«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω κατ’ αρχάς να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους που συνέβαλαν δημιουργικά και στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και σήμερα εδώ, γιατί είναι αλήθεια ότι όταν συζητάμε για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, νομίζω ότι όλοι μας θέλουμε να συμβάλλουμε. Είναι ένα ζήτημα που πέρα από συγκεκριμένες πολιτικές τοποθετήσεις, μας αφορά όλους και αφορά πρώτα απ’ όλα τον ελληνικό λαό.

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας αποτελεί ίσως μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ελληνικού λαού τα τελευταία τριάντα χρόνια και βρίσκεται στην καρδιά, κυριολεκτικά, του κοινωνικού κράτους στη χώρα μας.

Για τη δεκαετία του ’80 είμαστε περήφανοι πραγματικά, γιατί είναι οι Κυβερνήσεις του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος που έθεσαν τα θεμέλια για πρώτη φορά στη χώρα μας ενός οργανωμένου Εθνικού Συστήματος Υγείας. Τη δεκαετία του ’90 μπορέσαμε να επεκτείνουμε τις δομές σε όλη την περιφέρεια. Προχωρήσαμε στην περιφερειακή συγκρότηση όσον αφορά το ΕΣΥ, στον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας και του ιατρικού εξοπλισμού του υψηλής τεχνολογίας.

Χωρίς αμφιβολία, το Εθνικό Σύστημα Υγείας αντιμετωπίζει πολλά και διαχρονικά προβλήματα. Πολλοί το θέσατε. Σίγουρα ένα από τα θέματα που μας απασχολεί -και είναι ένα από τα ζητήματα που οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά στο μέλλον- είναι το θέμα της χρηματοδότησης, το θέμα που έχει να κάνει με τη σύνδεση των ασφαλιστικών ταμείων και του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Είναι ένα θέμα κρίσιμο και είναι ένα ζήτημα που το επόμενο βήμα που θα κάνουμε και θα αφορά την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, που σωστά όλοι θέσατε ως μεγάλη προτεραιότητα, θα συμβάλλει και σε αυτήν την κατεύθυνση.

Ταυτόχρονα, όμως, και πέραν των διαχρονικών προβλημάτων, πρέπει όλοι εδώ να παραδεχθούμε –γιατί, πρώτα απ’ όλα, το ζει ο Έλληνας πολίτης- ότι τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα τα τελευταία πέντε χρόνια αυτά τα προβλήματα οξύνθηκαν. Είδαμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας να υποβαθμίζεται, να υποστελεχώνεται, να υπερχρεώνεται, να φθάνει κυριολεκτικά στο κόκκινο. Ήταν επιλογές, παραλείψεις, κοιτάμε όμως τα αποτελέσματα.

Όταν αναλάβαμε τον Οκτώβριο του 2009 αυτήν την κρίσιμη ευθύνη μαζί με την Υφυπουργό στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, βρήκαμε κυριολεκτικά το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Να πούμε χαρακτηριστικά ότι τα μισά νοσοκομεία της χώρας ήδη τον Οκτώβριο, ήδη από την προεκλογική περίοδο, ήταν σε επίσχεση εργασίας λόγω απλήρωτων εφημεριών. Αυτή είναι η πραγματικότητα, ότι γίνονταν επισχέσεις από προμηθευτές στη μισθοδοσία μεγάλων νοσοκομείων της Αθήνας ήδη από τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο όσον αφορά τα χρέη, ότι υπήρχε τρομακτικό πρόβλημα υποστελέχωσης, ότι είχε πλήρως διαταραχθεί η ισορροπία ανάμεσα στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα. Χωρίς κανένα στοιχείο αντιπαλότητας -σαφώς υπάρχει και ο ιδιωτικός τομέας της υγείας- θέλω να πω ότι θα πρέπει να λειτουργεί μέσα σε κανόνες, σε καθεστώς ελέγχου και εποπτείας και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί συνειδητά να υποβαθμίζεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας, για να μπορεί να είναι ανταγωνιστικός ή να έχει πλεονεκτική και δεσπόζουσα θέση ο ιδιωτικός τομέας.

