ομιλίες
12.04.2010

Απάντηση σε Επίκαιρη Επερώτηση Βουλευτών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την επιδείνωση της κατάστασης στο δημόσιο σύστημα υγείας.

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η επερώτηση που έχει καταθέσει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αναφέρεται στα μεγάλα προβλήματα και στις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η υγεία, το δημόσιο σύστημα υγείας, τα μεγάλα ζητήματα που τίθενται, ζητήματα και διαπιστώσεις που άλλες έχουν να κάνουν με διαχρονικές διαστάσεις του προβλήματος, άλλες έχουν να κάνουν με την υποβάθμιση και την απαξίωση που έχει βιώσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.

Και θέλω να είμαι ειλικρινής, γιατί όταν μιλάμε για ένα ζήτημα που πραγματικά, είναι στην καρδιά των προβλημάτων και όπως σωστά είπατε απασχολεί την κάθε ελληνική οικογένεια -το θέμα της υγείας- και πολύ περισσότερο βέβαια, τις οικογένειες εκείνες και τους συμπολίτες μας που έχουν και οικονομικά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν την ανισότητα την περιφερειακή, την κοινωνική, την οικονομική και θα πρόσθετα, πολύ πιο έντονα σε μία περίοδο κρίσης. Γιατί αυτό που αντιμετωπίζουμε και αυτό που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από την πρώτη μέρα, αυτούς τους τελευταίους έξι μήνες, είναι αφενός η κρίση του εθνικού συστήματος υγείας και αφετέρου η ανάγκη να μπορέσει το εθνικό σύστημα υγείας να ανταποκριθεί στις μεγάλες και αυξανόμενες ανάγκες σε καιρό οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Κατ’ αρχάς, θέλω να πω και να υπενθυμίσω ότι αν υπάρχει σήμερα στη χώρα μας ένα εθνικό σύστημα υγείας αυτό οφείλεται στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αυτό οφείλεται στο ότι το ΠΑΣΟΚ από την δεκαετία του ’80 και στη συνέχεια, έκανε για πρώτη φορά πράξη στη χώρα μας ένα οργανωμένο κοινωνικό κράτος, όπου φυσικά το εθνικό σύστημα υγείας είναι στην καρδιά αυτού του κοινωνικού κράτους.

Αυτό βέβαια, δε σημαίνει ότι δεν αλλάζουν οι καιροί, ότι δεν υπάρχουν προβλήματα ότι δεν υπάρχουν ελλείψεις. Σίγουρα, το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται σήμερα και πρέπει εδώ, να απαντήσουμε με θάρρος και με ειλικρίνεια, είναι ότι σίγουρα η χώρα μας χρειάζεται ένα εθνικό σύστημα υγείας το οποίο να μπορεί πραγματικά να αντιμετωπίσει τις ανάγκες του ελληνικού λαού, ένα σύστημα σύγχρονο που να παρέχει τις ποιοτικές εκείνες υπηρεσίες υγείας, που οφείλει να έχει μία ευρωπαϊκή χώρα, όπως η Ελλάδα και ταυτόχρονα οφείλουμε να δούμε και να σκύψουμε και να κάνουμε ένα διάλογο ουσιαστικό για το ποιες είναι οι αναγκαίες εκείνες αλλαγές, ρυθμίσεις, θεσμικές ακόμα αλλαγές, που μπορούν πραγματικά, όχι απλώς να συντηρήσουν ένα εθνικό σύστημα υγείας αλλά πραγματικά να το κάνουν να είναι αποτελεσματικό σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο που διανύουμε.

Θα αναφερθώ, γιατί όλοι οι συνάδελφοι του Κομμουνιστικού Κόμματος το έθεσαν αυτό, λέγοντας και αμφισβητώντας βέβαια από τη δική τους πλευρά αυτό που λέει αλλά και αποδεικνύει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ότι για εμάς η υγεία είναι πάνω απ’ όλα δημόσιο αγαθό και δεν είναι εμπόρευμα.

Θα πω λοιπόν το εξής, ότι όταν λέμε ότι η υγεία είναι δημόσιο αγαθό, αυτό είναι ένα νόμισμα που έχει δύο όψεις. Η μία όψη είναι ότι η υγεία και η παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας, προσβασιμότητας σε κάθε έλληνα πολίτη -και εγώ θα έλεγα και σε κάθε κάτοικο και σε οποιονδήποτε εργάζεται σε αυτή τη χώρα- είναι σαφώς αναφαίρετο δικαίωμα και υποχρέωση ταυτόχρονα της πολιτείας και ενός ευνομούμενου, δίκαιου και αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους.

Εδώ λοιπόν, είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα και αισθάνομαι ότι όταν μιλάμε για τα ζητήματα της υγείας -και εγώ τουλάχιστον από την πλευρά μου αυτό προσπαθώ όλους αυτούς του μήνες- πρέπει να μιλάμε με μετριοπάθεια.

Είπε ο κύριος Σκυλάκος πριν, ότι συνηθίζουμε να μιλάμε για καμένη γη. Είναι αλήθεια ότι παραλάβαμε ένα συγκεκριμένο εθνικό σύστημα υγείας στο κόκκινο, με μια μαύρη τρύπα και θα αναφερθώ σ’ αυτό.

Αλλά, δεν είναι αυτό το θέμα. Εμείς δε θέλουμε να βρούμε πρόφαση στο τι παραλάβαμε, γιατί δεν θέλουμε να αναμετρηθούμε με την κατάσταση στην οποία οδηγήθηκε το εθνικό σύστημα υγείας.

Ομολογούμε τα προβλήματα, τις ελλείψεις και με συγκεκριμένα μέτρα, που θα αναφερθώ, ήδη έχουμε δώσει ένα σαφές δείγμα γραφής από τους πρώτους μήνες. Άρα, ναι, δημόσιο αγαθό, δικαίωμα και υποχρέωση της πολιτείας.

Από την άλλη όμως, όταν μιλάμε για ένα δημόσιο αγαθό σημαίνει ότι πρέπει να διασφαλίζουμε τις προϋποθέσεις εκείνες και τους κανόνες εκείνους ώστε πραγματικά να διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον στο χώρο της υγείας.

