«Αγαπητέ συνάδελφε, μόνιμοι υπάλληλοι που υπηρετούν σε ΝΠΔΔ και σε άλλους φορείς που εποπτεύονται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, καθώς και μόνιμοι υγειονομικοί υπάλληλοι του ΙΚΑ, οι οποίοι έχουν πτυχίο Ιατρικής, μπορούν να τοποθετούνται για απόκτηση ιατρικής ειδικότητας, όπως και εσείς αναφέρατε, με απόφαση του Υπουργού Υγείας μετά από γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου του ΚΕΣΥ. Για το σκοπό αυτό, χορηγείται υποχρεωτικά από την Υπηρεσία τους εκπαιδευτική άδεια με αποδοχές, ισόχρονη με τη διάρκεια της ειδίκευσης τους.

Οι αναφερόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι, πτυχιούχοι Ιατρικής τοποθετούνται πέραν της σειρά προτεραιότητας που προβλέπεται για τη λήψη ιατρικής ειδικότητας σε οργανικές θέσεις, ως υπεράριθμοι, διατηρώντας τις αποδοχές της οργανικής τους θέσης.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.3252/2004 δεν προβλέπεται η σύσταση προσωποπαγούς θέσης, περαιτέρω με τη δυνατότητα μετάταξης. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 70 και τις Ειδικές Διατάξεις του ν.1397/1983, έχει συσταθεί -όπως γνωρίζετε- με το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ο Κλάδος Ιατρών του ΕΣΥ για τον οποίο ισχύουν ειδικές ρυθμίσει: Δεν αποτελεί κλάδο από τους αναφερόμενους στον Υπαλληλικό Κώδικα και ως τούτου δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του άρθρου 70 του Υπαλληλικού Κώδικα.

Σύμφωνα λοιπόν, με την ερμηνεία που δίδεται σε αυτές τις διατάξεις που ανέφερα, αναφορικά με τη σύσταση προσωποπαγών θέσεων, προκειμένου να αξιοποιηθούν αυτοί οι γιατροί ως ειδικευόμενοι για τα χρόνια που προβλέπονται, χρειάζεται Ειδική Νομοθετική Ρύθμιση. Δεν αρκεί δηλαδή, μια απλή Υπουργική Απόφαση, ώστε να οριστεί η διαδικασία εφαρμογής αυτής της πρότασης.

Θα ήθελα στο σημείο αυτό, να πω ότι είναι πραγματικά ένα θέμα αυτό που θέσατε, το οποίο προβληματίζει. Βέβαια, ταυτόχρονα πρέπει να παρατηρήσουμε και να διαπιστώσουμε δυο πράγματα.

Πρώτα από όλα, αγαπητέ συνάδελφε, η εκπαιδευτική άδεια για μεταπτυχιακές σπουδές, που προβλέπει ο Υπαλληλικός Κώδικας είναι μία δυνατότητα που προσφέρεται. Ταυτόχρονα, όπως και εσείς καταλαβαίνεται, θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να προβλεφθεί για αυτούς τους γιατρούς, που επωφελούνται μιας τέτοιας ευκαιρίας, η αυτοδίκαιη μετάταξη στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Γιατί κάτι τέτοιο θα αποτελούσε μια άνιση μεταχείριση σε σχέση με όλους τους άλλους γιατρούς, οι οποίοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στις προκηρύξεις και να είναι γιατροί μόνιμοι, επιμελητές του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Κατανοούμε, λοιπόν, ότι υπάρχει αυτή η ειδική ευαισθησία γύρω από αυτό το θέμα, αλλά είναι δύσκολο σε αυτή τη φάση να δούμε πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, χωρίς να δημιουργούμε ανισότητες και δύο ταχύτητες όσο αναφορά την ένταξη των γιατρών, μονίμων επιμελητών, ειδικευμένων γιατρών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Σας ευχαριστώ.»

Δευτερολογία

«Νομίζω ότι αποσαφήνισε πολύ η παρέμβαση του αγαπητού συναδέλφου του κυρίου Στρατάκη το θέμα.

Είναι αλήθεια ότι όσο αναφορά το Εθνικό Σύστημα Υγείας εκεί, όπως κι εσείς παραδέχεστε, δε μπορούμε να έχουμε δύο ταχύτητες, γιατί υπάρχει μία ενιαία προσέγγιση και δεν μπορούμε να έχουμε άνιση μεταχείριση όσο αναφορά τις προκηρύξεις και τις προσλήψεις. Το διευρύνατε, όμως, και το αποσαφηνίσατε ότι υπάρχουν κι άλλα νομικά πρόσωπα και φορείς του δημοσίου που απασχολούν γιατρούς. Και εκεί θα μπορούσε ενδεχομένως να εμβαθύνουμε τη διερεύνηση μήπως εκεί μπορούν να υπάρχουν κάποιες τέτοιες ευκαιρίες.

Αυτό, λοιπόν, αγαπητέ συνάδελφε, μπορώ να πω σήμερα. Γιατί η απάντησή μου είχε εστιάσει κυρίως στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, όπως είναι και η βασική μας πολιτική ευθύνη. Ευχαρίστως, όμως, να επανέλθουμε αφού εμβαθύνουμε, εξαντλώντας τα περιθώρια -όπως είπατε κι εσείς- για πιθανότητες και δυνατότητες που μπορούν να δοθούν για απασχόληση γιατρών σε άλλους τομείς του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Σας ευχαριστώ πολύ.»