Έπρεπε, λοιπόν, για όλα αυτά, να παρθούν άμεσα και αναγκαία μέτρα. Ταυτόχρονα, πέραν αυτής διαχρονικής κρίσης ή της κρίσης που αντιμετώπιζε το ΕΣΥ τα τελευταία χρόνια, προστέθηκε και η αντιμετώπιση της συνολικής δημοσιονομικής οικονομικής κρίσης της χώρας, η οποία είχε δύο άμεσες επιπτώσεις σε αυτήν την προσπάθεια.

Η πρώτη επίπτωση ήταν ότι η υγεία και μάλιστα το Εθνικό Σύστημα Υγείας έπρεπε επειγόντως να μπουν σε μία καινούργια λογική όσον αφορά τις προμήθειες, το φάρμακο, το καθεστώς διαφάνειας, να μπορέσει κυριολεκτικά να αντιμετωπιστεί μία πληγή στο δημοσιονομικό επίπεδο της χώρας και ταυτόχρονα έπρεπε να στηρίξουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, πρώτα απ’ όλα, γιατί πιστεύουμε στο δημόσιο Εθνικό Σύστημα Υγείας, γιατί είναι αναγκαίο στην εποχή μας, στο σύγχρονο ελληνικό κοινωνικό κράτος, αλλά επιπλέον –και είναι κάτι που το έχουμε διαπιστώσει όλοι μας- ότι σε περίοδο κρίσης είναι πιο πολύτιμο από ποτέ στην ελληνική οικογένεια, στον Έλληνα πολίτη, γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι σε μία περίοδο που δοκιμάζεται η ελληνική οικογένεια και ο ελληνικός λαός καλείται και κάνει θυσίες για να μπορέσει η χώρα μας να ορθοποδήσει, την ίδια ώρα έχει ανάγκη το δημόσιο σύστημα υγείας. Γι’ αυτόν το λόγο βλέπουμε να έχουμε μία αύξηση της προσέλευσης στα μεγάλα νοσοκομεία του Λεκανοπεδίου που φθάνει και το 30%. Άρα, λοιπόν, έπρεπε αυτήν τη δύσκολη εξίσωση να μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε.

Ποια είναι τα πρώτα μέτρα που πήραμε; Τα πρώτα μέτρα που πήραμε και τα πήραμε κατεπειγόντως είχαν ακριβώς να κάνουν με τη δυνατότητα να βάλουμε ένα νέο πλαίσιο -εγώ δεν θα σας πω ότι είναι το ιδανικό, μακριά από αυτό- τουλάχιστον πλαίσιο αποτελεσματικό, με διαφάνεια στον τομέα των προμηθειών και του φαρμάκου. Και αυτό το κάναμε με τις πρώτες διατάξεις που φέραμε τον περασμένο Απρίλιο. Ήδη, αυτές οι διατάξεις υλοποιούνται και πρέπει να σας πω ότι, παρ’ ότι αντιμετωπίσαμε έναν εκβιασμό απροκάλυπτο ιδιαίτερα το Μάιο με το εμπάργκο των προμηθευτών, αλλά και όλο το προηγούμενο διάστημα, έχουν αρχίσει αυτές οι διατάξεις να εφαρμόζονται και έχουμε κάποια πρώτα αποτελέσματα.

Επειδή μου αρέσει να μιλώ με στοιχεία, όχι με μεγάλα λόγια και με εντυπωσιασμούς, επειδή ξέρουμε ότι τα αναλώσιμα και το φάρμακο είναι οι βασικές πηγές όσον αφορά τα προβλήματα των προμηθειών και ξέρουμε και την υπερχρέωση που είχε υπάρξει όλο το προηγούμενο διάστημα, εγώ θα ήθελα να καταθέσω στην Εθνική Αντιπροσωπεία τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα που έχουμε πλέον του πρώτου πενταμήνου. Είχαμε κάνει μια αντίστοιχη ενημέρωση στο πρώτο τετράμηνο που έδειχνε μία αποκλιμάκωση. Είμαστε, λοιπόν, σε θέση σήμερα να πούμε ότι αυτήν τη στιγμή μεσοσταθμικά, στο πρώτο πεντάμηνο της χρονιάς, όσον αφορά το υγειονομικό υλικό, τα φάρμακα, το ορθοπεδικό υλικό και τα χημικά αντιδραστήρια –μιλάμε, λοιπόν, εδώ για αναλώσιμα και φάρμακα- έχουμε μία μείωση του 16% των δαπανών. Και δεν είναι αλήθεια ότι αυτή η μείωση γίνεται με λιγότερη προσέλευση, γιατί αυτή η μείωση γίνεται με αυξημένη προσέλευση των πολιτών στα δημόσια νοσοκομεία, επειδή, όπως σας είπα και πριν, αυτό αποδεικνύεται από την κρίση. Μάλιστα, σας τα καταθέτουμε αυτά σε μία ανάλυση ανά προϊόν, αναλώσιμο και φάρμακο, όπως επίσης και ανά υγειονομική περιφέρεια, για να έχετε και αυτά τα στοιχεία αναλυτικά.

