Π. ΒΕΝΤΗΡΗΣ: Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, καλώς ήρθατε. Μέσα από την καρδιά μας είναι μεγάλη τιμή για μας η σημερινή σας παρουσία εδώ σε μια πολιτική εκδήλωση, σε μια συντροφική αντάμωση, με ομιλήτρια την πρώην Γραμματέα, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος και υποψήφια Βουλευτή Β΄ Αθήνας, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
Επιτρέψτε μας ως οικοδεσπότες της σημερινής ωραίας βραδιάς να σας ευχαριστήσουμε όλους έναν-έναν ξεχωριστά, ιδιαίτερα όμως να αναφερθούμε στην παρουσία κάποιων συντρόφων μας που μας τιμούν κι έχουν τιμηθεί από μας και τους αξίζει μια μικρή ξεχωριστή αναφορά, όπως το σύντροφό μας το Δήμαρχο της Νέας Ιωνίας το Γιάννη το Χαραλάμπους, τους πρώην Δημάρχους Νέας Φιλαδέλφειας και Νέας Χαλκηδόνας Παντελή Γρετζελιά και Νίκο Παπαμικρούλη, την αναπληρώτρια Γραμματέα μας του Περιφερειακού Συμβουλίου τη Νότα Παπαβασιλείου, το Γραμματέα της Δημοτικής Οργάνωσης της Νέας Χαλκηδόνας γιατί Φιλαδέλφεια και Χαλκηδόνα πάνε μαζί το Δημήτρη Σκιαθίτη.
Μπροστά από όλους όμως και μέσα σε όλους το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, έναν άνθρωπο που έχει ταυτίσει την παρουσία του με τον Ανδρέα Παπανδρέου και τώρα με το Γιώργο Παπανδρέου το Γιώργο τον Παναγιωτακόπουλο. Είναι κοντά μας βέβαια και μας τιμούν με την παρουσία τους μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του κινήματος, είναι κοντά μας και μας τιμούν με την παρουσία τους στελέχη από όλες τις οργανώσεις, είναι κοντά μας μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ, είναι κοντά μας ο Γραμματέας της Μεταμόρφωσης ο σύντροφός μας, είναι πολλοί κι αν ξεχάσω κανέναν μη με παρεξηγήσουν, ανέφερα αυτούς που θεωρώ ότι μας τιμούν ιδιαίτερα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου την ξέρουμε όλοι. Κάποιοι από μας βέβαια την ήξεραν από παλιά, και πιστεύω όλοι τη γνωρίσαμε πολύ καλά όταν ο Πρόεδρος του κινήματος ο Γιώργος ο Παπανδρέου της εμπιστεύθηκε τη θέση της Γραμματέως της Κεντρικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου του κινήματος, για να έχουμε και μια συνέχεια.
Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου είναι μια συντρόφισσα που σε ότι δοκιμάστηκε έχουμε την πεποίθηση και σίγουρα έχουμε την άποψη ότι το χειρίστηκε με ειλικρίνεια, με αυθεντικότητα, με αποτελεσματικότητα και με συντροφικότητα. Είτε αυτό αφορούσε θέση στη Διοίκηση που της εμπιστεύθηκε το κίνημα, είτε τη θέση της Γραμματέως, που μέσα κι από τη δική της παρουσία οδηγηθήκαμε σε μια πρώτη νίκη στις πρόσφατες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.
Η συντρόφισσα η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου είναι βαθιά κομματική, χωρίς όμως αγκυλώσεις και εσωστρέφεια. Είναι εξαιρετικά πειθαρχημένη, όσο και λειτουργική κι αυτό νομίζω και νομίζουμε όλοι που είμαστε εδώ ότι της δίνει τη δυνατότητα να επιλέξει τελικά τη δύσκολη μάχη της εκλογής. Είναι τιμή της και τιμά όλους εμάς που δεν επέλεξε ως απερχόμενη Γραμματέας του κινήματος τη σίγουρη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, αλλά αποφάσισε να δώσει τη μάχη με το κίνημα και με τον Πρόεδρο στη βάση και στη Β΄ Αθήνας ως υποψήφια Βουλευτής. Αυτό είναι πραγματικά δύναμη κι αυτό δείχνει ότι η Μαριλίζα είναι αγωνίστρια.
Κλείνοντας, επειδή πολύς λόγος γίνεται τελευταία γι αυτό που λέμε "ανανέωση" και επιτρέψτε μου ως Εκπαιδευτικός αυτή η λέξη να έχει πολλές ερμηνείες και υποκειμενικές. Η ανανέωση κάποιες φορές είναι ηλικιακή, κάποιες άλλες είναι επικοινωνιακή, ίσως και κάποιες άλλες να είναι λειτουργική. Στη φάση αυτή η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι το κίνημά μας χρειάζεται αναζωογόνηση, χρειάζεται φρεσκάδα, χρειάζεται πρόσωπα που πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στο στίβο του Κοινοβουλίου.
Και σε αυτά τα πρόσωπα μια θέση στην καρδιά μας έχει η Μαριλίζα και θα έχει και μια θέση στη Βουλή και στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ψήφο μας. Μαριλίζα έχεις το λόγο, σε ευχαριστούμε που τιμάς την πόλη μας και σου ευχόμαστε καλή επιτυχία.
Μ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, πραγματικά με πάρα πολύ μεγάλη συγκίνηση και χαρά είμαστε σήμερα όλοι εδώ και μέσα από την καρδιά μου θέλω να σας ευχαριστήσω. Θέλω να σας ευχαριστήσω που ανταποκριθήκατε να βρεθούμε σήμερα εδώ, να μιλήσουμε, να κουβεντιάσουμε και πάνω απ΄ όλα να δηλώσουμε την αισιοδοξία μας για μια νικηφόρα πορεία με τον Πρόεδρό μας το Γιώργο Παπανδρέου, μια νικηφόρα πορεία ελπίδας και προοπτικής ξανά για το λαό και τη χώρα μας.
