ΔΕΥΤΕΡΑ 10.09.2007

Στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα τι είναι εκείνο που χαρακτηρίζει τα κόμματα, το προεκλογικό πρόγραμμα ή η επικοινωνιακή στρατηγική;

Τα κόμματα οφείλουν να καταθέτουν το Πρόγραμμα και τις θέσεις τους, με τις οποίες δεσμεύονται απέναντι στους πολίτες. Σίγουρα, η επικοινωνία είναι σημαντικό μέσο ανάδειξης της πολιτικής, δεν μπορεί όμως να γίνεται αυτοσκοπός.

Εμείς στο ΠΑΣΟΚ σταθερά αναδεικνύουμε το Πρόγραμμα και τις δεσμεύσεις μας, αλλά και τις διαφορές μας από την μονόπλευρη και νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, που έχει οδηγήσει τη χώρα σε αδιέξοδο. Οι εκλογές στις 16 Σεπτεμβρίου θα είναι λύτρωση για τη χώρα. Οι πολίτες θα εμπιστευθούν τον Γιώργο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ.

Πόσο δύσκολη είναι η μάχη του σταυρού στη Β’ Αθηνών;

Κάθε εκλογική μάχη απαιτεί προσπάθεια, αγώνα, συνεχή επαφή με τους πολίτες, και πάνω απ’ όλα, εντάσσεται στη μεγάλη συλλογική προσπάθεια για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, για τη νέα δημοκρατική και κοινωνική αλλαγή. Στη Β’ Αθήνας υπάρχει μεγάλη προοδευτική παράδοση και θα είναι μία από τις εκλογικές περιφέρειες που θα κρίνουν το αποτέλεσμα των εκλογών.

Τι πιστεύετε πως θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην τελική επιλογή των αναποφάσιστων;

Η θετική πρόταση και προοπτική που αναδεικνύει το ΠΑΣΟΚ. Η δέσμευση του Γιώργου Παπανδρέου για μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση που δίνει ελπίδα και σιγουριά στους πολίτες. Εμείς διεκδικούμε τη θετική ψήφο και την εμπιστοσύνη του λαού.

Πόσο τα λεγόμενα «λαμπερά» ονόματα μπορούν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις των καιρών;

Δεν πρέπει να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους με ταμπέλες, ούτε να έχουμε προκατάληψη. Υπάρχουν άξιοι σε κάθε επαγγελματικό χώρο που μπορούν να προσφέρουν με την ενεργό συμμετοχή τους. Όλοι κρινόμαστε για τις θέσεις, τη στάση και την προσφορά μας.

Πως κρίνετε τη στάση των αριστερών κομμάτων που αποκλείουν το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας;

Θεωρώ ότι δεν συμβάλλει στην κατεύθυνση μιας ευρύτερης προοδευτικής σύγκλισης και προοπτικής, και τελικά περιχαρακώνει τα κόμματα αυτά από τις εξελίξεις και τις πραγματικές ανάγκες του λαού και του τόπου. Η ισοπεδωτική αντίληψη του τύπου « Τι Πλαστήρας – Τι Παπάγος» έβλαψε και τη χώρα και την Αριστερά.