Κάνω ένα σχόλιο και θα επανέλθουμε και κατά τη συζήτηση στα άρθρα. Αυτό που μπορέσαμε να κάνουμε σ' αυτό το πρώτο πεντάμηνο είναι ότι επιτέλους πήγαμε πίσω από το 2007, αλλά πήγαμε κατά πολύ. Αυτήν τη στιγμή μπορέσαμε και κερδίσαμε το χαμένο χρόνο. Καταθέτω τα έγγραφα.

Ταυτόχρονα, επιδιώκουμε ένα συνολικό σύστημα, το οποίο να δημιουργεί όρους διαφάνειας, όρους καλύτερης διοίκησης και διαχείρισης του συστήματος. Σε αυτήν την κατεύθυνση, εμείς είμαστε οι πρώτοι που κάθε φορά αναγνωρίζουμε ότι η συντριπτική πλειονότητα των γιατρών του ΕΣΥ με πατριωτισμό κρατούν κάτω από αντίξοες συνθήκες όρθιο το σύστημα. Το ίδιο και οι νοσηλευτές και οι άλλοι εργαζόμενοι. Προς τιμήν τους, οι γιατροί του ΕΣΥ, αλλά και πολλοί συνάδελφοι μας είπαν πρώτοι ότι δεν αντέχουν την ισοπέδωση, εξαιτίας κάποιων επίορκων, για τους οποίους είμαστε πραγματικά άτεγκτοι και όπου εντοπίζονται, ξέρετε ότι πλέον τίθενται σε αργία. Οι ίδιοι το ζήτησαν και γι’ αυτό φέρνουμε τροπολογία σ' αυτό το νομοσχέδιο για την υποχρέωση να υποβάλλουν πλέον «πόθεν έσχες» και όλοι οι διευθυντές του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Αυτή, λοιπόν, ήταν η πρώτη πρωτοβουλία που πήραμε.

Ερχόμαστε το παρόν νομοσχέδιο. Είναι η δεύτερη πρωτοβουλία, είναι ένα μεγάλο βήμα, αλλά δεν είναι ούτε η αρχή ούτε το τέλος της προσπάθειάς μας. Όπως πολύ σωστά ειπώθηκε από όλους τους συναδέλφους που μίλησαν, χρειάζεται μία συνολική πορεία αλλαγών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλαγών όμως που έχουν μία κατεύθυνση, να το στηρίξουν, να το ενισχύσουν, να το αναβαθμίσουν, να ενισχύσουν το δημόσιο χαρακτήρα του.

Το επόμενο βήμα θα είναι η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και θα μπορούμε να πάρουμε αυτήν τη μεγάλη πρωτοβουλία τώρα που πλέον ψηφίστηκε το ασφαλιστικό και ξέρετε πολύ καλά ότι ψηφίστηκε και η διάταξη που κάνει πράξη αυτό που πάρα πολλά χρόνια, εδώ και δεκαετίες, το υποστηρίζαμε όλοι εδώ, δηλαδή ότι οι κλάδοι υγείας των ασφαλιστικών ταμείων μέσα σε μια μεταβατική προπαρασκευαστική περίοδο επιτέλους πρέπει να ενοποιηθούν με τα κέντρα υγείας του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Δημιουργείται έτσι αυτή η μαγιά, πάνω στην οποία θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε και στη χώρα μας μια πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας για την εξυπηρέτηση του πολίτη, της περιφέρειας, αλλά βέβαια θα βοηθήσει και τα νοσοκομεία να επιτελέσουν καλύτερα το ρόλο τους, καθώς το 80% των περιστατικών που πάνε στη γενική εφημερία ξέρετε πολύ καλά ότι θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπιστεί μέσα από ένα ολοκληρωμένο πρωτοβάθμιο σύστημα υγείας.