Αυτό σημαίνει, ότι όταν μιλάμε για την ανάγκη να υπάρχει νοικοκύρεμα, να υπάρχει διαφάνεια, να υπάρχουν επιτέλους κανόνες, δε σημαίνει ότι εμείς θέλουμε να εμπορευματοποιήσουμε το εθνικό σύστημα υγείας, σημαίνει ότι θέλουμε να το προασπίσουμε γιατί όσο θα κυριαρχεί πάντα η αίσθηση ενός εθνικού συστήματος υγείας για το οποίο κανείς δεν νιώθει την ανάγκη να λογοδοτεί, κανείς δε νιώθει την ανάγκη να έρθει και να διασφαλίσει τη σωστή αξιοποίηση των πόρων στο εθνικό σύστημα υγείας, τότε φοβάμαι αγαπητοί συνάδελφοι ότι δίνουμε επιχειρήματα σε αυτούς ακριβώς, που θέλουν να απαξιώσουν τελικά το εθνικό σύστημα υγείας.

Άρα, λοιπόν, για εμάς δημόσιο αγαθό της υγείας σημαίνει και τα δύο. Σημαίνει ότι εμείς θέλουμε ένα σύγχρονο αποτελεσματικό και ανεπτυγμένο εθνικό σύστημα υγείας, αλλά ταυτόχρονα οφείλουμε απέναντι στον ελληνικό λαό κάθε ευρώ που έρχεται να στηρίξει το εθνικό σύστημα υγείας πραγματικά να πιάνει τόπο, προς όφελος τελικά του ίδιου του συστήματος υγείας και φυσικά του ελληνικού λαού.

Δεν είναι ο ρόλος μας, να έρθουμε άλλη μια φορά και να πούμε ότι αυτά έκανε η Νέα Δημοκρατία και να δικαιολογηθούμε εμείς. Απλώς, θέλω να επισημάνω σε αυτήν την αίθουσα, ότι την κατάσταση στην οποία άφησε το εθνικό σύστημα υγείας η προηγούμενη κυβέρνηση, την ομολόγησε η ίδια, γιατί είναι δική της διαπίστωση τα τεράστια χρέη. Βλέπαμε, την πλήρη αδυναμία προκειμένου να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα προμηθειών. Βλέπαμε συνεχώς η εξαίρεση να είναι ο κανόνας και τη συνεχή υποβάθμιση και υποστελέχωση του χώρου του εθνικού συστήματος υγείας.

Και επειδή αναφερθήκατε στην εμπορευματοποίηση και στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, εμάς η θέση μας είναι καθαρή. Εμείς θέλουμε να υπάρχουν κανόνες, θέλουμε να υπάρχει έλεγχος, θέλουμε να υπάρχει εποπτεία. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν υπήρξε τα προηγούμενα χρόνια. Είδαμε κυριολεκτικά να υπάρχει η πλήρης εκμετάλλευση των ασφαλιστικών ταμείων, να βλέπουμε συνεχώς έναν ιδιωτικό τομέα ο οποίος να αναπτύσσεται εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων, εις βάρος του εθνικού συστήματος υγείας.

Έτσι, φθάσαμε η χώρα μας, να είναι ίσως η μοναδική χώρα της Ευρώπης που έχει περισσότερες δαπάνες ο ιδιωτικός τομέας της υγείας απ’ ότι οι δημόσιες δαπάνες. Είναι η χώρα μας, η χώρα εκείνη που είδαμε -επειδή αναφερθήκατε όσον αφορά τον ιατρικό εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας- να υπάρχει όχι απλώς μία δυσανάλογη σχέση, είδαμε με επιλογές συγκεκριμένες της προηγούμενης κυβέρνησης να εκτοξεύεται φυσικά ο εξοπλισμός αυτός στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα ή στις ιδιωτικές κλινικές την ίδια ώρα που δεν υπήρχε κανένα πρόγραμμα ανανέωσης και στήριξης των δημόσιων νοσοκομείων της χώρας.

Και έτσι, είδαμε μία αναλογία -που αναφέρετε και εσείς στην επερώτηση σας- εκεί που ήταν το 2004 ένα προς τέσσερα, ένα στο δημόσιο τέσσερα στον ιδιωτικό τομέα, να έχει φτάσει αυτή τη στιγμή περίπου ένα προς έντεκα εις βάρος του δημόσιου τομέα.

Αυτές λοιπόν, είναι οι διαπιστώσεις. Σε μία περίοδο δυσκολιών, σε μία περίοδο πραγματικά που οφείλουμε ως χώρα και ως Κυβέρνηση να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης, για να σταθεί η χώρα μας και να μπορέσει να ανταπεξέλθει σ’ αυτήν τη δυσκολία, να μπορέσει να δώσει μια νέα ώθηση στην ανάπτυξη, μια νέα ελπίδα για τον ελληνικό λαό, υποχρέωση μας και δέσμευση μας είναι να μπορέσουμε να στηρίξουμε το κοινωνικό κράτος και να μπορέσουμε να στηρίξουμε το εθνικό σύστημα υγείας.

Γι’ αυτό το λόγο, ξεκινώντας πρώτα απ’ όλα, από τα τεράστια κενά που υπάρχουν σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας -και σωστά τα αναφέρατε γιατί είναι ζητήματα που τα έχουμε συζητήσει και με συγκεκριμένες ερωτήσεις συναδέλφων και τα έχουμε πει και εμείς και ιδιαίτερα για τα περιφερειακά νοσοκομεία της χώρας μας- ξεκινώντας από το θέμα της στελέχωσης.

Και εκεί, στο χώρο της υγείας, είναι ο μόνος χώρος που μέσα σε αυτή την τόσο δυσμενή, οικονομική, δημοσιονομική συγκυρία που περνάμε, ξέρετε πολύ καλά ότι συνεχίζουμε ένα πρόγραμμα προσλήψεων.