Θέλω να ευχαριστήσω το σύντροφο Πάρη, το Γραμματέα της Νέας Φιλαδέλφειας, όπως θέλω να ευχαριστήσω και τον καθένα και την κάθε μια από σας ξεχωριστά, τους Δημάρχους μας, τα στελέχη της Αυτοδιοίκησης, τους Γραμματείς μας, τα στελέχη του κινήματός μας του συνδικαλισμού, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, τους φίλους και τις φίλες που είναι σήμερα εδώ μαζί μας.
Και θέλω να σας πω ότι σε αυτή την κρίσιμη μάχη, σε αυτή την κρίσιμη μάχη που έχουμε να δώσουμε για τις ιδέες μας και τις αξίες μας, για μια άλλη προοδευτική πρόταση, σε αυτή την κρίσιμη μάχη αισθάνομαι κι εγώ την ευθύνη να συστρατευθώ μαζί σας να τη δώσουμε όλοι μαζί, να τη δώσουμε συλλογικά και νικηφόρα.
Και ήταν ιδιαίτερη τιμή για μένα, ιδιαίτερη τιμή που ο Πρόεδρος Γιώργος Παπανδρέου με ανακοίνωσε να είμαι υποψήφια στο ψηφοδέλτιο της δεύτερης Περιφέρειας της Αθήνας, σε μια Περιφέρεια που η καρδιά του ΠΑΣΟΚ χτυπά δυνατά, σε μια Περιφέρεια που το ΠΑΣΟΚ θα βγει πολύ μπροστά, σε μια Περιφέρεια που θα κρίνει πιστεύω την εκλογική αναμέτρηση και τη νίκη.
Και θέλω να σας πω, επειδή στη διαδρομή μου στο κίνημα από πολύ νέα όλα αυτά τα 27 χρόνια έχω περάσει σκαλοπάτι-σκαλοπάτι από όλες τις θέσεις, από την αφισοκόλληση μέχρι τη μέγιστη ευθύνη της Γραμματείας του κινήματος, θέλω να σας πω ότι παρότι έχω περάσει από τόσες θέσεις ευθύνης και κυβερνητικές και κομματικές, θεωρώ ότι η μεγαλύτερη τιμή για ένα πολιτικό στέλεχος είναι να εκπροσωπήσει τους πολίτες, είναι να εκπροσωπεί την παράταξη στη Βουλή και σε αυτή τη μάχη αισθάνομαι μεγάλη περηφάνια ευθύνη και δέσμευση.
Και ξεκινάμε σήμερα εδώ, ξεκινάω αυτή την προσπάθεια εδώ στη Νέα Φιλαδέλφεια και θέλω να πω ότι αυτό έχει μία διπλή σηματοδότηση, μία σηματοδότηση πολιτική, αλλά και μία σηματοδότηση συναισθηματική και προσωπική. Γιατί εδώ η ευρύτερη Περιφέρεια της Νέας Φιλαδέλφειας, της Νέας Χαλκηδόνας, του Νέου Ηρακλείου, της Μεταμόρφωσης, της Νέας Ιωνίας, είναι περιοχές που έχουν πολύ μεγάλη παράδοση δημοκρατική, παράδοση αγώνων κοινωνικών και δημοκρατικών.
Είναι περιοχές όπου οι πρόσφυγες που ήρθαν από την καταστροφή και τον ξεριζωμό από τη Μικρά Ασία με την περηφάνια, με τη δουλειά τους, με την προκοπή τους, πήγαν μπροστά τη χώρα και έδωσαν μεγάλη δύναμη στη δημοκρατική παράταξη από την εποχή του Ελευθέριου Βενιζέλου, στη συνέχεια του Γιώργου Παπανδρέου, του Ανδρέα Παπανδρέου, του Κώστα Σημίτη και τώρα με το Γιώργο Παπανδρέου.
Κι επίσης είναι και μία συναισθηματική και προσωπική η επιλογή για τη σημερινή συγκέντρωση, επειδή όμως ήμουνα φοιτήτρια τη δεκαετία του ΄80 στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 εδώ στη Νέα Φιλαδέλφεια οργανώναμε κάθε Σεπτέμβρη τη γιορτή νεολαίας, εδώ τότε είχαμε ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Ανδρέα Παπανδρέου γιατί είχαμε πιστέψει στο όραμα της δημοκρατικής και της κοινωνικής αλλαγής στη χώρα μας.
Και σήμερα πάλι σε αυτή την πρόκληση είμαστε μπροστά, πάλι να αποδείξουμε όλοι μαζί ότι το κίνημά μας, το ΠΑΣΟΚ, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα με το Γιώργο Παπανδρέου είναι πάντα μια μεγάλη δύναμη προόδου, μια δύναμη δημοκρατικής και κοινωνικής αλλαγής. Γιατί το μήνυμα συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, που βγήκε από το συνέδριό μας πριν από δύο εβδομάδες, το μήνυμα που βγαίνει από όλη την Ελλάδα, το μήνυμα που βγήκε χτες από την περιοδεία του Προέδρου στη Φωκίδα, αλλά είναι ένα μήνυμα που παίρνουμε παντού από τις πόλεις, από τα χωριά, από τους χώρους δουλειάς, είναι ότι το ΠΑΣΟΚ με ενότητα, με συστράτευση, με αποφασιστικότητα και αισιοδοξία βγαίνουμε μπροστά.