Τα επόμενα βήματα, για να μπορέσει να ολοκληρωθεί αυτή η προσπάθεια, είναι στο δεύτερο εξάμηνο το νομοσχέδιο όσον αφορά την εκπαίδευση, τις ειδικότητες, την ποιότητα, την αξιολόγηση που είναι κρίσιμο θέμα. Και εδώ θέλω να σας ενημερώσω ότι ήδη η Επιτροπή Εκπαίδευσης του ΚΕΣΥ έχει ξεκινήσει τη σχετική επεξεργασία και θα έχουμε το πρώτο σχέδιο νόμου, για να μπορέσουμε τις βασικές κατευθύνσεις να τις κουβεντιάσουμε από το φθινόπωρο και να φέρουμε μετά και την ολοκληρωμένη νομοθετική πρωτοβουλία, όπως επίσης αυτό που έχουμε δεσμευθεί, δηλαδή προς το τέλος του χρόνου και αφού έχει αποσαφηνιστεί πια ο χώρος της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, να έρθουμε με ένα σχέδιο νόμου όσον αφορά τους κανόνες και την εποπτεία στον ιδιωτικό χώρο της υγείας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ειπώθηκαν πολλά για το θέμα των προσλήψεων. Θέλω και εκεί να μιλήσω με στοιχεία και να πούμε πώς έχουν τα πράγματα γιατί νομίζω ότι αν υπάρχει ένα ξεκάθαρο δείγμα γραφής που δείχνει ότι σε μια περίοδο δημοσιονομικής κρίσης και οικονομικής δυσκολίας η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και δια στόματος Πρωθυπουργού απ’ αυτό το έδρανο έχει βάλει προτεραιότητα την υγεία και το Εθνικό Σύστημα Υγείας, είναι ακριβώς αυτό, ότι δηλαδή ο χώρος της υγείας είναι ο χώρος εκείνος που συνεχίζεται κανονικά το πρόγραμμα των προσλήψεων. Απόδειξη γι’ αυτό –και πάλι με στοιχεία- είναι ότι από τις 7 Οκτωβρίου μέχρι σήμερα έχουν υπογραφεί τετρακόσιες σαράντα επτά αποφάσεις διορισμού μονίμων ιατρών του Ε.Σ.Υ., όπως επίσης ξέρετε ότι συστήσαμε τις χίλιες θέσεις γιατρών τον Νοέμβριο, σύμφωνα με τη συλλογική σύμβαση εργασίας. Το τηρήσαμε αυτό. Και από τις χίλιες επτακόσιες θέσεις που έχουν προβλεφθεί, πέραν των τετρακοσίων σαράντα επτά που σας ανέφερα πριν, αυτή τη στιγμή από τις χίλιες επτακόσιες οι χίλιες διακόσιες εξήντα τρεις είναι ήδη προκηρυγμένες και είναι στα συμβούλια κρίσεως, που έχουμε δώσει οδηγία στους διοικητές παντού να επιταχυνθούν και μάλιστα το σχέδιο νόμου που συζητάμε υπάρχει και πρόβλεψη για να λειτουργήσουν και πιο γρήγορα αυτά τα συμβούλια κρίσης και από πρόταση των ίδιων των γιατρών να μην υπάρχει πρόφαση κάποιος να συμμετέχει. Αυτή τη στιγμή έχουν ολοκληρωθεί σαράντα τρεις από τις χίλιες επτακόσιες και τριακόσιες ενενήντα τέσσερις είναι στο στάδιο που πρόκειται να προκηρυχθούν το επόμενο διάστημα με δική μας κατεύθυνση να περάσουν γρήγορα.

