Κυρία Ξενογιαννακοπούλου, ταχθήκατε εξαρχής υπέρ του Γ. Παπανδρέου. Για ποιο λόγο;
Κατ’ αρχάς για λόγους προσωπικής συνέπειας. Κυρίως, όμως για πολιτικούς λόγους. Γιατί, πιστεύω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει πολλά να προσφέρει στο ΠΑΣΟΚ και στη χώρα.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ σήμερα έχει ανάγκη από ένα καθαρό ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα. Χρειάζεται να εκφράσει ξανά μια προοδευτική κοινωνική συμμαχία και να κατοχυρώσει την πολιτική του αυτονομία.
Για όλα αυτά ο Γιώργος Παπανδρέου δεσμεύεται, έχει ισχυρή πολιτική βούληση και μπορεί να εγγυηθεί την υλοποίησή τους μέσα από μια νέα συλλογικότητα και πολιτική λειτουργία.
Ωστόσο από τις δημοσκοπήσεις προκύπτει ότι μόνο ο Β. Βενιζέλος μπορεί να κερδίσει τον Κ. Καραμανλή. Θέλετε, δηλαδή, όπως λέει η άλλη πλευρά «ένα μικρό και ελεγχόμενο ΠΑΣΟΚ»;
Αυτού του είδους τα ερωτήματα θέτουν ένα ψευτοδίλημμα. Το ζητούμενο σήμερα είναι ποιο ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι ξανά νικηφόρο, ποιο ΠΑΣΟΚ μπορεί να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Σίγουρα όχι ένα ΠΑΣΟΚ χωρίς σαφή ιδεολογία, άθροισμα παραγόντων. Όχι μια σύγχρονη Ένωση Κέντρου πολιτικών συμβιβασμών με κύριο συνεκτικό στόχο την νομή της εξουσίας. Αυτή η εξέλιξη μικραίνει και συρρικνώνει το ΠΑΣΟΚ.
Αντίθετα, νικηφόρο θα είναι το ΠΑΣΟΚ που θα εκφράσει ξανά με καθαρό και ριζοσπαστικό πολιτικό λόγο μια πλατειά προοδευτική πλειοψηφία. Όταν πείσουμε ότι έχουμε μέτωπο με τον νεοφιλελευθερισμό και τη συντήρηση. Όταν εξαλειφθούν νοοτροπίες και πρακτικές κυβερνητισμού και δώσουμε ξανά πνοή και νόημα σε αξίες και οράματα. Όταν, με δυο λόγια, βρούμε ξανά τη ψυχή μας, τότε θα μας εμπιστευτεί ο λαός.
Υπάρχουν, έστω και ακούσιοι, «υπονομευτές» στο κόμμα σας;
Δεν συμμερίζομαι τις θεωρίες συνομωσίας και δεν κάνω δίκη προθέσεων κανενός. Είμαστε ένα μεγάλο δημοκρατικό κόμμα και όλες οι απόψεις είναι σεβαστές και χρήσιμες. Στην πολιτική, όμως, σημασία έχει το αποτέλεσμα.
Και η αλήθεια είναι, ότι όλα αυτά τα χρόνια η συστηματική διαφοροποίηση από τις επίσημες θέσεις, ιδιαίτερα σε κρίσιμα θέματα, δημιούργησε σύγχυση στο πολιτικό μας μήνυμα, αποδυνάμωσε την αξιοπιστία μας και τελικά λειτούργησε - αντικειμενικά - υπονομευτικά στη συλλογική μας προσπάθεια.
Εσείς όταν ήσασταν στη θέση του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ διαπιστώσατε ότι κάποιοι συνάδελφοι, ενώ υπήρχαν ομόφωνες αποφάσεις στα όργανα «αυτονομούνταν» δημοσίως;
Πολλές φορές. Και αυτό προκαλούσε αντίδραση στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ καθώς δημιουργούσε την αίσθηση της διγλωσσίας.
Σας αναφέρω χαρακτηριστικά, την περίοδο που η κυβέρνηση έκανε μεγάλη επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ενώ το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει σαφή θέση, οι διαφορετικές τοποθετήσεις αποδυνάμωναν τη θέση αυτή και μείωναν την αξιοπιστία της. Και όταν επισκεπτόμασταν τα εργοστάσια, τους χώρους δουλειάς, εισπράτταμε από τους εργαζόμενους δυσπιστία. Αυτές οι συμπεριφορές μας κόστισαν.
Πρέπει από εδώ και πέρα να υπάρχουν συνέπειες για όσους λένε άλλα στα όργανα και άλλα εκτός οργάνων;
Το ζήτημα αφορά την πολιτική μας λειτουργία και την εσωκομματική δημοκρατία. Δεν είναι πειθαρχικό θέμα και δεν τίθεται ζήτημα ποινικοποίησης των απόψεων. Ένα δημοκρατικό κόμμα λειτουργεί με αποφάσεις, με πλειοψηφίες και μειοψηφίες.
Δεν μπορεί να επιδιώκουμε συνεχώς το στρογγύλεμα των απόψεων και τη συμφωνία στον χαμηλότερο κοινό παρανομαστή.