Βγαίνουμε ξανά μπροστά με τις ιδέες μας, με τις αξίες μας, με τον Πρόεδρός μας το Γιώργο Παπανδρέου βγαίνουμε με έναν θετικό προγραμματικό λόγο, χαράσσουμε ξανά ένα πρόγραμμα ελπίδας και προοπτικής, χαράσσουμε ξανά μια προοδευτική προοπτική για τη χώρα μας. Και σήμερα, περισσότερο από ποτέ ο ελληνικός λαός έχει ανάγκη αυτή την προοδευτική προοπτική, σήμερα περισσότερο από ποτέ οι Έλληνες πολίτες έχουν ανάγκη αυτή την προοπτική.
Εμείς λέμε όχι, λέμε όχι στη συντήρηση που δημιουργεί φόβο στην ελληνική κοινωνία, λέμε όχι στον αυταρχισμό της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που διαιρεί συνεχώς την κοινωνία, λέμε όχι σε έναν νεοφιλελεύθερο μονόδρομο που προσπαθεί να μας επιβάλλει η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή. Εμείς λέμε ότι αυτή η εκλογική αναμέτρηση έχει διακύβευμα για τη χώρα μας, έχει διακύβευμα για το λαό μας.
Κι ερχόμαστε και απευθυνόμαστε σε κάθε δημοκρατικό πολίτη, σε κάθε προοδευτικό άνθρωπο, και λέμε να έρθουν μαζί μας σε αυτή τη μάχη που ξεκινάει, γιατί έχουμε πλέον μπει στην τελική ευθεία για την εκλογική αναμέτρηση. Να έρθουν μαζί μας και να κάνουμε πράξη ξανά μια μεγάλη δημοκρατική και κοινωνική αλλαγή.
Γιατί η αλήθεια συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, είναι ότι η χώρα μας αυτά τα τρεισήμισι χρόνια της διακυβέρνησης από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πηγαίνει συνεχώς πίσω, η χώρα μας χάνει ερείσματα σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον με κινδύνους και με ραγδαίες αλλαγές. Χάνει ερείσματα και κύρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και το πιο σοβαρό είναι ότι ο Έλληνας πολίτης, ο ελληνικός λαός, νοιώθει κάθε μέρα την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, ζει κάθε μέρα τις συνέπειες μιας μονόπλευρης, μίας ταξικής, μιας συντηρητικής πολιτικής της κυβέρνησης, που έχει πάντα ένα αποτέλεσμα σταθερό, το αποτέλεσμα ότι είναι μια πολιτική που έρχεται να εξυπηρετήσει τους λίγους.
Με όποιο πρόσωπο παίρνουν κάθε φορά αυτοί οι λίγοι, είτε είναι κάποια μεγάλα συμφέροντα, είτε είναι κάποια κέντρα ή παράκεντρα εξουσίας ημετέρων και κουμπάρων, είτε είναι κάποιες μεγάλες τράπεζες, αλλά πάντα εις βάρος των πολλών, πάντα εις βάρος των εργαζομένων, των ανθρώπων του μόχθου, εις βάρος των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, εις βάρος των νέων ανθρώπων της πατρίδας μας, εις βάρος των αγροτών.
Αυτή είναι η συγκεκριμένη πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, μια πολιτική που έχει σαν αποτέλεσμα την ασυδοσία και την ασφυξία στην αγορά, που έχει σαν αποτέλεσμα την ακρίβεια, τη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Γιατί η χώρα μας έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι στις μέρες μας το 2007 στη δεύτερη χειρότερη θέση στην Ευρώπη όσον αφορά τη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Στη διευρυμένη Ευρώπη με τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και αυτό σημαίνει συντρόφισσες και σύντροφοι ότι ο πλούτος παράγεται στη χώρα, η ανάπτυξη είναι σταθερή, αλλά αυτός ο πλούτος συγκεντρώνεται όλο και σε λιγότερα χέρια. Και σύμφωνα με τα ίδια τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι όχι κάποιων δημοσκοπήσεων αυτή τη στιγμή το 20% των Ελλήνων πολιτών κατέχει το μεγαλύτερο μερίδιο του πλούτου, όταν τα μεσαία εισοδήματα συνεχώς συμπιέζονται προς τα κάτω κι όταν τα χαμηλά εισοδήματα είναι στο όριο της ανέχειας κι έχουν ξεπεράσει το όριο της φτώχιας. Αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας συγκεκριμένης νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
Και ξέρετε ότι σήμερα και αύριο το ECOFIN στις Βρυξέλες και είναι ο κ. Αλογοσκούφης εκεί, συζητά για την περίφημη έξοδο της χώρας μας από την οικονομική επιτήρηση. Μια επιτήρηση που δεν έπρεπε ποτέ η Ελλάδα να μπει, αλλά που με τις επιλογές της Νέας Δημοκρατίας για μικροκομματικούς και καιροσκοπικούς λόγους μπήκε, και καλώς μεν βγαίνει, αλλά να μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι τελειώνουν και οι συνέπειες της επιτήρησης.
Γιατί τις συνέπειες της επιτήρησης τις έζησε η ελληνική οικονομία και ο ελληνικός λαός όλα αυτά τα τρία χρόνια μέσα από την περικοπή των δημοσίων επενδύσεων, μέσα από την τελμάτωση της περιφερειακής ανάπτυξης, μέσα από την υποβάθμιση της υγείας, της παιδείας, του κοινωνικού κράτους, την ακρίβεια. Και επίσης φυσικά την έζησε πάνω απ΄ όλα ο Έλληνας πολίτης μέσα από τις πολιτικές λιτότητας, αλλά θα συνεχίσει η χώρα μας να ζει τις ίδιες πολιτικές στο μέλλον.
