτό όμως είναι αδιέξοδο και οικονομικά και κοινωνικά. Γιατί, φυσικά η Ελλάδα δεν μπορεί να σταθεί με τέτοιους όρους στον διεθνή ανταγωνισμό.
Σήμερα, απαιτείται μια πολιτική που κατοχυρώνει το ανθρώπινο δυναμικό, τις εργασιακές σχέσεις, την ποιότητα, την κατάρτιση, ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, με όρους ασφάλειας, αλληλεγγύης και υγιούς επιχειρηματικότητας.
Και, βέβαια, δεν μπορεί να επενδύεται όλη η οικονομική προσπάθεια της χώρας μέσα από το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα. Ούτε μπορεί να θεωρείται μεταρρύθμιση το να περιορίζεται συνεχώς ο δημόσιος τομέας. Ή να θεωρείται η εύκολη λύση για τη χρηματοδότηση ελλειμμάτων και δημοσιονομικών προβλημάτων, που σε μεγάλο βαθμό η ίδια η κυβέρνηση δημιούργησε.
Κι επειδή πολλές φορές ακούμε ότι είναι κάποιο Διευθυντήριο στις Βρυξέλλες που μας επιβάλλει αυτή την πολιτική, πρέπει να σας πω, και από την εμπειρία μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ότι δεν είναι έτσι. Στις Βρυξέλλες, παίρνεις αυτό για το οποίο μάχεσαι. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις Βρυξέλλες ως άλλοθι για να εφαρμόσει μια συγκεκριμένη πολιτική.
Στην Ευρώπη, αυτήν την περίοδο, δίδεται μια μεγάλη μάχη. Και υπάρχουν πολλές πολιτικές δυνάμεις, ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις, που δίνουν τον αγώνα, ώστε στην ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά, να κατοχυρωθεί ο ρόλος του δημόσιου τομέα, ο σύγχρονος ρόλος των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας. Γιατί, η εσωτερική αγορά δεν σημαίνει ιδιωτικοποίηση, δεν σημαίνει ξεπούλημα, αλλά κανόνες και κατοχύρωση του δημόσιου συμφέροντος.
Επομένως, οι μάχες είναι μπροστά μας. Είναι μια κρίσιμη χρονιά για όλα αυτά τα ζητήματα, για το πώς θα προωθηθούν τα θέματα του Ασφαλιστικού, αλλά και για το πώς θα κατοχυρωθούν και θα οχυρωθούν οι επιχειρήσεις στρατηγικού ενδιαφέροντος, σε αυτή την απειλούμενη νέα απορρύθμιση που προαναγγέλλει η κυβέρνηση.
Εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι είμαστε στο πλευρό σας, στον αγώνα που δίδετε, σε όλα αυτά τα μέτωπα, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και να ευχηθώ καλή επιτυχία στις εργασίες σας.