Κανείς δεν λέει, βέβαια, ότι μ’ αυτό το πρόγραμμα το οποίο υλοποιούμε θα μπορέσουμε μέσα σε λίγους μήνες, μέσα στη φετινή χρονιά, να καλύψουμε το 100% αυτών των αναγκών. Δεν θα ήταν ούτε εφικτό, αλλά ούτε και υπεύθυνο από την πλευρά μας να πούμε κάτι τέτοιο. Όμως, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία αυτό το πρόγραμμα προσλήψεων συνεχίζεται. Και εμείς έχουμε μία συγκεκριμένη διαφορά, σε σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση. Δεν κάνουμε εξαγγελίες, αλλά ό,τι λέμε είναι αποφάσεις υπογεγραμμένες οι οποίες έχουν πάρει αυτή τη στιγμή ήδη ΦΕΚ από το Εθνικό Τυπογραφείο και είναι σε φάση υλοποίησης.

Επιτρέψτε μου απλά να αναφέρω ότι όσον αφορά τους γιατρούς, ήδη είναι στα στάδιο της προκήρυξης επτακόσιες ογδόντα έξι θέσεις, οι οποίες είναι σε προβλεπόμενες κενές οργανικές θέσεις.

Επίσης, με εξουσιοδότηση που μας έδωσε η Βουλή το Νοέμβριο -με το πρώτο νομοσχέδιο που έφερε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- για χίλιες νέες θέσεις πέραν των οργανικών θέσεων, ήδη έχω υπογράψει πριν από το Πάσχα τη σύσταση εννιακοσίων δεκαπέντε θέσεων, όπου η κατανομή έχει γίνει σε συνεργασία και σε διάλογο με την Ο.Ε.Ν.Γ.Ε. και οι προκηρύξεις αυτές είναι στο στάδιο κατά το οποίο έχουν φθάσει στις Δ.Υ.ΠΕ. και στα νοσοκομεία, προκειμένου –και εδώ θέλω να σας ενημερώσω προκειμένου να μπορείτε να μας ελέγξετε ότι στην τελευταία συνάντηση που είχαμε και με την Ο.Ε.Ν.Γ.Ε. βάλαμε από μόνοι μας και μία προθεσμία- να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Και εδώ είμαστε για να μας κρίνετε.

Από εκεί και πέρα, εκκρεμεί ακόμα η προκήρυξη διακοσίων πενήντα θέσεων ειδικευομένων, όπου για τις περισσότερες έχει ήδη υπάρξει και έγκριση του ΚΕΣΥ. Εκκρεμεί η προκήρυξη για ορισμένες από αυτές, για τις οποίες έπρεπε να γίνουν κάποιες προσαρμογές και θα πάρουν και αυτές το δρόμο που τους αναλογεί.

Πέραν αυτού και όπως έχουμε δεσμευθεί, πρόκειται να προκηρυχθούν και ογδόντα τέσσερις θέσεις γιατρών για τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Μιλάμε για επιμελητές Β΄ μόνιμων ιατρών, ώστε να γίνει ακριβώς αυτό που είπαμε το Δεκέμβριο, όταν σε έναν αγώνα δρόμου μπορέσαμε και ανοίξαμε ογδόντα τρία κρεβάτια σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, ακριβώς επειδή θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα να υπάρχει μόνιμο ιατρικό προσωπικό. Αυτές οι θέσεις οι οποίες ήταν επιπλέον της συμφωνίας της συλλογικής σύμβασης εργασίας που υπήρχε, θα μπορέσουν να προκηρυχθούν. Και έτσι και οι γιατροί που απασχολούνται σήμερα με το καθεστώς των επικουρικών ιατρών θα μπορέσουν να πάρουν μέρος και να μονιμοποιηθούν στο σύστημα.

Το ίδιο συμβαίνει και όσον αφορά τους νοσηλευτές. Ξέρετε πολύ καλά ότι ενιαία μεγάλη προκήρυξη για θέσεις νοσηλευτών -που ίσως είναι και το πιο κρίσιμο και τρομακτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, καθώς είμαστε στη τελευταία κατάταξη των ευρωπαϊκών χωρών του ΟΟΣΑ- έχει να υπάρξει στη χώρα μας από το 2007. Και η προκήρυξη αυτή βγήκε. Πρόκειται για μία ενοποιημένη προκήρυξη, η οποία βγήκε με το νέο νόμο περί προσλήψεων του ΑΣΕΠ στις 29 Δεκεμβρίου του 2009. Και ακριβώς η προσπάθεια ήταν να βγει τότε, προκειμένου να βγει με πιστώσεις του 2009 και να είμαστε συνεπείς στη δέσμευσή μας για τη νέα προκήρυξη η οποία είναι στο τελικό στάδιο προετοιμασίας. Μάλιστα, έχουμε και διάλογο με την ΠΟΕΔΗΝ γι’ αυτό το θέμα. Θα βγει, λοιπόν, τον επόμενο μήνα για τις επόμενες τρεις χιλιάδες θέσεις νοσηλευτών. Θα μου πείτε, βέβαια, ότι δεν καλύπτεται το 100% των αναγκών. Παρ’ όλα αυτά, θα είναι μία σημαντική «ένεση» για τη στήριξη του συστήματος.

Αναφερθήκατε προηγούμενα στο θέμα των εφημεριών. Και εδώ θέλω να είμαι σαφής. Εμείς μπορέσαμε να έρθουμε και να ομαλοποιήσουμε το σύστημα των εφημεριών. Και γ’ αυτό, όπως ξέρετε, από την προηγούμενη κυβέρνηση είχαμε κληρονομήσει πέραν των οικονομικών δυσχερειών και θεσμικά θέματα, τα οποία μπορέσαμε με μία συγκεκριμένη ρύθμιση να τα αντιμετωπίσουμε.

Υπάρχουν προβλήματα αυτή τη στιγμή και αυτό είναι αλήθεια. Και αυτό είναι ένα μήνυμα, το οποίο ξέρουμε, αλλά και ξέρετε και εσείς από ολόκληρη τη χώρα.

Εμείς, όμως, είμαστε συνεπείς και εδώ. Παρ’ ότι βρήκαμε ένα σύστημα με πάρα πολλά προβλήματα, όταν λέμε ότι τιμούμε τα δεδουλευμένα, τα τιμήσαμε.