Και πάνω απ΄ όλα υπονομεύεται σταθερά για τα επόμενα χρόνια η αναπτυξιακή πορεία της χώρας μας. Γιατί για να πάρει το περίφημο "εξιτήριο" ο κ. Αλογοσκούφης μέσα σε μία νύχτα έχει αυξήσει το ΑΕΠ κατά 25%, εικονικά βέβαια, έχουμε φτάσει να είμαστε σε επίπεδο Γερμανίας και αυτό έχει συγκεκριμένες συνέπειες.
Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κώστας Σημίτης δίνανε τη μάχη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ευρώ το ευρώ και δραχμή τη δραχμή να κατοχυρώσουν κοινοτικά κονδύλια για την ανάπτυξη και την ευημερία του ελληνικού λαού, οι συνέπειες του 25% και του εξιτηρίου από την απογραφή, όπως τα μεθόδευσε ο κ. Αλογοσκούφης σημαίνει ότι χρειάζεται να επιστρέψουμε πίσω 2,5 δις ευρώ γιατί αδικαιολόγητα τα εισπράξαμε αυτά που είχαμε κατακτήσει με τους αγώνες μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σημαίνει ότι από δω και πέρα και για κάθε χρόνο χρειάζεται να πληρώνουμε 500 εκατομμύρια ευρώ στον κοινοτικό προϋπολογισμό, γιατί είμαστε πλέον μία χώρα όχι της συνοχής αλλά χώρα που πληρώνει την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και το πιο σοβαρό το 2010 χρειάζεται και επιβάλλεται η Ελλάδα να φύγει από το Ταμείο Συνοχής που σημαίνει μία απώλεια άλλων δύο δις ευρώ και το πιο σοβαρό απώλεια κονδυλίων που είναι για τις μεταφορές και για το περιβάλλον που αύριο είναι η ημέρα του περιβάλλοντος και ξέρουμε η δεύτερη Περιφέρεια της Αθήνας και συνολικά η Αττική και η χώρα μας τι ανάγκη έχει από τη χρηματοδότηση και τις πολιτικές για το περιβάλλον.
Αυτή λοιπόν είναι η πολιτική και είδαμε χτες στον κ. Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη ο οποίος σα να ήταν πραγματικά Πρωθυπουργός από την Αυστραλία ήρθε να μας πει ότι "θα υποσχεθεί ξανά, θα προχωρήσουμε μπροστά, αταλάντευτα", ξαναζεσταμένο φαγητό και εμπαιγμός για όλες τις υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, λες και ζει σε άλλη χώρα, λες και ο ελληνικός λαός είναι χώρα λωτοφάγων και δε θυμάται και δεν καταλαβαίνει και δε συγκρίνει και δεν κρίνει.
Και βέβαια η Νέα Δημοκρατία, για να θυμίσουμε στον κ. Καραμανλή, μας μίλησε για τη σεμνότητα και την ταπεινότητα και τι είδαμε; Τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, τους κουμπάρους, τους ημετέρους, τις πελατειακές σχέσεις. Μας μίλησε η Νέα Δημοκρατία για την ώρα της Περιφέρειας και τι είδαμε; Την ανακοπή πραγματικά της αναπτυξιακής πορείας της Περιφέρειας, την περικοπή των δημοσίων επενδύσεων που απευθύνονταν στην Περιφέρεια, είδαμε το σταμάτημα όλων των μεγάλων έργων.
Και είδαμε τον κ. Καραμανλή να προχωρεί παντού και να κόβει κορδέλες και να εγκαινιάζει έργα που ήδη υπάρχουν, τον ζήσαμε κι εδώ στη Νέα Φιλαδέλφεια τον εμπαιγμό όταν ήρθε ο Πρωθυπουργός πρόσφατα και εγκαινίασε ξανά το μουσείο και δε ντράπηκε, το μουσείο μετά τον ξεριζωμό και τη μικρασιατική καταστροφή, μουσείο που είχε εγκαινιάσει ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος το 2002 επί δημαρχίας του Παντελή του Γκριτζιλιά.
Αυτός είναι ο εμπαιγμός, δύο φορές ο Πρωθυπουργός αυτά τα τρία χρόνια βγήκε να περπατήσει στη δεύτερη Περιφέρεια της Αθήνας, για να εγκαινιάσει εκ νέου το μουσείο στη Νέα Φιλαδέλφεια και να εγκαινιάσει εκ νέου στην Ηλιούπολη το πάρκο για την οδική κυκλοφορία. Αυτός λοιπόν είναι ο κ. Πρωθυπουργός και το ενδιαφέρον του για τη Β΄ Περιφέρεια της Αθήνας αλλά και συνολικά για την Ελλάδα.
Από κει και πέρα μας μιλήσανε για την επανίδρυση του κράτους. Και τι έζησε ο ελληνικός λαός; Έζησε το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα, έζησε την υπονόμευση της συλλογικής αυτονομίας, έζησε πραγματικά τον κομματισμό σε κάθε έκφραση του δημόσιου τομέα και την αναξιοκρατία.
Και πάνω απ’ όλα, η Νέα Δημοκρατία και ο Πρωθυπουργός μας μίλησε για την περίφημη μεταρρύθμιση. Και επανήλθε χθες στη Θεσσαλονίκη για να ξαναπεί –βέβαια όσο το λέει νομίζω ότι καλό μας κάνει εμάς να τα λέει- ότι θα συνεχίσουμε αταλάντευτα την πολιτική της μεταρρύθμισης. Ξέρουμε όμως πολύ καλά τι είναι η πολιτική που λέει ο κ. Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία μεταρρύθμιση. Το έζησε ο κάθε εργαζόμενος στη πετσί του.
Είναι η απορύθμιση, είναι η κατάλυση της συλλογικής διαπραγμάτευσης και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, είναι οι απολύσεις, είναι η ανασφάλεια του εργαζομένου, είναι η υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους. Αυτή είναι η μεταρρύθμιση του κ. Καραμανλή. Αλλά ο λαός θα δώσει την απάντησή του στην κάλπη.
Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει δεσμευτεί στη Βουλή ότι όταν, με την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, γίνουμε με το καλό κυβέρνηση, από τα πρώτα μέτρα που θα φέρουμε στη Βουλή θα είναι η κατάργηση όλων αυτών των αυταρχικών και αντεργατικών νόμων, είτε αυτό αφορά το ωράριο είτε αυτό αφορά τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, είτε αυτό αφορά τον περίφημο νόμο για τις ΔΕΚΟ. Και αυτό είναι δήλωση του Προέδρου που υπάρχει στα πρακτικά της Βουλής.
Και βέβαια, επειδή ζούμε φυσικά κάτω από την κινδυνολογία γύρω από το Ασφαλιστικό, εμείς έχουμε προειδοποιήσει ότι δεν αποδεχόμαστε κρυφές ατζέντες ως άλλοθι για την έξοδο από την επιτήρηση και βέβαια αυτή η απαράδεκτη έκθεση του Γραμματέα του ΟΟΣΑ η οποία τάχα μου ήρθε σε ανύποπτο χρόνο αλλά στην πραγματικότητα αποκαλύπτει τις συζητήσεις που γίνονται κάτω από το τραπέζι και πίσω από τα παρασκήνια.
Γιατί βέβαια η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι αναξιόπιστη και δε μπορεί αυτή η κυβέρνηση που κινδυνολογούσε όλα αυτά τα χρόνια για το Ασφαλιστικό και ωθεί χιλιάδες εργαζομένους στην πρόωρη συνταξιοδότηση, η κυβέρνηση που κατά τον κ. Καραμανλή το μόνο που έκανε είναι ότι έκανε λάθος επιλογές προσώπων και άργησε, ενώ είναι σαφές ότι εδώ υπήρχε κεντρικός σχεδιασμός και καθοδήγηση για τη λεηλασία των Ταμείων, η κυβέρνηση που 97 ημέρες αρνείται να καταθέσει στη Βουλή όπως της ζητά ο Πρόεδρος, ο Γιώργος Παπανδρέου και η Κοινοβουλευτική Ομάδα τα στοιχεία και τις συμβάσεις γύρω από τα αμαρτωλά «γαλάζια ομόλογα», αυτή η κυβέρνηση δεν είναι φερέγγυα και αξιόπιστη για να χειριστεί το Ασφαλιστικό και το μόχθο των Ελλήνων εργαζομένων.
Εμείς λοιπόν απαιτούμε και ενώνουμε τη φωνή μας με τη ΓΣΕΕ, με την ΑΔΕΔΥ, με τους εργαζομένους και λέμε να φέρουν πίσω τα λεφτά, να τα φέρουν έντοκα, όχι στα 3 και στα 4 Ταμεία, αλλά και στα 24 Ταμεία. Να τα φέρουν πίσω και αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι ξεπλένονται απ’ τις πολιτικές τους ευθύνες, οι πολιτικές ευθύνες είναι πασιφανείς και το θέμα είναι τώρα η Δικαιοσύνη γρήγορα να προχωρήσει και ν’ αναδείξει τις πραγματικές ποινικές ευθύνες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, πολλοί λένε –κι είναι κάτι που το συζητάμε:» Μα καλά, θα πάμε στις εκλογές με το να κάνουμε κριτική στην κυβέρνηση και να μιλάμε για τα ομόλογα;» Πιστεύω συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, ότι αυτό είναι ψευτοδίλημμα. Εμείς έχουμε δημοκρατική υποχρέωση ν’ αναδεικνύουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός. Έχουμε δημοκρατική υποχρέωση ως αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και ως Κίνημα με ευθύνη απέναντι στο λαό, ν’ αναδεικνύουμε τα προβλήματα και τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Έχουμε δημοκρατική υποχρέωση όταν γίνεται αυτή η λεηλασία στα Ασφαλιστικά Ταμεία, στον κόπο και στον ιδρώτα των εργαζομένων, ν’ αναδεικνύουμε τα θέματα και να ζητάμε να υπάρχει διαλεύκανση.
Αλλά εμείς πηγαίνουμε στις εκλογές με το Πρόγραμμά μας, με τις αξίες μας, με τις ιδέες μας, με τη δέσμευση του Προέδρου μας για μια νέα δημοκρατική διακυβέρνηση και ζητάμε τη θετική ψήφο του ελληνικού λαού. Ζητάμε ψήφο εμπιστοσύνης για να μπορούμε πραγματικά να κάνουμε πράξη το Πρόγραμμά μας.
Και να πούμε και κάτι, γιατί ακούμε συνέχεια ότι «τι να κάνουμε, στην εποχή που ζούμε, της παγκοσμιοποίησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν υπάρχουν επιλογές, είναι μόνο διαχειριστικές οι διαφορές ανάμεσα στα κόμματα». Ε, δεν είναι αλήθεια αυτό. Υπάρχουν πολιτικές διαφορές, υπάρχουν ιδεολογικές διαφορές. Δεν είναι μονόδρομος μια συγκεκριμένη επιλογή και μην πιστεύετε όποιον σας λέει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλει έναν και μόνο πολιτικό δρόμο.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν πολιτικοί αγώνες, υπάρχουν κοινωνικοί αγώνες και εμείς –και σας μιλάω και με την εμπειρία μου από την Ευρωβουλή ως ευρωβουλευτής- μαζί με τους άλλους σοσιαλιστές της Ευρώπης, δίνουμε τη μάχη ταυτόχρονα και για μια άλλη Ευρώπη. Και πρέπει να σας πω ότι καμία Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υποχρέωσε την κυβέρνηση να κάνει το Ασφαλιστικό των Τραπεζών, καμία Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υποχρέωση για το ξεπούλημα της Εμπορικής κάτω από το κόστος, καμία Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υποχρέωσε τη συγκεκριμένη πολιτική για τις ΔΕΚΟ.