Ταυτόχρονα, όσον αφορά τους νοσηλευτές, πέραν των τετρακοσίων πενήντα που προσελήφθησαν μόνιμοι νοσηλευτές με τους κυλιόμενους πίνακες το Α.Σ.Ε.Π. τον Ιανουάριο με έμφαση για τις ΜΕΘ, για την μεγάλη προκήρυξη που βγήκε, μετά από τρία χρόνια –τόσο είχε να βγει μεγάλη προκήρυξη- των τριών χιλιάδων εκατόν τριών θέσεων, 29-12-2009, αυτή τη στιγμή μπορώ να σας πω ότι για τους ΠΕ που είναι εκατόν δεκαεπτά, έχουν οριστικοποιηθεί και είναι στη φάση τελικής πρόσληψης, δηλαδή πηγαίνουν ήδη στα νοσοκομεία. Όσον αφορά τους ΤΕ και τους ΥΕ οι χίλιες τριακόσιες πενήντα τέσσερις θέσεις έχουν οριστικοποιηθεί τα αποτελέσματα του Α.Σ.Ε.Π. και είμαστε στη φάση των ενστάσεων, αλλά θα ολοκληρωθεί και αυτό μέχρι τέλη Ιουλίου. Απομένουν οι ΔΕ που θα ολοκληρωθούν το Σεπτέμβριο.

Η μεγαλύτερη απόδειξη και ίσως από τις πιο μεγάλες τομές που γίνεται με αυτό το νομοσχέδιο είναι ότι ερχόμαστε και επιλύουμε το πρόβλημα του μόνιμου νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού με την πλήρη συμφωνία του Α.Σ.Ε.Π., που αποδεικνύεται ότι το Α.Σ.Ε.Π. στηρίζει την υγεία και όταν υπάρχει πολιτική βούληση μπορεί να αξιοποιηθεί. Ξέρετε πολύ καλά ότι σήμερα, όταν κάποιος συνταξιοδοτηθεί η παραιτηθεί μπορεί να πάρει δύο και τρία χρόνια για να βγει η προκήρυξη και να πληρωθεί η θέση. Ίσως μια από τις μεγαλύτερες τομές αυτού του νομοσχεδίου για την στήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας είναι η δυνατότητα που δίνεται πλέον με το σύστημα των κυλιόμενων πινάκων, που το δοκιμάσαμε με τις ΜΕΘ και είδαμε ότι λειτουργεί και εντός διμήνου δίνει αποτελέσματα, ότι ερχόμαστε πια και το εφαρμόζουμε για το μόνιμο προσωπικό.

Εδώ θέλω να σας ενημερώσω και να σας ανακοινώσω ότι η μεγάλη νέα προκήρυξη των τριών χιλιάδων νοσηλευτών και παραϊατρικών θα είναι η πρώτη εφαρμογή αυτών των κυλιόμενων πινάκων, το φθινόπωρο.

