Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή που απευθύνομαι για πρώτη φορά στην Εθνική Αντιπροσωπία. Και θα ήθελα να ευχαριστήσω από το Βήμα της Βουλής τους πολίτες της Β’ περιφέρειας της Αθήνας που με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους.

Η ομιλία του Πρωθυπουργού δεν αφορούσε προγραμματικές δηλώσεις αλλά κουραστικές επαναλήψεις των εξαγγελιών του 2004, αποσπασματικά μέτρα και καλυμμένες προτεραιότητες μιας κρυφής αντιλαϊκής και νεοφιλελεύθερης ατζέντας.

Ο Πρωθυπουργός παρουσίασε χθες, για άλλη μια φορά, μια εικονική πραγματικότητα όσον αφορά τη χώρα και την ελληνική κοινωνία. Ανέφερε ένα κατάλογο απολογιστικό, χωρίς όμως να αναγνωρίζει και να αντιμετωπίζει τις πραγματικές ανάγκες και τα προβλήματα του τόπου, χωρίς να απαντά και να δίνει προοπτική στις πραγματικές αγωνίες και προσδοκίες των πολιτών.

Η πραγματικότητα σήμερα είναι τελείως διαφορετική.

Ο Ελληνικός λαός βιώνει την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα. Ο εργαζόμενος, ο αγρότης, ο επαγγελματίας, οι νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν με αγωνία το μέλλον χωρίς ορατή προοπτική.

Είναι ενδεικτικό ότι η Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατέχει ένα θλιβερό προνόμιο, να είναι στη δεύτερη χειρότερη θέση στη διευρυμένη Ευρώπη όσον αφορά τις κοινωνικές ανισότητες.

Μια χώρα δηλαδή με σταθερό ρυθμό ανάπτυξης, που όμως ο παραγόμενος πλούτος συγκεντρώνεται συνεχώς σε όλο και λιγότερα χέρια. Οι πολίτες αντιμετωπίζουν μια βίαιη και άδικη αναδιανομή του πλούτου. Στα χέρια του 20% του πληθυσμού συγκεντρώνεται το 80% του παραγόμενου πλούτου. Τα μεσαία στρώματα αντιμετωπίζουν την ανασφάλεια και τη συρρίκνωση των εισοδημάτων τους και το 20% του λαού ζει στο όριο της ανέχειας και σε συνθήκες νέας φτώχειας.

Τα ελληνικά νοικοκυριά είναι από τα πλέον υπερχρεωμένα στην Ευρώπη ενώ η ανάπτυξη δεν στηρίζεται στις επενδύσεις, στην καινοτομία, στην επιχειρηματικότητα, αλλά στον καταναλωτισμό και τον δανεισμό. Η νέα γενιά αντιμετωπίζει την απαξίωση της δημόσιας παιδείας, την ανεργία και την κατάλυση κάθε εργασιακού και κοινωνικού δικαιώματος. Αντιμετωπίζει τη μοίρα του εργαζόμενου και ασφαλισμένου δεύτερης κατηγορίας.

Η ομιλία του Πρωθυπουργού στην πραγματικότητα περιέγραψε τη συνέχεια και την επιδείνωση μιας πολιτικής που συστηματικά ωφελεί τους λίγους, τους ισχυρούς εις βάρος των πολλών, εις βάρος των εργαζομένων, των αγροτών, των επαγγελματιών, εις βάρος των ανθρώπων του μόχθου και της νέας γενιάς.

Περιέγραψε τη συνέχεια μιας μονόπλευρης και νεοφιλελεύθερης πολιτικής που επιδιώκει να μετατρέψει την Ελλάδα σε χώρα φθηνής εργασίας.

Μια πολιτική που δεν είναι απλώς και εμφανώς κοινωνικά άδικη αλλά και οικονομικά αναποτελεσματική, καθώς υπονομεύει τα ίδια τα θεμέλια της ανάπτυξης και της αναγκαίας κοινωνικής συνοχής. Μια πολιτική που αντί να επενδύει στην παιδεία, στην αναβάθμιση των εργαζομένων, στην αποκέντρωση και στην απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας, καλλιεργεί το φόβο, την ανασφάλεια και τις πελατειακές εξαρτήσεις.