Αυτά είναι ανακρίβειες, είναι άλλοθι όλων αυτών που θέλουν να στηρίξουν μια νεοφιλελεύθερη πολιτική. Εμείς λοιπόν δίνουμε τη μάχη μας και στην Ευρώπη και στη χώρα μας για μια άλλη πολιτική.
Και ερχόμαστε και λέμε: Όπως στη δεκαετία του ’80 με τον Ανδρέα Παπανδρέου κάναμε πράξη πραγματικά την επανένωση της ελληνικής κοινωνίας, κάναμε πράξη τη δημοκρατία και την εμπεδώσαμε, το κοινωνικό κράτος, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ανορθώσαμε φωνή και περηφάνια στην ευρωπαϊκή και στη διεθνή σκηνή, όπως στη δεκαετία του ’90 με τον Κώστα Σημίτη μπορέσαμε και προχωρήσαμε στην περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας μας, κατοχυρώσαμε τη θέση της Ελλάδας στην ΟΝΕ, μπορέσαμε και κάναμε πράξη κι ήταν εθνική δικαίωση, την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι και τώρα με το Γιώργο Παπανδρέου προχωράμε μπροστά, ερχόμαστε και φέρνουμε μπροστά ένα Πρόγραμμα προοδευτικό που έχει στην καρδιά του μια άλλη πρόταση για την ανάπτυξη, μια άλλη προσέγγιση για την αποκέντρωση, που έχει στην καρδιά του τη δίκαιη κοινωνική αναδιανομή κι ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος.
Αυτή είναι η δέσμευσή μας απέναντι στον ελληνικό λαό, αυτό το Πρόγραμμα ομόφωνα, 5.000 σύνεδροι απ’ όλη την Ελλάδα υιοθετήσαμε πριν από δυο εβδομάδες και τώρα η υποχρέωσή μας είναι αυτό το Πρόγραμμα ν’ αναδεικνύουμε καθημερινά παντού, στις πόλεις, στην ύπαιθρο, στα χωριά, στους χώρους δουλειάς και να πείσουμε τον ελληνικό λαό ότι υπάρχει ελπίδα, υπάρχει προοπτική, μπορούμε να εφαρμόσουμε μια άλλη πολιτική.
Η αλήθεια είναι και πρέπει να σας πω ότι εγώ προσωπικά, συμμετείχα σε πάνω από 30 διαδικασίες προσυνεδριακές εν όψει του Συνεδρίου μας. Υπήρχε συσπείρωση και ανάταση στα μέλη και στα στελέχη μας. Είναι αλήθεια ότι πιστεύουμε ότι μπορούμε αυτές τις εκλογές να τις κερδίσουμε και να κάνουμε πράξη μια άλλη προοδευτική πολιτική. Όμως ταυτόχρονα, υπάρχουν ερωτήματα. Υπάρχουν ερωτήματα που οφείλουμε να δεσμευόμαστε και ν’ απαντάμε ευθαρσώς και με ειλικρίνεια.
Υπάρχουν τρία βασικά ερωτήματα, όπως εγώ τα εισπράττω παντού και όπως και ο Πρόεδρος έδωσε σαφείς απαντήσεις στο Συνέδριο. Το πρώτο ερώτημα: Ποιες είναι οι διαφορές μας σήμερα, ποιες είναι σήμερα οι διαφορές ενός σοσιαλιστικού Κινήματος από τη συντήρηση και το νεοφιλελευθερισμό;
Η δεύτερη ερώτηση, που είμαι σίγουρη ότι όλοι την εισπράττουμε: Πώς είστε αξιόπιστοι ότι μπορείτε ένα Πρόγραμμα που όντως είναι κοινωνικό, είναι σε προοδευτική κατεύθυνση, πώς είστε αξιόπιστοι ότι μπορείτε να το εφαρμόσετε;
Και η τρίτη και κρίσιμη ερώτηση: Τι είδους διακυβέρνηση έρχεστε να φέρετε στη χώρα; Τι είδους διακυβέρνηση δεσμεύεστε ότι θα εφαρμόσετε στην επόμενη αυτή περίοδο της διακυβέρνησης απ’ το ΠΑΣΟΚ;
Εμείς πρέπει να είμαστε σαφείς συντρόφισσες και σύντροφοι, σαφείς φίλες και φίλοι, γιατί πάνω στις απαντήσεις που δίνουμε σε αυτή τη δέσμευση που αναλαμβάνουμε, πείθουμε στ’ αλήθεια τον ελληνικό λαό και μπορούμε να διαμορφώσουμε μια πλατιά ξανά προοδευτική κοινωνική πλειοψηφία, μια νέα κοινωνική συμμαχία που όπως λέγαμε παλιά, μια συμμαχία που ξεκίνησε από την εθνική λαϊκή ενότητα, μια συμμαχία των μη προνομιούχων και στις μέρες μας, με σύγχρονους όρους, στις μέρες μας στα νέα δεδομένα, μια πλατιά προοδευτική συμμαχία όλων των προοδευτικών δημιουργικών δυνάμεων της χώρας μας.
Κι εμείς λοιπόν λέμε: Πρώτα απ’ όλα υπάρχουν διαφορές. Και όσοι ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν διαφορές και ότι οι διαφορές είναι μόνο λογιστικές και διαχειριστικές, συνήθως μιλάνε απ’ την πλευρά της συντήρησης. Οι διαφορές λοιπόν υπάρχουν. Κι έχουν να κάνουν με το πώς εμείς αντιμετωπίζουμε πρώτα απ’ όλα την ανάπτυξη, πώς εμείς πρώτα απ’ όλα αντιμετωπίζουμε την ανταγωνιστικότητα.