Τι ερχόμαστε λοιπόν να κάνουμε με αυτό το σχέδιο νόμου; Ακούστηκαν πολλές απόψεις. Εγώ θέλω να πω τρία πράγματα. Πρώτα απ’ όλα σήμερα ίσα-ίσα, επειδή ακούστηκε η άποψη ότι ιδιωτικοποιούμε με την ολοήμερη λειτουργία τα δημόσια νοσοκομεία, σημαίνει ακριβώς το αντίστροφο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Όταν κάθε χρόνο αιμορραγούν τα ασφαλιστικά ταμεία 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία πηγαίνουν στον ιδιωτικό τομέα, όταν αυτή τη στιγμή το Εθνικό Σύστημα Υγείας με τον ιδρώτα το Έλληνα φορολογούμενου έχει εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας ο οποίος δεν αξιοποιείται επαρκώς ή σε πολλές περιπτώσεις δεν υπήρξε και η προμήθεια εγκαίρως αυτού του εξοπλισμού –και εδώ ερχόμαστε να το αντιμετωπίσουμε, για να μπορέσουμε να καλύψουμε αυτά τα κενά- εμείς ερχόμαστε και λέμε το εξής: Ότι θέλουμε πρώτα απ’ όλα να έρθουμε και να προασπίσουμε την τακτική λειτουργία των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας, την εφημερία να μπορέσει να υπάρχει σύστημα το οποίο να δημιουργεί ασφάλεια να μπορεί πραγματικά να εφημερεύουν τα νοσοκομεία λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες της κάθε ζώνης και ταυτόχρονα να σταματήσει και η ανασφάλεια της καταβολής των εφημεριών. Αλλά ερχόμαστε επίσης και λέμε με την καθιέρωση της ολοήμερης λειτουργίας στα δημόσια νοσοκομεία να μπορέσουμε πρώτα απ’ όλα να εξυπηρετήσουμε καλύτερα τον πολίτη, τα περιφερειακά νοσοκομεία να μπορέσουν να στηριχθούν σε αυτή τη διαδικασία, να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τον εξοπλισμό που έχουν αυτά τα νοσοκομεία, να μπορέσουμε –εφόσον βέβαια το επιθυμούν γιατί δεν θα είναι υποχρεωτική η συμμετοχή- το μόνιμο προσωπικό κατά προτεραιότητα των νοσοκομείων να συμμετάσχει σ’ αυτή τη διαδικασία της ολοήμερης λειτουργίας και πάνω απ’ όλα να μπορέσουν επ’ ωφελεία των ταμείων, γιατί δεν υπάρχει προκλητή ζήτηση στο Ε.Σ.Υ., επ’ ωφελεία των πολιτών οι οποίοι θα μπορούν να επωφεληθούν απ’ αυτή τη λειτουργία και φυσικά επ’ ωφελεία των ίδιων των νοσοκομείων της χώρας που θα έχουν έσοδα μέσω των συμβάσεων των προγραμματικών με τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Εδώ τίθεται ένα θέμα στο δεύτερο ερώτημα «Μα, καλά τα ασφαλιστικά ταμεία λέτε ότι έχουν ένα πρόβλημα έγκαιρης πληρωμής των δημόσιων νοσοκομείων, πώς θα εξασφαλίσετε αυτούς τους πόρους;». Η απάντηση είναι διπλή. Όπως το Ι.Κ.Α. αγαπητοί συνάδελφοι, και άλλα ασφαλιστικά ταμεία στις σαράντα ή στις εξήντα μέρες πληρώνουν τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα θα πρέπει μέσα απ’ αυτές τις προγραμματικές συμβάσεις, επειδή θα είναι επ’ ωφελεία δική τους γιατί θα είναι με καλύτερους όρους, να μπορούν να είναι συνεπείς και απέναντι στην ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων.

Όσον αφορά επίσης, το πολύπαθο ΟΠΑΔ που ξέρετε αυτή τη στιγμή πόσα προβλήματα αντιμετωπίζει, ήδη ο διοικητής του ΟΠΑΔ έχει στα σκαριά την πρώτη προγραμματική συμφωνία που θα υπάρχει με την ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων, γιατί ξέρετε τι ανακαλύφθηκε στον ΟΠΑΔ με τα τόσα προβλήματα; Ότι κατά προτεραιότητα είχε πληρώσει τα προηγούμενα χρόνια τον ιδιωτικό τομέα της υγείας όπου μάλιστα ταλαιπωρούνταν και πολλές φορές οι ασφαλισμένοι για να δουν με ποιους όρους θα πάνε και δεν πλήρωνε για τις αντίστοιχες πράξεις τα δημόσια νοσοκομεία.

Όσον αφορά τη δυναμική του συστήματος, αυτά τα στοιχεία θα τα καταθέσουμε κιόλας στη Βουλή γιατί είναι χαρακτηριστικά και είναι στοιχεία του 2009. Λένε τα εξής: Το 2009 οι επισκέψεις συνολικά στο Εθνικό Σύστημα Υγείας –αυτό αφορά και νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας- ανήλθαν στα δεκαοχτώ εκατομμύρια. Συγκλονιστικός αριθμός που αποδεικνύει πρώτα από όλα ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι εδώ και παρά τα προβλήματα στηρίζει τον ελληνικό λαό. Απ’ αυτά τα δεκαοχτώ εκατομμύρια τα πέντε εκατομμύρια πήγαν στα Κέντρα Υγείας. Αγαπητοί συνάδελφοι, επειδή ακούστηκε αυτό, εμείς δεν είπαμε ότι τα Κέντρα Υγείας δεν πρέπει να εξυπηρετούν τον κόσμο αλλά πείτε μας με ποια λογική τα Κέντρα Υγείας στα νησιά που πηγαίνουν οι τουρίστες δεν μπορούν αυτά τα Κέντρα Υγείας να έχουν τη δυνατότητα να εισπράττουν από τους τουρίστες που παρέχουν ιατρικές υπηρεσίες και οι οποίοι καλύπτονται από τις δικές τους ασφαλιστικές εταιρείες ή το ασφαλιστικό σύστημα και υπάρχει και σχετική οδηγία στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Από ποια λογική;