Και όσον αφορά αυτά τα δεδουλευμένα που υπήρχαν από την προηγούμενη χρονιά -επειδή υπήρχαν και επισχέσεις εργασίας πριν από τον Ιανουάριο, για το Γενάρη και για το Φλεβάρη- και όσον αφορά αυτό που έχουμε πει ταυτόχρονα, είναι ότι οφείλουμε μέσα από διάλογο και χωρίς κανέναν αιφνιδιασμό και μέσα από συζήτηση να δούμε πραγματικά πώς μπορούμε να εξασφαλίσουμε για το μέλλον ένα σύστημα το οποίο να είναι ένα σύστημα που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των νοσοκομείων όσον αφορά την εφημέρευση, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ανάγκες της κάθε περιφέρειας. Διότι ξέρουμε ότι άλλες ανάγκες έχουν τα μεγάλα νοσοκομεία του κέντρου -της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης- και άλλες ανάγκες τα νοσοκομεία των περιφερειών. Επίσης ξέρουμε και τις ενδοπεριφερειακές ανισότητες. Και το λέω αυτό, γιατί είναι ένα από τα θέματα που πάντα θέτουν και οι συνάδελφοι Βουλευτές που έρχονται από την περιφέρεια.

Όσον αφορά τα ζητήματα που θέσατε για τις προμήθειες και το φάρμακο, εδώ πιστεύω ότι ήδη το δείγμα γραφής είναι συγκεκριμένο και κάθε μέρα που περνάει θα φαίνεται το αποτέλεσμα.

Ξεκινώντας και όσον αφορά την πολιτική του φαρμάκου, που είναι και ο τομέας στον οποίο έχουν γίνει και τα μεγαλύτερα βήματα, θα ήθελα να πω ότι πρώτα από όλα έχουμε την επαναφορά της λίστας. Είχαμε την ευκαιρία να αναφερθούμε λεπτομερώς στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες. Όμως, αν υπάρξει ανάγκη, ευχαρίστως στη δευτερολογία μου να αναφερθώ. Άλλωστε, επαναλαμβάνω, είχαμε την ευκαιρία και στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων να αναφερθούμε επί μακρόν στα κριτήρια τη λίστας, αλλά μιας λίστας η οποία από μόνη της δεν είναι πανάκεια.

Η λίστα φαρμάκων για να λειτουργήσει σωστά συνδυάζεται αφ’ ενός με την ανακοστολόγηση, η οποία με διάταξη που πέρασε από τη Βουλή αυτή τη στιγμή υλοποιείται από το Υπουργείο Οικονομίας για εξίμισι χιλιάδες σκευάσματα. Πρόκειται για μία σοβαρή ισοσταθμική μείωση κατά 23%, η οποία μαζί με τη λίστα φαρμάκων και μαζί με τη συνολική προσπάθεια που γίνεται για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση και τον έλεγχο στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά ταυτόχρονα μαζί και με τις προσπάθειες που εμείς κάνουμε –γιατί η λίστα, όπως ξέρετε, είναι για τα ασφαλιστικά ταμεία- όσον αφορά την πολιτική φαρμάκων στα δημόσια νοσοκομεία –και εκεί παίρνουμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες- πιστεύουμε ότι θα έχουμε γρήγορα αποτελέσματα.

Αναφέρομαι, λοιπόν, πολύ επιγραμματικά στα εξής. Με διάταξη η οποία, όπως είχα την ευκαιρία να ενημερώσω την Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, θα έρθει σε νομοσχέδιο το οποίο θα φέρουμε στη Βουλή από κοινού με το συνάδελφο Ανδρέα Λοβέρδο την επόμενη εβδομάδα -νομίζω ότι θα έρθει στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων την επόμενη εβδομάδα- θα υπάρχουν συγκεκριμένες ρυθμίσεις.

Πρώτα από όλα, σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία θα προβλέπεται να υπάρχουν διαγωνισμοί για τα φάρμακα με βάση τη δραστική ουσία. Αυτό είναι κάτι το οποίο είχε τεθεί και στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων. Θα προβλέπεται, λοιπόν, η νοσοκομειακή συσκευασία, γιατί βέβαια δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι οι ίδιες εταιρείες μπορούν και προμηθεύονται με νοσοκομειακή συσκευασία τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν θα μπορούν να προμηθεύονται τα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία.

Επίσης, θα υποχρεωθούν τα φαρμακεία των δημόσιων νοσοκομείων -και γι’ αυτό έχω ήδη βγάλει εγκύκλιο πριν από το Πάσχα, μαζί με μία σειρά άλλων ρυθμίσεων για τα φάρμακα- να χορηγούν πλέον στους ασθενείς με βάση την ημερήσια δόση θεραπείας και ατομικό συνταγολόγιο ασθενούς, προκειμένου να υπάρξει επιτέλους ένας έλεγχος όσον αφορά συνολικά τη διακίνηση των φαρμάκων.

Ταυτόχρονα, φέρνουμε ρύθμιση για τις ιδιωτικές κλινικές. Εκεί, όπως ξέρετε, και ενώ θεωρητικά υπήρχε η δυνατότητα με νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης να λειτουργούν φαρμακεία, ποτέ δεν εφαρμόστηκε ο νόμος.

Και ερχόμαστε, λοιπόν, τώρα και λέμε, όπως κάναμε και με τη λίστα που αντιστρέψαμε την πίεση –αντί η πίεση να είναι στο δημόσιο, το οποίο έπρεπε να «κυνηγάει», προκειμένου να μπορέσει να εφαρμόσει το νόμο- ότι αν οι ιδιωτικές κλινικές δεν συμμορφωθούν να ιδρύσουν και να λειτουργήσουν φαρμακείο με τους όρους που θα θέτουμε -και αυτό θα έχουμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων- και δεν υλοποιούν όλες αυτές τις υποχρεώσεις στις οποίες αναφέρθηκα πριν, πολύ απλά τα ασφαλιστικά ταμεία θα πάψουν να έχουν σχέση και σύμβαση με τη συγκεκριμένη ιδιωτική κλινική.