Ο λαός ζητά από το ΠΑΣΟΚ καθαρές θέσεις, ριζοσπαστικές πολιτικές, τομές και ανατροπές.
Φοβάστε διάσπαση ή συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ;
Κατηγορηματικά όχι. Δεν υπάρχει φόβος διάσπασης. Η συρρίκνωση είναι αποτέλεσμα απουσίας καθαρής πολιτικής έκφρασης και απώλειας των κοινωνικών αναφορών.
Γι’ αυτό είναι ανάγκη σήμερα να εκφράσουμε ιδεολογικά και πολιτικά έναν σαφή προοδευτικό λόγο, να αναδείξουμε τις διαφορές μας και να πείσουμε με τη δράση και τη λειτουργία μας ότι το ΠΑΣΟΚ παραμένει Κίνημα λαού, δύναμη δημοκρατικής και κοινωνικής αλλαγής.
Είναι λύτρωση η διάσπαση «όταν διχάζεται ένα κίνημα βαθύτατα», όπως είπε ο Πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ;
Δέσμευση όλων μας, μέσα από αυτήν την ανοικτή δημοκρατική διαδικασία που έχουμε δρομολογήσει, είναι να εγγυηθούμε την ενότητα και την προοπτική του ΠΑΣΟΚ.
Γνωρίζετε ότι το ΠΑΣΟΚ στην ιστορική του διαδρομή έχει περάσει από πολλές κρίσεις και δοκιμασίες και κάθε φορά έβγαινε πιο δυνατό, ώριμο και νικηφόρο.
Πολύ συζήτηση γίνεται για τα αίτια της πρόσφατης μεγάλης ήττας του ΠΑΣΟΚ. Θεωρείτε ότι πρέπει να τα αναζητήσουμε πίσω στο 2000 ή στην τριετία 2004- 2007;
Ο λαός ήδη από το 2000 είχε στείλει το πρώτο μήνυμα, αλλά δεν το λάβαμε υπόψη με αποτέλεσμα το 2004 να οδηγηθούμε σε μια στρατηγική ήττα. Πρέπει να είμαστε δίκαιοι. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ προσέφεραν μεγάλο έργο στη χώρα, το οποίο αναγνωρίζεται από τους πολίτες. Το πρόβλημα είναι ότι σταδιακά αποϊδεολογικοποιήθηκε η πολιτική μας, κυριάρχησε η διαχειριστική λογική, αναπτύχθηκαν φαινόμενα κυβερνητισμού και αποκοπήκαμε από τις κοινωνικές μας αναφορές.
Σίγουρα τα τελευταία 3,5 χρόνια υπήρξαν προβλήματα και αδυναμίες. Ο Γιώργος Παπανδρέου με γενναιότητα έκανε αυτοκριτική και δεσμεύθηκε για τις μελλοντικές του επιλογές λέγοντας ξεκάθαρα ότι δεν ζητά λευκή επιταγή. Όμως, δυστυχώς, δεν ακούσαμε αυτοκριτική από πολλά άλλα στελέχη που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο αυτήν την περίοδο.
Σήμερα, το μεγάλο πολιτικό διακύβευμα για το ΠΑΣΟΚ είναι με την εμπειρία και την ανάλυση του χθες, να χαράξουμε την πορεία και την προοπτική για το μέλλον.
Τελικά, παίζει με «τίμια χαρτιά» ο Γ. Παπανδρέου στο εσωκομματικό πεδίο: Σας το ρωτώ αυτό, γιατί ο Β. Βενιζέλος έκανε συγκεκριμένες καταγγελίες για μεροληπτική συμπεριφορά του κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ υπέρ του Προέδρου…
Ομόφωνα στο Εθνικό Συμβούλιο συμφωνήσαμε τη διαδικασία και αποτελεί ευθύνη όλων μας να την εγγυηθούμε. Προσωπικές επιθέσεις και υπονοούμενα δεν συμβάλλουν σ’ αυτήν την κατεύθυνση και μειώνουν τελικά όποιους καταφεύγουν σ’ αυτά.
Προς τα πού πρέπει να στραφεί τελικά το κόμμα σας: Προς τα αριστερά, προς τα δεξιά ή προς το μεσαίο χώρο;
Η αναζήτηση μιας αθροιστικής συλλογικότητας και ενός απολιτικού μεσαίου χώρου αναπαράγει τις λογικές του κυβερνητισμού και της διαχείρισης.
Σήμερα, με σταθερές τις αξίες του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται να εκφράσει τον κορμό της Κεντροαριστεράς, μια πλατειά προοδευτική συμμαχία όλων των δημοκρατικών δυνάμεων του τόπου, του κόσμου της εργασίας, των αγροτών, των επαγγελματιών, των νέων ανθρώπων.
Να εκφράσει στις νέες συνθήκες μια αξιόπιστη προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης, μια πολιτική για την ανάπτυξη με αλληλεγγύη, δίκαιη αναδιανομή, και βασική συνιστώσα το περιβάλλον. Ο άλλος δρόμος είναι εφικτός, αρκεί να πείσουμε τους πολίτες ότι τον πιστεύουμε και ότι δεσμευόμαστε να αγωνισθούμε γι’ αυτόν.