Από αυτά δε τα 18 εκατομμύρια επισκέψεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας –και το καταθέτω αυτό στα Πρακτικά- πεντακόσιες χιλιάδες πήγαν στα απογευματινά ιατρεία, όπως λειτουργούσαν, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σύστημα και χωρίς τους όρους και τις ασφαλιστικές δικλείδες που βάζουμε εδώ. Εκεί, λοιπόν, είναι η δυναμική, αγαπητοί συνάδελφοι, όσον αφορά την ολοήμερη λειτουργία.

Θα σας πω και τα αντίστοιχα ποσά, γιατί μπαίνει το ερώτημα πώς θα σταθεί η ολοήμερη λειτουργία. Από τα 12,5 εκατομμύρια, λοιπόν, που πήγαν στην τακτική λειτουργία των νοσοκομείων, τα έσοδα μέσω του τρίευρου -που μην το ειρωνεύεσθε το τρίευρω, είναι αυτό το οποίο βοηθάει και στη λειτουργία των νοσοκομείων. Και ξέρετε ότι αυτοί που έχουν βιβλιάρια πρόνοιας, εξαιρούνται και από αυτό, δεν έχουν αυτό το τρίευρω- ήταν περίπου στα 20 εκατομμύρια. Από τις πεντακόσιες χιλιάδες των απογευματινών ιατρείων ήταν 40 εκατομμύρια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Άρα, εμείς ερχόμαστε εδώ και σας λέμε ότι υπάρχει η δυνατότητα αφ’ ενός να στηρίξουμε την τακτική λειτουργία των νοσοκομείων, να μπορέσει πραγματικά να λειτουργήσει το σύστημα εφημεριών. Δίνουμε ισχυρότατα κίνητρα για την περιφέρεια και θα επανέλθουμε σ’ αυτό στη συζήτηση για τα άρθρα.

Επειδή ακούστηκε και από κάποιους συναδέλφους: «Τι είναι το 10% προσαύξηση;» Μα, αγαπητοί συνάδελφοι, εδώ μιλάμε ότι τα τελευταία χρόνια είχε καταργηθεί κάθε κίνητρο για τη περιφέρεια, είτε αυτό αφορούσε τους επικουρικούς, είτε τους μόνιμους, είτε τα νησιά. Εδώ ερχόμαστε, λοιπόν και κίνητρα δίνουμε και προσαύξηση μισθού σε τόσο δύσκολη συγκυρία για μόνιμες προσλήψεις στην περιφέρεια. Ταυτόχρονα ξέρετε πολύ καλά ότι προβλέψαμε και προγραμματικές συμφωνίες με το Υπουργείο Άμυνας, για να καλύψουμε και εκεί επιπλέον ανάγκες.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε -και δεν θα καταχραστώ άλλο της κατανόησης σας- να πω το εξής: Για τα ζητήματα της υγείας έχουν αναμετρηθεί μεγάλες προσωπικότητες της πολιτικής ζωής της χώρας μας και από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και από τις άλλες παρατάξεις. Είναι ζητήματα κρίσιμα. Εμείς ερχόμαστε εδώ με μετριοπάθεια, αλλά ερχόμαστε ταυτόχρονα με μεγάλο αίσθημα ευθύνης. Σε αυτή τη συγκυρία οφείλουμε να κρατήσουμε όρθιο το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Με αυτό το σχέδιο νόμου, όχι απλώς το κρατάμε όρθιο, αλλά ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε ανισότητες, ερχόμαστε να λύσουμε προβλήματα όσον αφορά τη στελέχωσή του και ταυτόχρονα, ανοίγουμε μία μεγάλη πόρτα για το μέλλον όσον αφορά την ανάπτυξή του και τη σύγχρονη λειτουργία του: Πρωτοβουλίες που θα ολοκληρώσουμε μέχρι το τέλος του χρόνου.

Σας καλώ να στηρίξετε αυτή την προσπάθεια, γιατί είναι η προσπάθεια που αφορά την καρδιά του κοινωνικού κράτους στη χώρα μας. Σας ευχαριστώ πολύ.»