Το ίδιο και όσον αφορά τις προμήθειες, όπου και εκεί υπάρχει τεράστιος χώρος για εξοικονόμηση πόρων και για διαφάνεια, προκειμένου να μπορέσει πραγματικά αυτή η εξοικονόμηση να λειτουργήσει υπέρ του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Αυτή η διάταξη, λοιπόν, η οποία θα έρθει τις επόμενες μέρες, πέραν των κάποιων αλλαγών για να λειτουργήσει αποτελεσματικά η Επιτροπή Προμηθειών Υγείας, θα προβλέπει κατ’ αναλογία με το φάρμακο την ίδρυση και τη λειτουργία στην Ε.Π.Υ. παρατηρητηρίου τιμών αναλωσίμων ειδών, προκειμένου επιτέλους όλη αυτή η συζήτηση να υπάρχει καταγεγραμμένη, για να έχουμε τη δυνατότητα σύγκρισης και να λαμβάνεται υπ’ όψιν και να καθορίζει τις συμφωνίες που θα γίνονται, όσον αφορά τις προμήθειες γι’ αυτά τα είδη στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Από εκεί και πέρα, το κρίσιμο ζήτημα που έχουμε μπροστά μας είναι να μπορέσουμε πραγματικά σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία να στηρίξουμε τα νοσοκομεία στην περιφέρεια, να στηρίξουμε τις αναγκαίες δομές υγείας. Για αυτό το λόγο θέλω να σας ενημερώσω ότι είμαστε σε συνεννόηση με το Υπουργείο Οικονομίας και ευχαρίστως θα μπορέσουμε, ίσως και από βδομάδα, να ενημερώσουμε την αρμόδια Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων όσον αφορά τις προτεραιότητες που θέτουμε στο ΕΣΠΑ, για να υπάρχει μια αξιοποίηση και για τις μονάδες υγείας. Έχουμε φαινόμενα, είτε νοσοκομεία που έχουν ολοκληρωθεί και δεν έχουν αρχίσει να λειτουργούν, ή δεν λειτουργούν επαρκώς, και εκεί φυσικά θα βοηθήσει το πρόγραμμα για τις προσλήψεις.

Και όσον αφορά αυτό που σωστά είπατε, προκειμένου να υπάρχει προμήθεια του αναγκαίου ιατρικού εξοπλισμού -και μιλάω για μαγνητικούς, αξονικούς τομογράφους- όλα αυτά τα είδη που μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε μέσα από το ΕΣΠΑ και θα είναι στη δική μας προτεραιότητα να το κάνουμε . Άρα, λοιπόν, στόχος μας είναι να μπορέσουμε αυτά τα κονδύλια να τα αξιοποιήσουμε προς όφελος της ελληνικής περιφέρειας και να υπάρχει μία καλύτερη ισορροπία. Και αυτό φυσικά θα έλθει να βοηθήσει και την καλύτερη λειτουργία των νοσοκομείων του Κέντρου και εκεί θα είμαστε έτοιμοι πολύ γρήγορα να σας τα παρουσιάσουμε.

Αναφερθήκατε και σε δύο θέματα ακόμα. Μιλήσατε όλοι για το θέμα του ΕΚΑΒ και για τις ελλείψεις που υπάρχουν. Και είναι αλήθεια. Είναι ένα από τα προβλήματα και προσπαθούμε να δούμε πώς μπορούμε να στηρίξουμε το ΕΚΑΒ, όχι απλώς σε προσωπικό. Ξέρετε πολύ καλά για τον περίφημο διαγωνισμό για τα ασθενοφόρα, ο οποίος χρονίζει και χρόνιζε όλους τους προηγούμενους μήνες. Εμείς θέλουμε να στηρίξουμε το ΕΚΑΒ, τους εργαζόμενους στο ΕΚΑΒ, προκειμένου να μπορέσει να υπάρχει η αποτελεσματική ανάπτυξή του και με περιφερειακό σύστημα και διασύνδεση και δικτύωση σε όλη την Ελλάδα. Δεν είναι στόχος που γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά είναι στόχος απαραίτητος.

Και επειδή αναφερθήκατε και στο «φακελάκι», προβλήματα βέβαια τα οποία τα ζούμε στα δημόσια νοσοκομεία, να ξέρετε ότι το μήνυμα εκεί είναι σαφές και είμαστε κάθετοι και για αυτό βλέπετε ότι έχουμε και πάρα πολλές καταγγελίες τον τελευταίο καιρό. Κάθε καταγγελία διερευνάται. Ήδη συγκεκριμένοι γιατροί που πιάστηκαν στα πράσα είναι πραγματικά στο τελικό στάδιο όσον αφορά του να τεθούν σε αργία. Από εκεί και πέρα, πρέπει να δούμε και κάτι άλλο. Αυτό είναι η κατασταλτική αντιμετώπιση του προβλήματος. Εμείς εδώ δεν θέλουμε να ισοπεδώσουμε τους τίμιους γιατρούς, ούτε την πλειονότητα των γιατρών και των νοσηλευτών που δίνουν μάχη και σωστά -αναγνωρίζω αυτό που είπατε- κάτω από αντίξοες συνθήκες να κρατούν το ΕΣΥ όρθιο. Πάνω από όλα οφείλουμε εμείς να εγγυηθούμε ότι θα υπάρχει ένα τέτοιο σύστημα όσον αφορά τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων, όσον αφορά το τμήμα επειγόντων περιστατικών, το τμήμα υποδοχής των ασθενών, το τμήμα μέσα από το οποίο οργανώνεται η λειτουργία των νοσοκομείων, γίνεται το πρόγραμμα για τις εγχειρήσεις, λειτουργούν τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, όλο αυτό το σύστημα το οποίο πραγματικά να έλθει και να διασφαλίζει το ΕΣΥ.

Για όλα αυτά, λοιπόν, εμείς πιστεύουμε ότι μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες έχουμε δώσει ένα πρώτο σαφές δείγμα γραφής. Τα προβλήματα είναι πολλά, αλλά η προσπάθεια και η δέσμευσή μας είναι δεδομένη. Σας ευχαριστώ.»

Δευτερολογία

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχάς θέλω να ευχαριστήσω πραγματικά όλους όσους πήραν το λόγο και για τις παρατηρήσεις και για την κριτική, η οποία είναι καλόπιστη και ιδιαίτερα χρήσιμη.

Θα ήθελα να επαναλάβω άλλη μία φορά, ότι από την πλευρά μας, όταν μιλάμε για τα θέματα υγείας και του Εθνικού Συστήματος Υγείας, μιλάμε με μετριοπάθεια, επειδή αναγνωρίζουμε τα μεγάλα προβλήματα και επειδή ξέρουμε ότι τα θέματα αυτά αφορούν την κάθε ελληνική οικογένεια, αφορούν πραγματικά τον ανθρώπινο πόνο και τις ανάγκες της ελληνικής περιφέρειας.