Γιατί εμείς δε δεχόμαστε ότι για να γίνει η χώρα μας ανταγωνιστική, που οφείλει να είναι η χώρα μας και η οικονομία μας ανταγωνιστική, πρέπει να καταστήσουμε τη χώρα μας χώρα φτηνής εργασίας. Αυτό είναι αδιέξοδο και κοινωνικά άδικο. Είναι και οικονομικά αναποτελεσματικό και κοινωνικά άδικο. Εμείς λοιπόν λέμε ότι η ανταγωνιστικότητα πρέπει να βασίζεται στη γνώση, στην παιδεία, στην καινοτομία, στην περιφερειακή ανάπτυξη, στην αποκέντρωση, στην ενίσχυση και στην αναβάθμιση του εργαζομένου και στην επιμόρφωσή του.
Αλλά πάνω απ’ όλα, πρέπει να δίνει μια προοπτική σε όλη τη χώρα, σε όλο τον ελληνικό λαό. Και δεν είναι τυχαίο που ο Γιώργος Παπανδρέου όταν παρουσίασε το Πρόγραμμά μας, είπε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας πριν από δυο μήνες ότι τα μεγάλα έργα της επόμενης τετραετίας είναι οι Βρεφονηπιακοί Σταθμοί, το ολοήμερο σχολειό, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αναβαθμισμένο και ενισχυμένο. Και το είπε αυτό, γιατί ακριβώς η ανάπτυξη η οποία είναι αναγκαία, η ανάπτυξη για να είναι βιώσιμη, για να είναι αποτελεσματική, για να έχει διάρκεια, πρέπει να έχει γερά κοινωνικά θεμέλια.
Η δεύτερη διαφορά μας όσον αφορά το ρόλο του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα: Εμείς δεν πιστεύουμε ότι η λύση σήμερα για να προχωρήσει μπροστά η οικονομία και η χώρα μας, είναι το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και η ακύρωση του ευρύτερου δημόσιου τομέα για να βγουν απλώς ιδιωτικά μονοπώλια και μια νέα ιδιωτική ολιγαρχία στη χώρα μας. Εμείς δίνουμε τη μάχη μας και σε ευρωπαϊκό επίπεδο μαζί με τους άλλους σοσιαλιστές, ώστε η ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά ν’ αναγνωρίζει τις Υπηρεσίες κοινής ωφέλειας.
Αυτό σημαίνει έναν ευρύτερο δημόσιο τομέα και στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σαφώς με κανόνες ανταγωνισμού, σαφώς μέσα στους κανόνες που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά εμείς λέμε ότι το κράτος, ένα κράτος όμως φιλικό και αποτελεσματικό, ο ευρύτερος δημόσιος τομέας, οι ΔΕΚΟ, έχουν ρόλο να παίξουν. Έχουν ρόλο αναπτυξιακό, έχουν ρόλο κοινωνικό, έχουν ρόλο περιφερειακό. Εμείς αυτό το ρόλο δεσμευόμαστε μέσα στις σύγχρονες συνθήκες και στις νέες προκλήσεις.
Η τρίτη διαφορά μας αφορά το κοινωνικό κράτος, τη δίκαιη αναδιανομή. Εμείς πιστεύουμε ότι είναι η βάση της δικής μας πολιτικής. Ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος. Και ερχόμαστε με συγκεκριμένες πολιτικές, όχι με παροχές. Όχι με παροχές και να μπούμε σε μια τυφλή κούρσα παροχών και διάφορων υποσχέσεων που θέλει να μας σύρει ο κ. Καραμανλής.
Εμείς μιλάμε για μια άλλη πολιτική σε μια άλλη κατεύθυνση που κατοχυρώνει πραγματικά την κοινωνική αναδιανομή. Το ίδιο όσον αφορά την αποκέντρωση, το ίδιο όσον αφορά τη στήριξη της Αυτοδιοίκησης, το ίδιο όσον αφορά την πράσινη οικονομία και το περιβάλλον και πάνω απ’ όλα, μια διαφορετική αντίληψη για την κοινωνία μας, για μια ανοιχτή δημοκρατική κοινωνία με δικαιώματα, όχι μια κοινωνία που βασίζεται στις κάμερες, στο φόβο και στην ανασφάλεια, αλλά μια κοινωνία που έρχεται να εμπεδώσει την ασφάλεια πραγματικά μέσα από την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική ευημερία.
Και μας ρωτάνε: «Καλά, το Πρόγραμμά σας είναι σε σωστή κατεύθυνση, είναι προοδευτικό. Πώς θα το υλοποιήσετε; Και στο κάτω -κάτω, αφού μπορείτε να το υλοποιήσετε, γιατί δεν το εφαρμόζει και η Νέα Δημοκρατία και η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή;» Η απάντηση συντρόφισσες και σύντροφοι είναι διπλή: Η Νέα Δημοκρατία δεν το εφαρμόζει γιατί έχει άλλες προτεραιότητες, γιατί θέλει και επιδιώκει να υπάρχει μια νέα ολιγαρχία που συγκεντρώνεται ο πλούτος στα χέρια της και η εξουσία. Γιατί μιλάμε για συγκέντρωση και πλούτου και εξουσίας.
Εμείς όμως έχουμε και άλλη ιδεολογία και άλλες κατευθύνσεις και άλλες προτεραιότητες. Και όπως όταν παραλάβαμε την κυβέρνηση, κατεστραμμένη την οικονομία από τη θλιβερή παρένθεση του Μητσοτάκη το ’93 και μπορέσαμε να ορθοποδήσουμε, και στην ΟΝΕ να μπούμε, και τα μεγάλα έργα να κάνουμε, και μια νέα προοπτική να φέρουμε όσον αφορά τις κοινωνικές πολιτικές, έτσι και τώρα λέμε ότι είναι θέμα προτεραιοτήτων, είναι θέμα ενός άλλου φορολογικού συστήματος, είναι θέμα μιας άλλης πολιτικής κατεύθυνσης, είναι θέμα μιας άλλης αντίληψης και άλλων προτεραιοτήτων.