Γιατί, αυτό που έχουν ζήσει οι πολίτες τα τελευταία χρόνια, και αυτό που προμηνύεται ότι θα βιώσουν με ακόμα σκληρότερο τρόπο στο μέλλον, είναι, κάτω από το κάλυμμα της συναίνεσης και του προσχηματικού διαλόγου, επιλογές κοινωνικής πόλωσης με καθαρά ταξικές κατευθύνσεις και συνέπειες.

Ακούσαμε τον Πρωθυπουργό να μιλά για τη συνέχεια της δημοσιονομικής προσαρμογής .

Στην πραγματικότητα αναφέρθηκε στη συνέχεια των συνεπειών της επιτήρησης, στη συνέχεια των πολιτικών της λιτότητας, στη μείωση των δαπανών για την υγεία και την παιδεία, στην καθήλωση των δημοσίων επενδύσεων και στην αποδυνάμωση και υποχρηματοδότηση του κοινωνικού κράτους. Και, βέβαια, απέκρυψε ότι εξαιτίας της επιλογής της απογραφής και της αύξησης του 25% του ΑΕΠ, η χώρα μας θα έχει απώλεια 4 δις ευρώ και θα υποχρεωθεί το 2010 να φύγει από το Ταμείο Συνοχής.

Ακούσαμε τον Πρωθυπουργό να μιλάει για φορολογική μεταρρύθμιση. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση προωθεί τις φοροαπαλλαγές που ευνοούν τους λίγους και συνεχίσει μια άδικη φορολογική πολιτική που αυξάνει τους έμμεσους φόρους και οδηγεί σε ασφυξία τους εργαζόμενους και τους Μικρομεσαίους Επιχειρηματίες.

Ακούσαμε για τη συνέχεια των μεταρρυθμίσεων .

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτό σημαίνει τη συνέχεια και επιτάχυνση της απορύθμισης, της εκποίησης του δημόσιου πλούτου, της απαξίωσης του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τη συνέχεια της ασυδοσίας και στην αγορά, και την υπονόμευση της συλλογικής αυτονομίας και των εργασιακών σχέσεων.

Ακούσαμε για την εξυγίανση των ΔΕΚΟ , και είναι ξεκάθαρη η στρατηγική για την απαξίωση και το ξεπούλημα των μεγάλων δημοσίων επιχειρήσεων και η ενίσχυση προς τα ιδιωτικά ολιγοπώλια. Στην άμεση ατζέντα της Κυβέρνησης είναι το κλείσιμο της Ολυμπιακής, η απαξίωση και η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, των Λιμανιών.

Σε μια περίοδο που στην Ευρώπη το αίτημα και η αναζήτηση αφορά σε μια Εσωτερική Αγορά με κανόνες, με διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος, με αναβάθμιση και κατοχύρωση των εργασιακών σχέσεων, η κυβέρνηση της Ν.Δ. συνεχίζει να είναι εγκλωβισμένη στις εμμονές ενός νεοφιλελεύθερου μονόδρομου.

Ακούσαμε διαβεβαιώσεις για το ασφαλιστικό , την ίδια ώρα που ο κ. Αναλυτής κινδυνολογούσε και προετοίμαζε το έδαφος για μονόπλευρες επιλογές εις βάρος των ασφαλισμένων. Στην πραγματικότητα βλέπουμε άλλη μια φορά τη γνωστή διγλωσσία της κυβέρνησης που καθησυχάζει στα λόγια και προωθεί συνεχώς μέτρα που απαξιώνουν και επιδεινώνουν την κατάσταση των Ταμείων και του ασφαλιστικού συστήματος.

Επιλογές που κρύβουν την πραγματική διάσταση του προβλήματος που αφορά τους πόρους και τη χρηματοδότηση. Επιλογές που ενοχοποιούν τα όρια ηλικίας και το ύψος των συντάξεων που είναι από τα δυσμενέστερα στην Ευρώπη. Επιλογές που διχάζουν την κοινωνία και τους ασφαλισμένους και υπονομεύουν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.

Ακούσαμε το πρόγραμμα της κυβέρνησης για την ανασυγκρότηση των πυρόπληκτων περιοχών , αλλά δεν ακούσαμε λέξη αυτοκριτικής για την εθνική καταστροφή και καμία ουσιαστική δέσμευση για την προστασία των δασών και για το περιβάλλον.