Επιτρέψτε μου όμως να επαναλάβω άλλη μία φορά ότι είμαστε περήφανοι που θεμελιώσαμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Και αυτό δεν είναι κάτι που απλώς το λέμε εμείς, αλλά είναι κάτι που το αναγνωρίζει ο ελληνικός λαός. Ξέρετε, ότι αν μιλήσετε με τον κάθε πολίτη -όπως όλοι μας μιλάμε και όλοι μας έχουμε επαφή- σίγουρα θα ακούσετε πάρα πολλά παράπονα. Όλοι μας ακούμε πάρα πολλά προβλήματα και ο καθένας από τους πολίτες έχει να πει από μία ιστορία. Ταυτόχρονα όμως, όλοι αναγνωρίζουν ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ελληνικού λαού τα τελευταία χρόνια.

Έχει ενδιαφέρον ότι σε όλες τις μετρήσεις και στις έρευνες που έχουν γίνει σε σχέση με τη Μεταπολίτευση, όταν ρωτάνε τους πολίτες -ανεξάρτητα από ποιο πολιτικό κόμμα προέρχονται και πιστεύουν- το πρώτο που αναφέρουν ως κατάκτηση της Μεταπολίτευσης είναι το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αυτό όμως, τί σημαίνει; Σημαίνει ότι εμείς μένουμε απλώς σε αυτήν την παραδοχή και δεν προχωράμε μπροστά; Όχι βέβαια!

Είμαστε εδώ, πρώτα απ’ όλα για να δούμε την εξέλιξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Είμαστε εδώ για να δούμε τί δεν πήγε καλά, ποια ήταν τα διαχρονικά, τα δομικά προβλήματα του Συστήματος, ποιες είναι οι νέες ανάγκες -γιατί ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι τα θέματα της υγείας έχουν μια ραγδαία εξέλιξη και λόγω των νέων τεχνολογιών της εξέλιξης της ιατρικής- και φυσικά είμαστε εδώ για να δούμε το πώς εξελίσσεται η ίδια η ελληνική κοινωνία, είμαστε εδώ για να δούμε ποιες πολιτικές επιλογές πληγώσανε το Εθνικό Σύστημα Υγείας τα τελευταία χρόνια.

Εγώ δεν θα αρνηθώ ότι τα προβλήματα είναι διαχρονικά, ξέρουμε όμως ότι εφαρμόστηκαν οι συγκεκριμένες επιλογές οι οποίες είχαν μια στόχευση: Πραγματικά, στην πράξη την υποβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Και ξέρετε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη δεκαετία του ’80 έβαλε τα θεμέλια για αυτόν το θεσμό που ονομάζουμε Εθνικό Σύστημα Υγείας και τη δεκαετία του ’90 πάλι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε τη μεγάλη ανάπτυξη κυρίως όσον αφορά τις υποδομές, γιατί ξέρετε πολύ καλά πώς ήταν οι υποδομές υγείας πριν τη δεκαετία του ’90. Ξέρετε ακόμη όλα τα μεγάλα νοσοκομεία που έγιναν και τις δομές υγείας, οι οποίες αναπτύχθηκαν στην περιφέρεια και επίσης ξέρετε ποιες είναι οι μεγάλες προκλήσεις που έχουμε τώρα μπροστά μας: Πώς μπορούμε πραγματικά, αυτή τη στιγμή να στηρίξουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας; Σίγουρα δεν μπορούμε να το στηρίξουμε με το να μην καθόμαστε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα.

Άρα, λοιπόν, «ναι» σε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας σύγχρονο, αποτελεσματικό που αντιμετωπίζει τις ανάγκες και σαφώς ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας που αυτή την περίοδο της κρίσης το έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη ο ελληνικός λαός.

Θα ήθελα να σας πω ότι με τα στοιχεία που έχουμε, η πίεση στα δημόσια νοσοκομεία αυξάνει λόγω και της οικονομικής κρίσης. Υπάρχει δηλαδή, μια προσέλευση που βλέπουμε πολλές φορές να αγγίζει το 25% και 30% και μιλάμε κυρίως για τα νοσοκομεία του κέντρου που έχουμε και τα στοιχεία. Άρα, λοιπόν, αυτό μας κάνει να νιώθουμε περισσότερο υπεύθυνοι.

Χρειαζόμαστε λοιπόν, στήριξη στη στελέχωση. Και επειδή τέθηκε το θέμα με περισσότερα στοιχεία, τα στοιχεία που ανέφερα πριν, είναι όλα δρομολογημένα. Δηλαδή, όσον αφορά τα ζητήματα αυτά -να μην επαναλάβω τους αριθμούς- τα είπα και πριν για τις προκηρύξεις των γιατρών ότι έχουν πλέον πάει προς την τελική προκήρυξη στις υγειονομικές περιφέρειες και στα νοσοκομεία. Στην προκήρυξη που είχε βγει στα τέλη Δεκεμβρίου, η προθεσμία έχει λήξει και αυτή τη στιγμή από το ΑΣΕΠ γίνεται η διαλογή των συγκεκριμένων υποψηφίων.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να υπενθυμίσω, ότι μπορέσαμε να έχουμε μια γρήγορη διαδικασία του Α.Σ.Ε.Π. Και θα ήθελα για άλλη μια φορά να ευχαριστήσω δημόσια τον κ. Βέη, γιατί δείχνει ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση, το ΑΣΕΠ συνεργάζεται.

Στο θέμα της στελέχωσης –έχετε δίκιο- είναι πολύ κρίσιμο. Οι τετρακόσιες θέσεις μονίμων νοσηλευτών έχουν καλυφθεί ήδη μέσα στους μήνες Δεκέμβριο-Ιανουάριο με τους κυλιόμενους πίνακες. Και οι τρείς χιλιάδες -για να έρθω στα λόγια σας- είναι πέραν των συνταξιοδοτήσεων. Δηλαδή, είμαστε σαφείς, η προκήρυξη για τις τρεις χιλιάδες που τώρα προετοιμάζεται θα είναι πέραν συνταξιοδοτήσεων.