Κι έρχομαι στο τρίτο ερώτημα: Το τρίτο ερώτημα το οποίο είναι κρίσιμο: Ο κόσμος θέλει από μας μια διαβεβαίωση. Κι είναι μια διαβεβαίωση που πρέπει να τη δίνουμε συνεχώς συλλογικά και ο καθένας μας προσωπικά: Ότι δε θ’ αποκοπούμε ξανά ποτέ από τον κόσμο. Ότι η νέα δημοκρατική διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα είναι μια διακυβέρνηση μαζί με τους πολίτες, μαζί με το λαό. Αυτή είναι η δέσμευσή μας.
Αυτή ήταν η δέσμευση του Γιώργου Παπανδρέου στο Συνέδριο, ότι εμείς μαζί με το λαό θα προχωρήσουμε, θα προχωρήσουμε με αξιοκρατία, με αξιολόγηση, με λογοδοσία, με συμμετοχή, με στήριξη πραγματικά και έλεγχο της κάθε μορφής της εξουσίας. Και το Κίνημά μας έχει μεγάλο ρόλο και μεγάλη αποστολή να παίξει σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, λέγαμε παλιά –είναι εδώ και πάρα πολλοί σύντροφοι αγωνιστές με μεγάλη ιστορία, με μεγάλη προσφορά- μιλούσαμε και κάναμε αναφορά σε όλες τις γενιές της παράταξης. Γιατί είμαστε μια παράταξη που όπως λέμε και λέγαμε, ερχόμαστε από μακριά. Οι ρίζες μας, τα θεμέλιά μας είναι βαθιά στους αγώνες τους δημοκρατικούς, τους απελευθερωτικούς, τους πατριωτικούς, τους κοινωνικούς αυτού του λαού.
Γι αυτό και λέγαμε ότι ενώνουμε και ενώνουμε όλες τις γενιές. Και τις γενιές της εθνικής αντίστασης, και τις γενιές του 1-1-4, και τις γενιές που έδωσαν τη μάχη στο ΠΑΧ και ενάντια στη δικτατορία, και τη γενιά του Πολυτεχνείου και τη γενιά της Αλλαγής, και τη σημερινή νέα γενιά. Τη σημερινή νέα γενιά που ελπίζει, που προσδοκά, που ψάχνει. Αυτό είναι το καθήκον μας και αυτή είναι η υποχρέωσή μας.
Και όπως είμαστε περήφανοι για την προσφορά μας και το έργο μας, είμαστε περήφανοι για ό,τι δώσαμε σ’ αυτή τη χώρα και με τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και με τις κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη, έτσι και τώρα λέμε: Με τη γνώση της προσφοράς αυτής και της εμπειρίας, με τη γενναιότητα της αυτοκριτικής μας όπου αυτή χρειάζεται, ερχόμαστε και λέμε ότι μπορούμε να χαράξουμε ξανά μια προοδευτική πορεία για το λαό μας.
Ερχόμαστε και λέμε ότι το Κίνημά μας παραμένει και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, παραμένει και σήμερα σ’ αυτό τον τρίτο κύκλο της ιστορικής του διαδρομής, ένα γνήσιο λαϊκό μαζικό πατριωτικό και σοσιαλιστικό Κίνημα, παραμένει και σήμερα ένα προοδευτικό Κίνημα, το οποίο μπορεί να εκφράσει μια προοδευτική κοινωνική πλειοψηφία τομών, ανατροπών, αλλαγών, δημοκρατικών και κοινωνικών αλλαγών.
Αλλά οι αλλαγές που εμείς λέμε, οι συγκρούσεις που εμείς λέμε, δεν είναι για να ωφελήσουν τους λίγους, είναι τομές για την πλειονότητα του λαού μας, είναι τομές για να πάει μπροστά η χώρα μας, είναι τομές πάνω απ’ όλα μαζί με το λαό και για το λαό.
Σ’ αυτή λοιπόν τη μάχη, σ’ αυτή τη μάχη που καλούμαστε να δώσουμε στο επόμενο διάστημα και πολύ γρήγορα όπως φαίνεται, είμαι σίγουρη ότι είναι μια μάχη που μπορούμε ξανά να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού, μπορούμε να πούμε ότι με το Γιώργο Παπανδρέου προχωράμε σε μια μάχη που θα είναι νικηφόρα, θα σηκώσουμε ξανά ψηλά τα λάβαρα της αλλαγής, της δημοκρατικής και κοινωνικής αλλαγής και προοπτικής και, όπως είπε κι ο μεγάλος ποιητής μας, ο Οδυσσέας Ελύτης, «ένα και δυο τη μοίρα μας δε θα την πει κανείς», ένα και δυο συντρόφισσες και σύντροφοι τη μοίρα του ήλιου θα πούμε ξανά εμείς.
Να είστε καλά. Καλό αγώνα και με τη νίκη! Να είστε καλά και σας ευχαριστώ πάρα πολύ μέσα απ’ την καρδιά μου για τη σημερινή σας παρουσία, που μου δίνει κουράγιο και μας δίνει σ’ όλους κουράγιο, να δώσουμε αυτή τη μάχη μαζί, μια μάχη με τον Πρόεδρό μας, με το Γιώργο Παπανδρέου, για μια μεγάλη νίκη, όποτε και να γίνουν οι εκλογές. Χίλια ευχαριστώ. Και με τη νίκη!