Δεν ακούσαμε την ανάληψη καμίας πολιτικής ευθύνης όσον αφορά την πρόταση για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος που, στην προοπτική της μείωσης της προστασίας των δασών και του αποχαρακτηρισμού των δασικών εκτάσεων ενθάρρυνε κάθε λογής καταπατητές και οικοπεδοφάγους. Γιατί, στην πραγματικότητα μια ενδεχόμενη εφαρμογή της πρότασης για την αναθεώρηση του άρθρου 24 θα σήμαινε τον αποχαρακτηρισμό άνω των 50 εκατομμυρίων δασικών εκτάσεων.

Ακούσαμε για το ρόλο που διαδραματίζει η Ελλάδα στην Ευρώπη και στον κόσμο. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι τα τελευταία 3,5 χρόνια η Ελλάδα είναι παρατηρητής των εξελίξεων, χωρίς ισχυρή φωνή διαπραγμάτευσης στις Βρυξέλλες και σε μια περίοδο που λαμβάνονται κρίσιμες αποφάσεις. Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ., όχι μόνο δεν δίνει μάχες στα Ευρωπαϊκά όργανα, αλλά επιλέγει να αξιοποιεί την αδράνεια και την αποτυχία ως άλλοθι για τις συντηρητικές επιλογές της και αντιλαϊκές πολιτικές της. Ως άλλοθι για τον δήθεν μονόδρομο που μας επιβάλλουν από τις Βρυξέλλες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υπόθεση της συνταξιοδότησης των γυναικών που αποκάλυψε προεκλογικά με πλήρης στοιχεία ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όπως και τα ζητήματα που αφορούν τους αγρότες, που οι συμφωνίες της κυβέρνησης το 2005 είχαν ως συνέπεια τη μείωση κατά 75 εκατομμύρια ευρώ των κονδυλιών για τους έλληνες αγρότες.

Και, βέβαια, η απουσία στρατηγικής και η αδυναμία διαπραγμάτευσης θα κοστίσει ξανά στη χώρα μας και στους πολίτες, καθώς, ήδη έχουν ξεκινήσει οι συζητήσεις για το κρίσιμο χρονικό ορόσημο του 2009, όπου θα ληφθούν σημαντικές και δύσκολες αποφάσεις για τον Κοινοτικό προϋπολογισμό και την Κοινή Αγροτική Πολιτική.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι ,

Ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του είπε ότι δεν μπορούμε να λειτουργούμε ερήμην της κοινωνίας. Δυστυχώς η ουσία των δηλώσεων του, η πολιτική που έχει ασκήσει όλα αυτά τα χρόνια η κυβέρνηση, και, κυρίως, οι πραγματικές προθέσεις μιας κρυφής πολιτικής ατζέντας, που καθημερινά αναδεικνύονται, δείχνουν επιλογές που δεν είναι απλώς ερήμην της κοινωνίας, αλλά εις βάρος της κοινωνίας, εις βάρος της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής, εις βάρος των συμφερόντων της πλειονότητας του ελληνικού λαού, εις βάρος της προοπτικής της χώρας μας.

Η κυβέρνηση, όμως, δεν πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις. Δεν θα υπάρχει καμία ανοχή στις μονόπλευρες και συντηρητικές πολιτικές.

Από την πλευρά μας, θα είμαστε δυναμικά και δημιουργικά παρόντες στη Βουλή, στους χώρους δουλείας, στις τοπικές κοινωνίες, μαζί με τους πολίτες που αγωνιούν μαζί με τα κοινωνικά κινήματα, μαζί με τους νέους ανθρώπους που αναζητούν ελπίδα.

Θα είμαστε παρόντες και θα αναδεικνύουμε τα προβλήματα και τις πραγματικές ανάγκες του τόπου.

Θα είμαστε παρόντες και θα αναδεικνύουμε κάθε μέρα πιο πειστικά και δημιουργικά μια άλλη προοδευτική πολιτική. Μια άλλη εναλλακτική προοπτική για την ενίσχυση της δημοκρατίας για μια δίκαιη κοινωνία, για την ανάπτυξη με δίκαιη αναδιανομή, αλληλεγγύη και σεβασμό στο περιβάλλον.