Ταυτόχρονα, όμως, εδώ να κάνουμε μια μεγάλη παραδοχή, ότι ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας ολοκληρωμένο χρειάζεται και ένα πρωτοβάθμιο σύστημα φροντίδας. Αυτό ήταν από τα ελλείμματα του Εθνικού Συστήματος Υγείας και αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση που έχουμε μπροστά μας.

Και επειδή άκουσα πολλά σχόλια για τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και εκφράστηκε μια αγωνία και από τους συναδέλφους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, εδώ θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ επ’ ουδενί δεν έρχεται να θίξει την ενότητα ή την ανάπτυξη και την προοπτική του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Όταν θα έρθει και το σχέδιο νόμου στη Βουλή θα είμαστε εδώ για να το κουβεντιάσουμε.

Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ απλώς έρχεται να στηρίξει σε επίπεδο περιφερειακής αιρετής αυτοδιοίκησης και ισχυρού δήμου μια σειρά από αρμοδιότητες, που όσον αφορά τις υγειονομικές περιφέρειες της χώρας ασκούνται σήμερα από τις διοικήσεις των υγειονομικών περιφερειών. Εκεί λέμε ότι αυτές οι εποπτικές -κατά κύριο ρόλο- αρμοδιότητες θα μπορούν να πάνε στην αιρετή περιφέρεια και αυτό αν θέλετε είναι κάτι το οποίο πιστεύω ότι θα βοηθήσει, κιόλας, στο Σύστημα Υγείας.

Από εκεί και πέρα υπάρχουν πτυχές που αφορούν ήδη αρμοδιότητες που ασκούσαν νομαρχίες, όσον αφορά το Σύστημα Υγείας και δεν αναφέρομαι μόνο στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, γιατί εδώ μιλάμε για την υγεία με την ευρύτερη έννοια, την πρόληψη, τον έλεγχο, την εποπτεία, τους υγειονομικούς ελέγχους, που θα μπορούν να πάνε στους ισχυρούς δήμους.

Άρα, λοιπόν, εδώ μιλάμε για τη δυνατότητα να μπορέσουν αυτές οι αρμοδιότητες να ασκηθούν από τη νέα διατύπωση των αρμοδιοτήτων που θα γίνει στον πρώτο και δεύτερο βαθμό, αλλά δεν μιλάμε φυσικά να καταργηθεί η ενότητα του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Μπορούμε λοιπόν, να τα συνδυάσουμε.

Επειδή θέλω να το πω αυτό, όσον αφορά το θέμα της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, υπάρχει και μια δεύτερη αναγκαιότητα. Να αποκαταστήσουμε την ενότητα της παροχής υπηρεσιών στο δημόσιο χώρο της παροχής της υγείας. Αυτό είναι κάτι που ταλανίζει πιστεύω το Σύστημα Υγείας πάρα πολλά χρόνια και νομίζω ότι πρέπει να το χαιρετήσουμε και να συζητήσουμε πώς θα γίνει με αποτελεσματικό τρόπο.

Και σε τι αναφέρομαι εδώ; Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι κλάδοι υγείας των ασφαλιστικών ταμείων προσφέρουν ένα μέρος αυτών των υπηρεσιών, σαφώς υπάρχει μεγάλη συζήτηση αν το προσφέρουν ικανοποιητικά, αν είναι ποιοτικό, πώς μπορεί να ενισχυθεί, και υπάρχει μια διάσπαση του χώρου της υγείας.

Εδώ λοιπόν, είμαστε σε μια φάση ωριμότητας και πρέπει να σας πω σε μια κοινή προσέγγιση στο πλαίσιο της Κυβέρνησης, να υπάρχει μια ενοποίηση αυτών των χώρων. Είναι κάτι που θεωρητικά έχει ειπωθεί πάρα πολλά χρόνια και είμαστε στη φάση που μπορούμε να το κάνουμε πράξη. Δηλαδή, και οι παροχές υγείας των ασφαλιστικών ταμείων να ενοποιηθούν μέσα στην ευρύτερη σφαίρα ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που θα έχει. Και εδώ είναι η στιγμή λοιπόν, μέσα από δύο μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις, αφενός τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και την αποτύπωση των αρμοδιοτήτων σε επίπεδο περιφερειακό, αφετέρου την ενοποίηση των παροχών υγείας στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, εξασφαλίζοντας απόλυτα τα δικαιώματα των ασφαλισμένων, αλλά μέσα σε ένα ενιαίο Σύστημα Υγείας. Αυτό και θα στηρίξει το ΕΣΥ, καθώς θα είναι η ολοκλήρωσή του και θα δώσει τη δυνατότητα να πάρουν μια ανάσα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, που αυτή τη στιγμή επιβαρύνονται σε μεγάλο βαθμό λόγω, ακριβώς, της έλλειψης της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Και ταυτόχρονα θα μπορέσουμε να έχουμε επιτέλους και στη χώρα μας ένα σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, που πραγματικά θα μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του ελληνικού λαού.

Επειδή πιέζει ο χρόνος θα ήθελα να αναφερθώ σε μια σειρά από σημαντικά πράγματα πολύ επιγραμματικά, που έθεσε η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, που είναι και το επερωτών κόμμα. Για τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ήδη αναφέρθηκα. Είπατε πολύ σωστά, κυρία Παπαρήγα, για το θέμα της πρόληψης και εδώ πρέπει να ομολογήσουμε ότι η χώρα μας είναι πίσω και στο θέμα της αγωγής υγείας και στο θέμα της ενημέρωσης για την πρόληψη και σίγουρα, βλέπετε κιόλας, είναι και τα προβλήματα τέτοια όταν συζητάμε για την υγεία να περιοριζόμαστε και να επικεντρωνόμαστε, συνήθως, στο Εθνικό Σύστημα Υγείας γιατί είναι το κρίσιμο, γιατί μας πονάει, γιατί υπάρχουν τα προβλήματα. Έχετε απόλυτο δίκιο ότι Υγεία είναι και η πρόληψη. Πιστεύω και κάνω τη σύνδεση με την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας ότι όσο θα προχωρήσουμε στην ολοκλήρωση του ΕΣΥ με την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας θα μπορέσουμε και το κομμάτι της πρόληψης να το δούμε πιο αποτελεσματικά.

Επίσης να συμφωνήσω και σε κάτι άλλο που θέσατε και εσείς και άλλοι συνάδελφοι από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος για τα βαρέα και ανθυγιεινά. Είναι σωστό, δεν μπορεί να υπάρχουν διακρίσεις ανάμεσα σε έναν νοσηλευτή στον ιδιωτικό τομέα ή στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα να αναγνωρίζεται και να μην αναγνωρίζεται στο δημόσιο. Είναι σωστό και είναι και κάτι που στο πλαίσιο μιας συνολικής συζήτησης για το ασφαλιστικό σύστημα πρέπει να το δούμε. Προσωπικά θα το στηρίξω και πιστεύω ότι είναι ένα θέμα που είναι σωστό και που το έχουμε πει και στην ΠΟΕΔΗΝ, σε συζήτηση που είχαμε.

Μεγάλη συζήτηση έγινε για την υγεία ως αγαθό ή ως εμπόρευμα, και θα κλείσω με αυτό για να μην κάνω κατάχρηση χρόνου. Καταρχάς, εμείς δεν λέμε ότι δεν πρέπει να υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία στο χώρο της υγείας. Πιστεύουμε, όμως, ότι πρέπει να υπάρχουν κανόνες, έλεγχοι, εποπτεία και επ’ ουδενί δεν μπορεί αυτό το κομμάτι της ιδιωτικής ανάπτυξης της υγείας να είναι παρασιτικά εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Θα ήθελα να πω στον αγαπητό Θανάση Παφίλη, που ήμασταν συνάδελφοι και στο Ευρωκοινοβούλιο, ότι δώσαμε μάχη τότε για να μην είναι η υγεία μέσα στην Οδηγία Μπολκενστάιν περί απελευθέρωσης των υπηρεσιών στην εσωτερική αγορά, ακριβώς γιατί δεν μπορεί η υγεία να θεωρείται ότι είναι ένα εμπόρευμα μέσα στην εσωτερική αγορά. Άρα, λοιπόν, είναι σαφές, για μας η υγεία είναι δικαίωμα και είναι και υποχρέωση της πολιτείας.

Επιτρέψτε μου όμως να επαναλάβω, χωρίς να είμαι κουραστική, ότι το δικαίωμα και η δημόσια διάσταση της υγείας σημαίνει και διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος στην υγεία. Άρα, λοιπόν δεν είναι απλώς λόγια για την εξοικονόμηση, είναι γιατί κάθε ευρώ που πάει για την υγεία μπορεί να ενισχυθεί μέσα από την εξοικονόμηση της σπατάλης, που ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι πολλές φορές και εστίες διαφθοράς και μεγάλων συμφερόντων, που έρχονται και απομυζούν την υγεία. Εκεί πιστεύω ότι αυτή η μάχη είναι μια μάχη που δεν την κάνουμε επειδή απλώς εφαρμόζουμε το πρόγραμμα σταθερότητας, είναι για την εξυγίανση του χώρου της υγείας.

Βέβαια, επειδή αναφέρατε, κυρία Παπαρήγα, όσον αφορά τον ιδιωτικό τομέα της υγείας, πρέπει να σας πω και το ξέρετε ότι η πρώτη πράξη που κάναμε μετά τις εκλογές, με το που αναλάβαμε το Υπουργείο, ήταν να ακυρώσουμε το Προεδρικό Διάταγμα 180, της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας, που δυο μέρες πριν τις εκλογές άνοιγε διάπλατα την πόρτα στην εμπορευματοποίηση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και των διαγνωστικών κέντρων.

Όπως και εσείς αναγνωρίσατε η δική μας η θέση -και από τότε δεν δόθηκε καμία άδεια σε αυτήν την κατεύθυνση- είναι να μπορέσουμε να έχουμε πλειοψηφία γιατρών, οδοντογιατρών στα αντίστοιχα κέντρα. Θα μου πείτε γιατί όχι 100% μόνο γιατρούς. Μου θέσατε το ερώτημα και κλείνω με αυτό, παρότι είναι πολλά τα θέματα για να μπορέσω να επανέλθω.

Στο χώρο αυτό μπορεί στο μετοχικό σχήμα να υπάρχει μειοψηφικά η συμμετοχή μιας επένδυσης, με την έννοια ότι συνήθως αυτά τα διαγνωστικά κέντρα χρειάζονται μεγάλες επενδύσεις, ειδικά για ιατρικό εξοπλισμό. Η παρουσία των γιατρών και είναι κάτι που οι ίδιοι οι ιατρικοί σύλλογοι έχουν υποστηρίξει, αλλά και εμείς θεωρούμε ότι έρχεται πραγματικά να δείξει ότι η υγεία είναι πάνω από όλα παροχή υγείας, είναι ιατρικές πράξεις, είναι θέμα το οποίο εμείς δεν μπορούμε να έχουμε μια λογική να αναπτύσσονται αυτά τα κέντρα σαν να είναι σούπερ μάρκετ, σαν είναι μια οποιαδήποτε τέτοιου είδους δραστηριότητα.

Όταν θα έρθει αυτή η διάταξη, την τροπολογία την έχουμε παρουσιάσει στη Βουλή, θα έχουμε την ευκαιρία να την κουβεντιάσουμε. Δεν μπόρεσα ενδεχομένως να απαντήσω σε όλα, αλλά θα ήθελα κλείνοντας να σας διαβεβαιώσω ότι η προσπάθειά μας είναι να στηρίξουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Μπορεί να μην ταυτιζόμαστε πάντα στις προσεγγίσεις. Το δέχομαι αυτό και σέβομαι τις απόψεις σας. Να ξέρετε, όμως, ότι από την πλευρά μας αυτά τα συγκεκριμένα που λέμε θα τα παλέψουμε, και για την στελέχωση των νοσοκομείων και για να ορθοποδήσει το σύστημα και επιτέλους να έχουμε ένα ολοκληρωμένο σύστημα στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.»

βίντεο
16.12.2016 Ομιλία στην εκδήλωση Ecoleft για τις Διεθνείς εξελίξεις, την Ευρώπη και την Αριστερά
φωτογραφίες
18.04.2016 Ομιλία στην εκδήλωση της Ενωτική Κίνησης Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΕΚΕΑ), στο ξενοδοχείο «ΤΙΤΑΝΙΑ»